Έχετε αγκαλιάσει τον έφηβο σας σήμερα; Η σημασία του γονικού αγγίγματος
22 Νοεμβρίου 2013 – από Samantha Zabell
Ελεύθερη μετάφραση από το KidsGo
Ήταν εύκολο να αγκαλιάσετε το παιδί σας όταν ήταν ακόμη νήπιο. Σας ανταπόδιδε την αγκαλιά και συχνά έμενε για περισσότερα. Στο δημοτικό σχολείο, ζητούσε ακόμη μια αγκαλιά πριν το αφήσετε με την μπέιμπι σίτερ ή πριν φύγει για το σχολείο. Αλλά, μόλις ο γιος ή η κόρη σας μπει στην εφηβεία, η εκ μέρους σας εκδήλωση της φυσικής αγάπης μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολη.
Η Δρ Laura Markham, εκδότης του AhaParenting.com και μητέρα ενός 18-χρονου κοριτσιού και ενός 22-χρονου αγοριού, συμβουλεύει τους γονείς πώς να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και πως θα πρέπει να θυμούνται ότι η αγκαλιά και άλλες εκφράσεις αγάπης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της υγιούς ανάπτυξης ενός εφήβου.
«Μέρος του γονικού μας ρόλου αποτελεί η φυσική μας σύνδεση με τα παιδιά μας όταν αυτά είναι μικρά» λέει η Markham. «Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, δεν υπάρχει κάποιος λόγος να διακόψουμε αυτή τη σύνδεση. Εναπόκειται απλώς σε μας να βρούμε νέους, κατάλληλους τρόπους για να παραμείνουμε συνδεδεμένοι μαζί τους.»
Αλλά πολλοί γονείς, μπορεί να αισθάνονται άβολα και παράξενα να αγκαλιάσουν έναν έφηβο που μοιάζει περισσότερο με άντρα ή γυναίκα παρά με παιδί και σίγουρα δυσκολεύονται περισσότερο παρά όταν κάποτε ήταν μικρό αγόρι ή κορίτσι που μπουσουλούσε στα πόδια τους.
«Οι γονείς πρέπει να τα βρουν με τον εαυτό τους και να παραδεχθούν πως νιώθουν άβολα. Συχνά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ίδιοι δεν είχαν φυσική στοργή όταν ήταν έφηβοι. Θα πρέπει να το παραδεχθούν και να μην θέτουν αυτό το συναίσθημα τους υπεράνω του παιδιού τους», λέει η Laurie A. Couture, συγγραφέας του «Instead of Medicating and Punishing» (αντί της θεραπείας και τιμωρίας) και αδειούχος σύμβουλος ψυχικής υγείας.
Υπάρχει ένα ρητό που υποστηρίζει πως ένα παιδί χρειάζεται τέσσερις αγκαλιές την ημέρα για την επιβίωσή του, οκτώ για συντήρηση και 12 για την ανάπτυξη του. Δίνεται λοιπόν εσείς 12 αγκαλιές την ημέρα στον έφηβο σας;
«Πάντα να αγκαλιάζετε τον έφηβο σας μόλις τον δείτε το πρωί», συμβουλεύει η Markham. Δεν έχει σημασία αν εκείνη τη στιγμή ήμασταν και οι δύο γκρινιάρηδες γιατί ήταν ακόμη πρωί. Πάντα η μέρα των παιδιών μου άρχιζε με αγκαλιά. Πάντα επίσης τους αγκάλιαζα πριν φύγουν για το σχολείο.
«Σηκωνόμουν και τους προλάβαινα έξω από την πόρτα και μετά τους παρακολουθούσα που έφευγαν», θυμάται η Markham.
Άρα, μέχρι εκείνη τη στιγμή, έχετε ήδη δώσει δυο αγκαλιές. Η Markham συνιστά επίσης μια άλλη αγκαλιά όταν βλέπετε τον έφηβο σας αργότερα την ίδια ημέρα και μία πριν τον ύπνο. Παρόλα αυτά, αυτές οι τέσσερεις αγκαλιές μόλις που φθάνουν στο επίπεδο «επιβίωσης» στην κλίμακα της αγκαλιάς. Για να καλύψετε τις υπόλοιπες οκτώ, η Markham προτείνει να ανακαλύψετε διαφορετικούς τρόπους για να συνδεθείτε με τους εφήβους σας.
«Βρείτε μικρές δικαιολογίες,» λέει η Markham. «Δώστε τους ένα φιλί ψηλά στο κεφάλι. Κρατήστε τους τα χέρια στο τραπέζι την ώρα του φαγητού. Εάν το παιδί σας περνάει μια δυσκολία, καθίστε δίπλα του και βάλτε τα χέρια σας γύρω του.»
Αν εσείς μεγαλώσατε σ’ ένα σπίτι όπου η φυσική στοργή και αγάπη δεν ήταν κάτι κοινό, τότε τα πιο πάνω μπορεί να μην είναι τόσο εύκολα για σας. Ξεκινήστε αργά. «Μπορεί να είναι ακόμη και μικρές χειρονομίες, όπως βάζοντας το χέρι σας στο χέρι του παιδιού, ή κλείνοντας τα μάτια με στοργή στο παιδί την ώρα που του μιλάτε,» λέει η Couture. «Στα αγόρια αρέσει να τους μιλάνε στο αυτοκίνητο, όπου δεν χρειάζεται να έχουν επαφή με τα μάτια.» Έτσι, απλά προσεγγίστε τα και αγγίξτε τα στον ώμο.
Αυτές οι στιγμές της φυσικής σύνδεσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν επίσης και μια συναισθηματική συνιστώσα, προσθέτει η Couture, που αγκαλιάζει τον 19-χρονο γιο της κάθε πρωί. «Δεν είναι απλά να δίνετε στα παιδιά σας μια μηχανική αγκαλιά. Ξεκινήστε με ένα απλό, «Πώς ήταν η μέρα σου;» ή «πώς πας»; Αυτές οι οικείες φράσεις θα πρέπει να επικεντρώνονται στη στιγμή.».
Αν και μερικοί έφηβοι, ιδιαίτερα τα κορίτσια, παίρνουν φυσική στοργή από τους φίλους τους, αυτό δεν αναπληρώνει την έλλειψη της γονικής στοργής.
«Το γονικό άγγιγμα είναι ασφαλές και αναντικατάστατο», λέει η Markham. «Όταν τα παιδιά δεν έχουν αρκετή γονική στοργή, θα ψάξουν για αγάπη σε όλα τα λάθος μέρη».
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την πρόωρη σεξουαλική σχέση πριν οι έφηβοι είναι έτοιμοι για κάτι τέτοιο, ή τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
«Έχουμε ένα ενδόμυχο φόβο ότι εάν έχουμε φυσική επαφή με τον έφηβο μας θα διαβούμε ένα απαραβίαστο σύνορο», λέει η Couture. «Και, τα παιδιά αισθάνονται άβολα, γι αυτό ωθούν κι εκείνα τους γονείς μακριά. Αλλά, πραγματικά, στα εφηβικά τους χρόνια, τα παιδιά είναι τα πιο ευάλωτα και έχουν την περισσότερη ανάγκη από γονική αγάπη. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτό.»