Άπειρο μελάνι έχει χυθεί κατά καιρούς και αμέτρητες συζητήσεις-αναλύσεις έχουν γίνει, προσπαθώντας να περιγράψουν και να εξηγήσουν μία από τις πλέον παρεξηγημένες σχέσεις, αυτή μεταξύ της : “καμιά δεν είναι άξια για το γιο μου”-πεθεράς και “καμιά δεν μοιάζει με τη μαμά μου τελικά”- νύφης.
Το παρόν άρθρο είναι μία ακόμα προσπάθεια να εξομαλυνθούν (όοοοσο γίνεται) οι σχέσεις μεταξύ νύφης και πεθεράς, μιας σχέσης αγάπης-μίσους που μας απασχολεί αιώνες τώρα κ μοιάζει με μαθηματική εξίσωση που παραμένει άλυτη..
Έχοντας ως δεδομένο το παραπάνω αιώνιο ρητό: “καμιά δεν είναι άξια (και καρμπόν της πεθεράς) για τον λεβέντη μας” και μιλώντας ως μία ακόμα παθούσα, προσπαθούμε απλά να διατηρήσουμε τις ισορροπίες και όχι να δημιουργήσουμε μια ιδανική σχέση (ακόμα και η επιστήμη εδώ σηκώνει τα χέρια ψηλά) λειτουργώντας κάπως έτσι:
Στην πεθερά που παρεμβαίνει σε όλα: απαντάμε χωρίς εντάσεις, ήρεμα αλλά και διπλωματικά.
π.χ. “Νομίζω ότι η παπουτσοθήκη θα εξηπηρετούσε καλύτερα εδώ ” και όχι: “Στο σπίτι μου την παπουτσοθήκη, θα τη βάλω όπου γουστάρω ΕΓΩ!”
Στην διαρκώς ανικανοποίητη πεθερά.
Χρησιμοποιούμε διπλωματία επίσης: π.χ. “έχετε δίκαιο, μου παράπεσε το αλάτι, θα το μετράω όπως κι εσείς από ‘δω και πέρα” και όχι : “εμένα έτσι μου αρέσει, εντάξει? ”
Στην “φαρμακόγλωσση” πεθερά που λέει με υπονοούμενα: “αφού σε διάλεξε ο γιός μου…” , επιτρέπεται και από πλευράς σου λίιιγη ειρωνεία: “να’στε κάλα, κι είχα μια αγωνία…(φαγούρα,εννοούσα…)”
Στην πεθερά που υποτιμά τα πάντα σε σένα, ακόμα και το πόσο καλή σύζυγος ή μάνα είσαι:
“δεν τα καταφέρνεις κορίτσι μου, τον Γιαννάκη τον κακομαθαίνεις, η κόρη της φίλης μου της Μαίρης μαγειρεύει διαφορετικά, μεγαλώνει τα παιδιά της διαφορετικά, μπλα, μπλα, μπλα…(όπου διαφορετικά, σημαίνει καλύτερα από σένα νυφούλα μου… ) ”
Εδώ φίλες μου θα είμαι αμείλικτη: “ο Γιαννάκης έχει απλά διαφορετική μαμά- Εμένα!”. Το πως θα αναθρέψετε τα παιδιά σας είναι καθαρά ευθύνη του ζευγαριού.Οποιεσδήποτε συμβουλές είναι δεκτές, όταν όμως ξεπερνάνε τα όρια ανοχής σας και αρχίζουν να μοιάζουν με κακόβουλη κριτική, βγάλτε ακόμα και νύχια για να θωρακίσετε την αγάπη και ευθύνη απέναντι στα παιδιά σας.
Αν και η παραμικρή συνεννόηση με την πεθερά σας φαντάζει δύσκολη, προσπεράστε με υπομονή και χιούμορ τα ασήμαντα και βάλτε όρια -με σεβασμό βεβαίως, βεβαίως- στα σημαντικά.
Και όλα θα πάνε καλά!
babyradio.gr- Γκαλίτσιου Θεοδοσία
Η μέρα που πρωτοάκουσα το «μαμά»…
Μεγαλώστε παιδιά σκεπτόμενα κι όχι χειραγωγούμενα
Δείτε πόσος χρόνος μένει τελικά στις μαμάδες για τον εαυτό τους!