Πόσες φορές έχετε πει στον εαυτό σας:“Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε που ήμουν παιδί;”
Πολλές όπως όλοι μας. Έτσι δεν είναι;
Πιστεύουμε πως τα πράγματα δεν είναι τόσο ανέμελα για τα παιδιά μας όπως ήταν παλιότερα. Το να λείπουν οι γονείς μας πολλές ώρες από το σπίτι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο όπως και σήμερα.Αλλά οι γονείς μας ανησυχούσαν τόσο πολύ όσο εμείς; Γινόντουσαν υπερπροστατευτικοί;
Όχι ,αλλά δεν φταίμε εμείς. Κάθε μέρα ακούμε δυσάρεστα γεγονότα με πρωταγωνιστές παιδιά.Είναι λογικό να είμαστε πιο τρομοκρατημένοι και να επηρεαζόμαστε από όλα αυτά.
Έτσι λοιπόν αλλάζει σιγά σιγά και ο τρόπος με τον οποίο διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας.
Όμως υπάρχει και άλλος τρόπος.Μπορείτε απλά να γίνετε ένας εκπαιδευμένος γονιός. Ο εκπαιδευμένος γονιός θέλει συνεχώς να μαθαίνει και προσπαθεί να μεγαλώσει το παιδί του ανάλογα με τις καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει μέσα σε μια κοινωνία.
Ο γονιός αυτός δεν προσπαθεί να υπερπροστατεύσει τα παιδιά του από τον κίνδυνο αλλά τους διδάσκει πως να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο.
Σκοπός του είναι να μεγαλώσει αισιόδοξα και ανεξάρτητα παιδιά που εννοείται πως θα κάνουν λάθη αλλά θα μάθουν μέσα από αυτά να κάνουν ασφαλέστερες επιλογές. Αν δεν δώσετε την ανεξαρτησία στα παιδιά σας πάντα θα βασίζονται σε εσάς και οι εκπαιδευμένοι γονείς το ξέρουν καλά.
Πώς θα ξέρετε αν πρέπει να αφήσετε το παιδί σας μόνο του και πότε να είστε δίπλα του; Η αλήθεια είναι πως υπάρχει ανάμεσα μια πολύ λεπτή γραμμή.
Ποτέ δεν υπάρχει η σωστή ηλικία για να αφήσετε ένα παιδί να περπατάει μόνο του στον δρόμο για το σχολείο ή να πάει μόνο του σε έναν φίλο του.Εσείς θα του μάθετε το σωστό και εκείνο θα σας αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει μόνο του.
Πρέπει λοιπόν να του μάθετε:
Να περπατάει στο πεζοδρόμιο και όχι στον δρόμο.
Να έχει το κινητό του τηλέφωνο πάντα μαζί του.
Να μην μιλάει στο τηλέφωνο όταν περπατάει.
Να προσέχει τους ανθρώπους από τους οποίους περιβάλλεται.
Αν κάποιος σταματήσει με το αυτοκίνητο και του πει κάτι δεν σημαίνει πως πρέπει να απαντήσει σε αυτό που τον ρώτησε. Είπαμε ποτέ κανένας άγνωστος ενήλικας δεν ζητάει ποτέ βοήθεια από ένα παιδί.
Να έχει μια λέξη-κωδικό που να στέλνει σε εσάς ή να πει στο τηλέφωνο όταν κινδυνεύει.
Όποτε φτάνουν στο σπίτι ενός φίλου να σας παίρνουν τηλέφωνο. Το ίδιο ισχύει και για όταν επιστρέφουν σπίτι.
Τέλος να θυμάστε πως πρέπει να περπατάτε και να μιλάτε με το παιδί σας πολλές φορές μέχρι να νιώσετε ότι είναι ασφαλές και πως μπορεί να γυρνάει μόνο του στο σπίτι.
Αν καθοδηγήσετε σωστά το παιδί σας αφήστε το να το επιχειρήσει μόνο του με λίγη κρυφή επιτήρηση. Αν ξεχνάει να σας τηλεφωνήσει και να σας στείλει μήνυμα όταν φτάσει, να θυμάστε ότι μαθαίνει ακόμη ή χρειάζεται παραπάνω οδηγίες.
Όταν θα μάθει εσείς θα νιώσετε σίγουροι και το παιδί σας ακόμη πιο ανεξάρτητο.
babyradio.gr– Κατερίνα Π.
Όχι, Τρέξε, Φώναξε, Πες:Οι λέξεις-κλειδιά όταν το παιδί σας αντιμετωπίζει έναν άγνωστο άνθρωπο.
Μερικές φορές δεν είναι και τόσο ωραίο να είσαι το δεύτερο παιδί της οικογένειας…
Τι συμβαίνει στα έξυπνα κορίτσια και ποιες διαφορές συναντάμε σε σχέση με τα αγόρια;