Aχ ρε μαμά…
Ευγνωμοσύνη για κάθε γυναίκα που παλεύει, πολλές φορές σε αντίξοες συνθήκες, για την ευημερία της οικογένειας της, για κάθε μητέρα που διασχίζει γη και θάλασσα για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά της, για κάθε μάνα που κόντρα στις προγνώσεις παλεύει με ασθένειες, με δυσκολίες, με γενετικές ανωμαλίες, για κάθε γιαγιά που “αγκαλιάζει” και στέκεται δίπλα στα παιδιά της και τα παιδιά των παιδιών της. Και πως τα καταφέρνει πάντα να χαρίζει το πιο πλατύ της χαμόγελο, την πιο ζεστή αγκαλιά.
Οι πιο αγνές και φυσικές επιλογές για την περιποίηση του Βρέφους σας!
[babyPostAd]
Ευγνωμοσύνη για τις άγρυπνες νύχτες και τις “ανήσυχες” ημέρες της δικής μου μητέρας.
Όχι για μια μέρα. Κάθε μέρα…
Α ρε μαμά… μια παλιά φωτογραφία μου θύμισε πως ήσουν και εσύ κάποτε νέα με όνειρα και ελπίδες… κάπου χάθηκαν και αυτές, εξανεμίστηκαν. Δεν χάθηκε ποτέ, όμως, το χαμόγελο από τα χείλη της και η ζεστασιά της μεγάλης αγκαλιάς της.
Ο στίχος του Οδυσσέα Ιωάννου και ο λυγμός του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο τραγούδι “Μαμά” είναι εξαιρετικά αφιερωμένος σε όλες αυτές τις μανάδες και λίγο παραπάνω στη δική μου που με έκανε αυτό που είμαι. Για τη σπουδαιότητα, τη σημαντικότητα, τον καθοριστικό ρόλο της μητέρας στη ζωή του καθενός από εμάς.
“Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ’τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
“θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πιά κλειστές,
θα με πεθάνεις,αυτό θες;”
Α ρε μαμά…”
Στη μαμά μου με τα γαλάζια μάτια της, τα ωραία γεμιστά της, τα πλατιά χαμόγελα της, τις γενναιόδωρες αγκαλιές της, τις φωνές της και τα ιαματικά σ’ αγαπώ της.
Όσο για μένα ως μητέρα έχω δρόμο να διανύσω…
Πηγή: 4moms.gr