Από τους πολύ δύσκολους συνδυασμούς ρόλων είναι αυτοί της εργαζόμενης και της μητέρας.
Στις περισσότερες από εμάς που καλούμαστε να παίξουμε αυτούς τους ρόλους έχουν τύχει οι παρακάτω περιπτώσεις, για τις οποίες δεν υπάρχει πάντα λύση:
Τα παιδιά αρρωσταίνουν όταν έχουμε επαγγελματικό ταξίδι. Δυστυχώς δεν είναι κάτι που μπορούμε να προβλέψουμε και επίσης κάποιες φορές δεν μπορούμε να ακυρώσουμε ή να αλλάξουμε το ταξίδι μας.
Νιώθουμε τύψεις γιατί δεν είμαστε κοντά στο παιδί μας, νιώθουμε τύψεις γιατί δεν μπορούμε να αναλάβουμε σημαντικά και πολύ μεγάλα «έργα». Προσπαθούμε στο μυαλό μας να διαχωρίσουμε τις ώρες. Όταν είμαστε στη δουλειά μας, προσπαθούμε να αφοσιωθούμε για να μπορέσουμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και τις υπόλοιπες ώρες τις αφιερώνουμε απερίσπαστοι στο παιδί μας ώστε να περάσουμε ποιοτικές και όμορφες στιγμές μαζί του χωρίς να σκεφτόμαστε τη δουλειά.
Οι σημαντικές παρουσιάσεις και συναντήσεις κλείνονται όταν το παιδί μας λέει ποίημα, παίζει αγώνα, πρωταγωνιστεί σε θεατρικό του σχολείου. Εδώ, θα μπορούσαμε στην αρχή της χρονιάς να δούμε στο ημερολόγιο πότε πέφτουν σημαντικές εθνικές εορτές, γιορτές στο σχολείο, παραστάσεις και όσο περνάει από το χέρι μας να αποφεύγουμε να κλείνουμε αυτές τις ημέρες σημαντικές συναντήσεις.
Χάνουμε σημαντικές στιγμές στην εξέλιξή του, το πρώτο βήμα, το πρώτο χαμόγελο, την ανακάλυψη του πρώτου δοντιού, την πρώτη πτώση, την πρώτη λεξούλα. Μπορούμε να αφήσουμε σε διάφορα σημεία του σπιτιού φωτογραφικές μηχανές μιας χρήσης, παλιά καρτοκινητά με κάμερα, βιντεοκάμερες και εκπαιδεύουμε όσους κρατάνε τα παιδιά μας να τραβήξουν μια φωτογραφία ή βίντεο από κάποια σημαντική στιγμή ή κατάκτηση του μικρού μας.
Η κοπέλα που το προσέχει, η γιαγιά, η κυρία της διπλανής πόρτας, περνάνε τόσες ώρες με το παιδί μας που πολλές φορές νιώθουμε ένα τσίμπημα ζήλιας για τη σχέση που έχει δημιουργήσει μαζί τους. Όταν μάλιστα το μικρό μας, για να μας «τιμωρήσει» επειδή λείπουμε, δεν θέλει να έρθει στην αγκαλιά μας. Καλό είναι να φροντίσουμε να περνάμε ποιοτικό χρόνο με το παιδί μας όσο λίγος και αν είναι αυτός, χτίζοντας μια ουσιαστική σχέση εμπιστοσύνης μαζί του.
Προσπαθώντας να ισορροπήσουμε ανάμεσα στις ανάγκες της δουλειάς μας και του παιδιού μας, πολύ συχνά οι δικές μας ανάγκες πρέπει να μείνουν πίσω, το να διαβάσουμε ένα βιβλίο με την ησυχία μας, το να κάνουμε ένα απολαυστικό αφρόλουτρο, το να κοιμηθούμε παραπάνω ένα πρωί Κυριακής, το να μη μαγειρέψουμε μια μέρα κάνοντας αποτοξίνωση μόνο με χυμούς.
Πολλές φορές αυτή η έλλειψη κανακέματος του εαυτού μας, μας γεμίζει νεύρα ή απογοήτευση. Καλό είναι κάποιες στιγμές να δίνουμε μια ανάσα στον εαυτό μας. Το να κάτσει λίγο ο μπαμπάς με το παιδί για να κάνουμε μια κούρα ομορφιάς, το να μαγειρέψει η γιαγιά, το να μείνει ένα Σάββατο βράδυ στους παππούδες, αν το παιδί είναι στην κατάλληλη ηλικία, για να βγούμε για ένα ποτό και να ξυπνήσουμε πιο αργά.
Για να καταφέρουμε να κρατήσουμε μια ισορροπία, χρειαζόμαστε τη βοήθεια της υπόλοιπης οικογένειας και έναν καλό προγραμματισμό.
Σίγουρα κάποιες στιγμές θα νιώσουμε να γινόμαστε χίλια κομμάτια και ότι δεν είμαστε καλές σε κανέναν από τους ρόλους μας. Ένα φιλί όμως και μια αγκαλιά από το παιδί μας, σίγουρα βάζουνε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.