Το να είσαι μεσαίο παιδί μπορεί να είναι δύσκολο.
Δεν είσαι ούτε το πρώτο παιδί ούτε το στερνοπούλι της οικογένειας.Είσαι στην μέση των πραγμάτων.Αυτό όμως είναι που σε κάνει και διαφορετικό.
Σαν μεσαία παιδιά βλέπουμε τον κόσμο από διάφορες απόψεις, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις απόψεις του μεγαλύτερου αδερφού/αδερφής και τις απόψεις των μικρότερων.Άρα έχουμε μια σφαιρική άποψη των πραγμάτων.Το μεγαλύτερο παιδί κάνει τα πρώτα λάθη και το μεσαίο παρακολουθεί. Έτσι μαθαίνουμε πως οι πράξεις μας έχουν συνέπειες και πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι.
Πολλές φορές επισκιαζόμαστε από το μεγαλύτερο ή από το μικρότερο αδερφάκι και δεν βρισκόμαστε στο προσκήνιο, όμως επικεντρωνόμαστε στα δικά μας κατορθώματα ακόμη και αν δεν έχουμε την απαραίτητη προσοχή.
Υπάρχουν στιγμές που το μεγάλο αδερφάκι με το μικρό διαφωνούν και εμείς πρέπει να πάρουμε μια απόφαση όπως το ποιος θα παίξει με το παιχνίδι. Μπορεί να μην μας ενδιαφέρει να παίξουμε αλλά μαθαίνουμε να παίρνουμε αποφάσεις από νωρίς.
Δεν θέλουμε να μπούμε σε κανένα καλούπι επειδή θα μας συγκρίνουν ή με το μικρό ή με το μεγάλο αδερφάκι, για αυτό λοιπόν προσπαθούμε να γίνουμε κάτι διαφορετικό και να ξεχωρίσουμε.
Η αλήθεια είναι πως τα μεσαία παιδιά δεν παίρνουν τόσους “επαίνους.” Το μεγάλο αδερφάκι έχει ήδη θέσει τον πήχη ψηλά και το μικρότερο παίρνει όλα τα μπράβο επειδή είναι μικρό. Τι έμεινε για εμάς;Η πραγματική μας δύναμη , η σκληρή δουλειά και οι αληθινές μας ικανότητες.
Το μεσαίο παιδί πρέπει να δουλέψει αρκετά για να κερδίσει την προσοχή των γονιών του. Ο πιο απλός τρόπος για να το καταφέρει αυτό είναι να λέει τα πιο επιτυχημένα αστεία , να είναι κοινωνικό και να έχει μια εσωστρεφή προσωπικότητα.
Το να είσαι μεσαίο παιδί σε κάνει να νιώθεις μικρότερο και μεγαλύτερο αδερφάκι ταυτόχρονα:Την μια στιγμή κάνεις παρέα με τους μεγαλύτερους κουλ φίλους του αδερφού σου και την άλλη βουρτσίζεις τα μαλλιά της barbie με την μικρή αδερφή σου!
Η αλήθεια είναι πως είμαστε πολύ καλοί διαπραγματευτές. Δεν είμαστε τα μωρά της οικογένειας για να μας θεωρούν όλοι χαριτωμένους ούτε οι μεγαλύτεροι για να μας θεωρούν ώριμους.Για αυτό λοιπόν ξεκινάμε από νωρίς τις διαπραγματεύσεις και έχουμε πολύ υπομονή και με τους γονείς και με τα αδέρφια μας.
Η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Ή θα ήταν ήδη χρησιμοποιημένο ή τα καινούρια πράγματα θα ήταν για το μικρό αδερφάκι. Πρέπει λοιπόν να διεκδικούμε καθημερινά αυτά που μας ανήκουν και ας είναι λίγα.Αφού λοιπόν έχουμε παιχνίδια από δεύτερο χέρι ξέρουμε και να μοιραζόμαστε.
Δεν μας πειράζει αν κάποιος άλλος θα τα χρησιμοποιήσει, αφού και εμείς το ίδιο κάναμε με τα παιχνίδια του αδερφού μας.Ξέρουμε ότι τα σημαντικά πράγματα δεν είναι υλικά.
Αυτό σημαίνει να είσαι μεσαίο παιδί…
babyradio.gr– Γκαλίτσιου Μαριάννα
Μαντέψτε!Γέννησα το παιδί μου με τον «λάθος» τρόπο!
«Είσαι σαν τον πατέρα σου!»Οι 5 λέξεις που δεν θα έπρεπε να πω ποτέ…
Οδηγός επιβίωσης για τους 2 πρώτους μήνες με το νεογέννητο στο σπίτι