Άκουσα την καρδιά μου και τελικά κατάφερα να θηλάσω!
Επιτυχημένες ιστορίες μητρικού θηλασμού, μοιράζεται μαζί μας ο παιδίατρος, Στέλιος Παπαβέντσης, δίνοντας κουράγιο στις μανούλες που θέλουν κι ίσως πιστεύουν οτι δεν μπορούν…
Η αλήθεια, είναι πως χρειάζεται επιμονή κι υπομονή. Διαβάστε την ιστορία και θα το διαπιστώσετε… Είμαι σίγουρη πως κάποιες από εσάς, θα βρείτε αρκετά κοινά σημεία.
“Πρώτη φορά την είδα στο σπίτι της, με το πρώτο της αγοράκι 4 ημερών, μία ημέρα μετά την έξοδο από το μαιευτήριο. Είχε προηγηθεί καισαρική τομή για αμφισβητούμενο λόγο στις 38 εβδομάδες εγκυμοσύνης, και γέννηση βρέφους με βάρος 2500γρ. Ήθελε πολύ να θηλάσει αλλά δεν είχε κάνει κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία ή ψάξιμο από βιβλία ή διαδίκτυο. Το μωρό τριών ημερών στο μαιευτήριο είχε χάσει αρκετό βάρος, στα 2300, και είχε εμφανή ίκτερο που προς το παρόν δεν έχριζε θεραπείας. Βγήκε από το μαιευτήριο με οδηγία να δίνει τακτικά ξένο γάλα. Εκείνη στο σπίτι επέμενε να προσπαθήσει αποκλειστικό θηλασμό. Στην εκτίμηση θηλασμού είχε καλά στοιχεία αλλά το μωρό ήταν πλέον αρκετά αδύναμο, έχοντας χάσει άλλα 100 γραμμάρια.
Κάναμε διορθωτικές κινήσεις σε στάση, τοποθέτηση, έκανε αντλήσεις με κατάλληλο θήλαστρο και χορήγηση εξτρά του μητρικού γάλακτος με κυπελλάκι. Ο μικρός ανταποκρίθηκε μια χαρά. Θήλασε αποκλειστικά για έξι μήνες. Στην πορεία χρειάστηκε στις τακτικές επισκέψεις ρουτίνας να κατεδαφίζω κάθε φορά μύθους και αντιλήψεις που θα την οδηγούσαν σε πρόωρο αποθηλασμό – τσάγια, πιπίλα, ωράρια γευμάτων, να μην τρώει το βράδυ, να μην ανταποκρίνεται στο κλάμα του παιδιού κλπ. Έπειτα είχαμε πρόσθετες ανησυχίες με την συνέχιση του θηλασμού – φτάνει το γάλα μου, χρειάζεται εξτρά γάλα; Θηλάζει συνέχεια.. Μήπως δεν τρώει καλά; Μήπως δεν μεγαλώνει καλά; Κλπ. Στην πραγματικότητα το μωρό συνέχιζε χαρούμενο, ήρεμο, υγιέστατο και με καλή ανάπτυξη.
Έπειτα ήρθε νέα εγκυμοσύνη. Τεράστιες ανησυχίες αν πρέπει ή όχι να συνεχίσει τον θηλασμό του πρώτου αγοριού, οδηγία από τον γυναικολόγο αυστηρή να σταματήσει τον θηλασμό. Στην πραγματικότητα δεν είχε καμία αντένδειξη, χωρίς ιστορικό αιμορραγιών στην εγκυμοσύνη ή πρόωρων αποβολών. Οι ανησυχίες της κάλμαραν και αποφάσισαν με τον μπαμπά να συνεχίσουν τον θηλασμό για όσο πάει και ζητάει το παιδί.
Το ξεκίνημα των στερεών τροφών δεν σημαίνει αποθηλασμός!
Το παιδί συνέχισε να θηλάζει αρκετά συχνά – 5, 10 φορές τη μέρα – κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ήρθε η ώρα της νέας καισαρικής, με το πρώτο αγόρι 18 μηνών. Σε γνωστό μη φιλικό προς τα βρέφη μαιευτήριο.
Ο μικρός έκλαιγε πολύ που αποχωριζόταν την μάνα του στο χειρουργείο. Μετά τη γέννα, περίπου στη μισή ώρα, η μαμά ρωτάει πότε θα την πάνε στο δωμάτιο και της λένε σε 2 ώρες. «Έβαλα τις φωνές γιατρέ. Τους είπα να με κατεβάσουν αμέσως και σε 10 λεπτά να έχω το μωρό στην αγκαλιά μου». Έτσι και έγινε, το δεύτερο άρχισε να θηλάζει. Οι γονείς πλήρωσαν δίκλινο δωμάτιο χωρίς δυνατότητα συνδιαμονής. Στο μεταξύ, η μαμά έκλαιγε και την ρώτησαν γιατί. «Δεν κλαίω για αυτό εδώ, κλαίω για τον μεγάλο που με ζητάει». Οι υπεύθυνοι έκαναν παραχώρηση και της βρήκαν ένα άδειο δίκλινο, όπου η μαμά έφερε το μεγαλύτερο αγόρι. Πέρασε έτσι σχεδόν ένα 24ωρο με τα δύο μωρά στο δίκλινο και τη μαμά να θηλάζει και τα δύο. Στο μεταξύ απέρριπτε οδηγίες μαιών που της έλεγαν να θηλάζει 15 λεπτά από το ένα στήθος και 15 από το άλλο. Άλλος επαγγελματίας υγείας της είπε να καθαρίζει το στήθος με σαπούνι, ενώ ένας παιδίατρος απόρησε και την κατηγόρησε που θηλάζοντας και τα δύο μέσα στο μαιευτήριο κάνει κακό και στον εαυτό της και στα δύο. Εκείνη συνέχισε απτόητη.
Στην εκτίμηση στο σπίτι το μωρό ήταν μια χαρά, θήλαζε από την αρχή αποτελεσματικά, κατάπινε συνεχόμενα, ένα στήθος ανά γεύμα. Ο μεγάλος επέστρεψε για το επόμενο δίμηνο δυναμικά στο στήθος, βλέποντας το μικρό. Πήρε μια ακόμα πολύ γερή δόση από αντισώματα κα κύτταρα άμυνας. Η μαμά είχε προτεραιότητα το νεογέννητο και το έβαζε στο στήθος με τα σημάδια πείνας του. Ο μεγάλος κάποιες φορές απασχολούνταν από τον πατέρα του και ο θηλασμός σε κάποιες περιπτώσεις έμπαινε σε διαπραγμάτευση, καθυστερούσε για να δοθεί προτεραιότητα στο νεογέννητο.
Τους είδα δύο μήνες μετά την γέννηση του δεύτερου. Το μωρό ήταν 5200 γραμμάρια με βάρος γέννησης 2800γρ, ήρεμο και έξυπνο. Ο μεγάλος υγιέστατος και με έκρηξη λόγου. Είδα μπροστά μου μια γεμάτη, ΠΟΛΥ δεμένη οικογένεια.”
Πηγή: pediatros-thes.gr
Το διαβάσαμε στο monohamogela.gr
