Έχετε αγοράκι; Δείτε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για την φίμωση και για όλες τις λάθος πρακτικές!
Τι είναι φίμωση;
Η φίμωση είναι το στένωμα της δερματικής πτυχής που βρίσκεται στην άκρη του πέους (ακροποσθίας), έτσι ώστε να μην μπορεί να αποκαλύπτεται η βάλανος του πέους. Είναι μια κατάσταση πολύ συχνή στα παιδιά, αλλά σπάνια παθολογική: κατά τη γέννηση τα περισσότερα νεογνά έχουν φίμωση, στην ηλικία περίπου των 3 ετών το ποσοστό φθάνει στο 5% και στην ηλικία των 17 ετών είναι γύρω στο 1%.
Βρείτε μοναδικές προτάσεις & προσφορές για όλο το σπίτι – Χαλιά – Λευκά Είδη – Φωτιστικά – Έπιπλα
[babyPostAd]Από τι προκαλείται;
Η σοβαρή φίμωση στα βρέφη είναι αποτέλεσμα συγγενούς ανωμαλίας ενώ σε μεγαλύτερα παιδιά οφείλεται σε απότομους χειρισμούς, χρόνια λοίμωξη και κακή υγειινή στην περιοχή.
Τι δεν πρέπει να κάνετε;
Δεν πρέπει να γίνεται βίαια αποκόλληση της ακροποσθίας από τη βάλανο πριν από την ηλικία των 2,5-3 ετών, γιατί υπάρχει κίνδυνος να γίνουν κακώσεις (ρήξεις) και μολύνσεις στην περιοχή, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αληθινή φίμωση. Η αποκόλληση της ακροποσθίας από τη βάλανο γίνεται, αν χρειασθεί, μετά την ηλικία των 2-3 ετών μόνο από ειδικό γιατρό (παιδοχειρουργό).
Προσοχή! Οι σχολαστικές μητέρες που επιμένουν να αφαιρούν στα αγοράκια το σμήγμα μεταξύ βαλάνου και ακροποσθίας αφαιρούν μια προστατευτική ουσία που λιπαίνει τη βάλανο. Είναι μια περίπτωση που η πολλή καθαριότητα βλάπτει! Οι παιδίατροι γνωρίζουν ότι οι γονείς έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία για τα γεννητικά όργανα των παιδιών και άγχονται για οτιδήποτε υποψιαστούν ότι δεν είναι φυσιολογικό. Με πρόθεση να «γιατρέψουν» τη φίμωση των νεογνών και να αποφύγουν μελλοντική χειρουργική επέμβαση, προσπαθούν να αποκαλύψουν τη βάλανο τραβώντας προς τα πίσω την ακροποσθία. Είναι μια παραδοσιακή πρακτική που περνάει φαίνεται από γενιά σε γενιά (παλιότερα το συνιστούσαν και οι παιδίατροι).Συμπέρασμα: όσο λιγότερο αγγίζετε εσείς την περιοχή του πέους, τόσο το καλύτερο για το παιδί. Αν παρατηρήσετε κάτι που σας φαίνεται περίεργο, φίμωση, φούσκωμα, σταγονοειδή ροή των ούρων, ρωτήστε τον παιδίατρο τι πρέπει να γίνει. Μην κάνετε με δική σας πρωτοβουλία τίποτε!
Υπάρχουν πιθανές επιπλοκές;
Επίσχεση ούρων. Λόγω της στένωσης παρεμποδίζεται η ούρηση και το παιδί ουρεί σταγόνα σταγόνα (σταγονοειδής ούρηση).
Βαλανοποσθίτιδα. Πρόκειται για μόλυνση από μικρόβια, με αποτέλεσμα τη διόγκωση του πέους, τη φαγούρα, το κάψιμο και τη δυσκολία στην ούρηση.
Παραφίμωση.
Η ακροποσθία περισφίγγει σαν θηλιά τη βάλανο που έχει διογκωθεί από την υπεραιμία. Λόγω του «στραγγαλισμού» διακόπτεται η ροή του αίματος και παρουσιάζεται οίδημα (φούσκωμα) και μελανό χρώμα της ακροποσθίας. Όσο περνά ο χρόνος το οίδημα γίνεται εντονότερο και ο άρρωστος αισθάνεται δυνατούς πόνους στο πέος. Η παραφίμωση απαιτεί επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση.
Πότε πρέπει να γίνει περιτομή;
Η εγχείρηση που γίνεται για την αντιμετώπιση της φίμωσης λέγεται περιτομή. Είναι η πιο συχνή εγχείρηση στον κόσμο και έχει μακραίωνη ιστορία, περισσότερο ως πολιτισμική και θρησκευτική διαδικασία και πολύ λιγότερο ως ιατρική θεραπευτική επέμβαση.Η περιτομή είναι η αφαίρεση τμήματος της ακροποσθίας. Γίνεται με γενική νάρκωση στα παιδιά. Στα παιδιά χειρουργείται η φίμωση συνήθως μετά το 5ο έτος ή στη σχολική ηλικία. Σε νεογνά και βρέφη μπορεί να γίνει περιτομή όταν υπάρχει έντονη στένωση της ακροποσθίας (φουσκώνει σαν μπαλόνι).
Επιπλοκές της περιτομής
Οι επιπλοκές της περιτομής είναι σπάνιες (ποσοστό 0,2-0,6%) στα χέρια έμπειρων χειρουργών. Η πιο συνηθισμένη επιπλοκή είναι η στένωση του έξω στομίου της ουρήθρας, η λοίμωξη, η αιμορραγία, οι συμφύσεις.
Του Στέλιου Παπαβέντση Παιδιάτρου MRCPCH DCH IBCLC
Πηγή: pediatros-thes.gr
