Η αντίληψη των χρωμάτων δεν είναι έμφυτη αλλά χρειάζεται εκπαίδευση όπως θα μάθαινε μία ξένη γλώσσα. Η εκμάθηση των χρωμάτων συνήθως επιτυγχάνεται αφού το παιδί έχει αρχίσει να κάνει μικρές προτάσεις και να εκτελεί εντολές δηλαδή περίπου από τα 2 χρόνια και μετά. Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιο παιδί μπορεί να έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει τα χρώματα και πριν από αυτή την ηλικία αλλά και μερικά να καθυστερούν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα.
Όταν ένα παιδί αδυνατεί να αναγνωρίσει όλα τα χρώματα, τότε λέμε πως έχει αχρωματοψία. Αν δυσκολεύεται μόνο σε μερικά χρώματα τότε λέμε ότι έχει δυσχρωματοψία.
Η διαταραχή αντίληψης των χρωμάτων είναι μία νόσος κληρονομική, προσβάλλει και τα δύο μάτια και δεν επιδεινώνεται με την πάροδο των χρόνων. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις μεταφέρεται από τη μητέρα στο αρσενικό παιδί της. Υπολογίζεται ότι σχεδόν 8 στα 100 αγόρια μπορεί να έχουν αχρωματοψία ενώ στα κορίτσια το ποσοστό είναι μόνο 0, 5 στα 100.
Η πιο συνηθισμένη αχρωματοψία είναι όταν το παιδί δυσκολεύεται να αναγνωρίσει το κόκκινο και το πράσινο. Λιγότερα περιστατικά είναι να μην αναγνωρίζει το μπλε και το πράσινο. Στις πιο σοβαρές καταστάσεις τα αντικείμενα εμφανίζονται σε διάφορες αποχρώσεις του γκρίζου.
Πώς θα το καταλάβετε;
Τις περισσότερες φορές το πρόβλημα περνάει απαρατήρητο. Όταν αρχίζει όμως να ζωγραφίζει παρατηρούμε ότι χρησιμοποιεί τα χρώματα με κάποιο δικό του τρόπο που μας φαίνεται παράδοξος. Μερικά παιδιά γίνονται αντιληπτά στο δημοτικό όταν ο δάσκαλος τους ζητάει να υπογραμμίσουν με κόκκινο χρώμα.
Πότε πρέπει να ανησυχήσετε;
Αν το παιδί έχει κλείσει τα 3 χρόνια και διαπιστώνετε ότι εξακολουθεί να μπερδεύει συστηματικά τα ίδια χρώματα τότε πρέπει να το αναφέρετε στον παιδίατρό σας.
Τι θα κάνει ο παιδίατρος;
Για να διαπιστωθεί αν το παιδί πάσχει από αχρωματοψία πρέπει να υποβληθεί σε κάποιο οπτικό απλό τεστ. Αν γνωρίζει τους αριθμούς θα του δείξει κάποιες καρτέλες με χρώματα για να διαπιστωθεί αν θα κάνει κάποια λάθη. Αν το παιδί δεν διαβάζει θα του δείξει καρτέλες με σχήματα και φιγούρες.
Θεραπεύεται η αχρωματοψία;
Δεν θεραπεύεται όμως η διάγνωσή της από μικρή ηλικία είναι σημαντική διότι στη σχολική ηλικία γίνεται ευκολότερο στο παιδί να αντιμετωπίσει τις μαθησιακές δυσκολίες που βασίζονται στην αντίληψη των χρωμάτων. Τα παιδιά αυτά εκπαιδεύονται ανάλογα με τη σοβαρότητα της αχρωματοψίας για το πώς θα ξεχωρίζουν τα ρούχα τους ή τα πράγματά τους ή τα μολύβια τους κλπ.
Πώς διδάσκουμε τα χρώματα στα παιδιά;
Για παιδιά στα χρώματα πιο εύκολα είναι να χρησιμοποιούμε τη λέξη για τα χρώμα μετά το ουσιαστικό. Για παράδειγμα μην το λέτε “αυτό είναι το κόκκινο μολύβι” αλλά το σωστό είναι “αυτό το μολύβι είναι κόκκινο” κλπ..
Δρ. Σπύρος Μαζάνης – πηγή:Tlife