Η 3χρονη κόρη μου μου ζήτησε να μην ξαναβάλω φωτογραφία της στα social media.
Όλα ξεκίνησαν όταν κοιτούσα με την 3χρονη κορη μου φωτογραφίες στο Facebook με παιδάκια να παίζουν στο χιόνι. Με ρώτησε σοβαρά: “Μαμά, αυτό είναι το Facebook;“. Παραξενεύτηκα με την ερώτηση της. Σοκαρίστηκα και λίγο. Δεν ήξερα οτι ξέρει τι είναι το Facebook. “Ναι” της απάντησα χωρίς να περιμένω τι θα έρθει μετά. “Είμαι και εγώ στο Facebook;” με ρώτησε. “Ναι” απάντησα και πάλι και της έδειξα 3-4 φωτογραφίες της όπου έπαιζε και εκείνη στο χιόνι ή αγκαλιαζόταν με το σκυλάκι μας την Έλσα. “Δεν θέλω να είμαι στο Facebook!”
[babyPostAd]Κοκάλωσα. Δεν ήξερα από που μου ήρθε! Το είχαν συζητήσει στον παιδικό ή ήταν δική της ιδέα; Άρχισα να νιώθω ένοχη. Πόσα ακόμη πράγματα έχω κάνει χωρίς τη συγκατάθεση της; Υποτίθεται οτι προσπαθώ να ακολουθώ τις θεωρίες της Montessori σε όλους τους τομείς. Αυτό πώς μου ξέφυγε;
Την ρώτησα γιατί δεν θέλει. Η απάντηση της δεν σήκωνε δεύτερες κουβέντες. “Γιατί δεν μου αρέσει να βλέπουν όλες οι φίλες σου τι κάνω εγώ, όπως βλέπουμε εμείς αυτά τα παιδιά!”
Ξεκάθαρα πράγματα.
Η επόμενη αντίδραση μου ήταν να διαγράψω όλες της της φωτογραφίες από το Facebook και να κάνω ένα post όπου εξηγούσα τη συζήτηση με την κόρη μου και ζητούσα από συγγενείς και φίλους να διαγράψουν όλες τις φωτογραφίες της από τα δικά τους προφίλ.
Το post μου προκάλεσε μερικές αντιδράσεις στα σχόλια από κάτω. Οι περισσότεροι έλεγαν μπράβο και έκριναν εμένα που ανέβασα εξαρχής φωτογραφίες ενώ όλοι λένε όχι φωτογραφίες παιδιών στο fb. Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι που απάντησαν οτι είναι πολύ μικρή για να την ρωτάω για τέτοια θέματα και οτι το 3χρονο δε ξέρει τι θέλει να φάει, θα ξέρει τι θέλει για τις φωτογραφίες της;
Υπάρχουν πολλές φορές που θέλω να ανεβάσω ένα νέο της κατόρθωμα ή τα καινούρια της ρούχα, αλλά πάντα σέβομαι την απόφαση της. Οι φωτογραφίες υπάρχουν, απλά όχι σε κοινή θέα!
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή