Αφήνω το παιδί μόνο στο σπίτι

Είναι πραγματικά μια πολύ δύσκολη απόφαση να αφήσετε το παιδί μόνο του στο σπίτι. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα να αφήσετε μόνο στο σπίτι έναν έφηβο δεκαέξι χρονών. Επίσης, είναι αποδεκτό από όλους ότι είναι απαράδεκτο να αφήσουμε μόνο στο σπίτι ένα παιδί ηλικίας πέντε χρονών ή μικρότερο. Τι γίνεται όμως για όλες τις ενδιάμεσες ηλικίες για τις οποίες  είναι πραγματικά δύσκολο να αποφασίσει ένας γονιός, αν μπορεί το παιδί να τα καταφέρει μόνο του στο σπίτι.

Πολλές φορές μικρά παιδιά επιμένουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα  να μείνουν μόνα στο σπίτι. Αντίθετα, υπάρχουν μεγάλα παιδιά που φοβούνται να μείνουν μόνα στο σπίτι.

Γενικά όμως, να έχετε στο μυαλό σας ότι δεν είναι σωστό να αφήνετε μόνο στο σπίτι ένα παιδί ηλικίας μικρότερης των δέκα χρονών.

Ποιους παράγοντες πρέπει να λάβετε υπόψη, για να αποφασίσετε, αν μπορείτε  να αφήσετε το παιδί μόνο στο σπίτι;

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες  είναι οι ακόλουθοι:

Απαντήστε στις πιο κάτω ερωτήσεις, πριν αποφασίσετε να αφήσετε το παιδί μόνο στο σπίτι.

1. Το παιδί σας δείχνει σημάδια υπευθυνότητας. π.χ. είναι τυπικό με τις σχολικές του εργασίες;

2.  Πόσο ήρεμο είναι το παιδί σας, αν κάτι του πάει στραβά;

3.  Κατανοεί και ακολουθεί κανόνες;

4.  Μπορεί να αντιληφθεί και να ακολουθήσει κάποιους κανόνες ασφαλείας;

π.χ. ότι δεν ανοίγουμε την πόρτα, αν κτυπήσει, σε κανέναν.

5.  Μήπως είναι επιρρεπές στους κινδύνους;

6.  Ακολουθεί τις οδηγίες σας να μένει μακριά από αγνώστους;

7. Ποιος είναι ο χώρος που θα αφήσετε το παιδί μόνο του; Συνήθως, το αφήνουμε στο σπίτι, αλλά κάποιες φορές μπορεί να υποχρεωθούμε να το αφήσουμε στο χώρο εργασίας μας ή οπουδήποτε αλλού.

8. Πόσο χρόνο θα αφήσετε το παιδί μόνο του; Για παράδειγμα είναι αποδεκτό να αφήσετε

ένα δεκαπεντάχρονο παιδί ένα απόγευμα μόνο στο σπίτι. Σαφέστατα, είναι απαράδεκτο να αφήσετε μόνο στο σπίτι το ίδιο παιδί για μια βδομάδα.

9. Θα το αφήσετε με άλλα παιδιά και πόσο χρονών είναι τα άλλα παιδιά;

Αν προσμετρήσετε όλα τα πιο πάνω και αποφασίσετε ότι μπορείτε να αφήσετε το παιδί μόνο του στο σπίτι, καλό είναι την πρώτη φορά να το αφήσετε για πολύ λίγο χρόνο και να βρίσκεστε πολύ κοντά στο σπίτι, έτσι ώστε, αν συμβεί οτιδήποτε, να φτάσετε κοντά του άμεσα. Πέστε στο παιδί σας ότι πρέπει να λείψετε για λίγη ώρα. Βγείτε έξω και κάντε μια βόλτα για 30-40 λεπτά κοντά στο σπίτι και επιστρέψτε. Όταν φτάσετε πίσω στο σπίτι, προσπαθήστε να καταλάβετε πώς το παιδί σας αισθανόταν όσο ήταν μόνο (φοβήθηκε, ασχολήθηκε με κάποια εργασία ή παιχνίδι, τι έκανε στην απουσία σας;). Μιλήστε μαζί του και ρωτήστε το παιδί να σας πει πώς αισθάνθηκε, αν χρειάζεται να κάνετε κάτι επιπρόσθετο,  έτσι ώστε την επόμενη φορά που θα απουσιάσετε να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια.

Αν το παιδί σας περάσει και αυτό το πειραματικό στάδιο και αποφασίσετε ότι μπορείτε να το αφήσετε κάποιες ώρες μόνο στο σπίτι, τότε σιγουρευτείτε ότι ξέρει τα πιο κάτω:

Είναι χρήσιμο να θέσετε κάποιους κανόνες σε σχέση με τις δραστηριότητες που μπορεί να κάνει το παιδί κατά τη διάρκεια της απουσίας σας όπως τους πιο κάτω:

Οδηγός για γονείς

Τα παιδιά έχουν άποψη….. και καλό θα ήταν να τη λαμβάνετε υπόψιν

Ένα παιδί μπορεί να είναι αρκετά ώριμο για να μείνει μόνο στο σπίτι αλλά να μην το επιθυμεί.  Αυτό σχετίζεται με την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του παιδιού.  Καλό θα ήταν να σεβαστείτε την επιθυμία του και να το αφήσετε μόνο όταν θέλει και το ίδιο.  Μπορεί η άρνησή του να μείνει μόνο να πηγάζει από  φόβο.  Συζητήστε μαζί του και προσπαθήστε να καταλάβετε το λόγο.

Συμπερασματικά….

Το πότε ένα παιδί είναι έτοιμο να μείνει μόνο στο σπίτι  καθορίζεται από πολλούς παράγοντες.  Τα παιδιά δεν είναι όλα τα ίδια για αυτό δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για την ηλικία που θα αφήσεις ένα παιδί μόνο στο σπίτι.  Η ωριμότητά του, τα δείγματα υπακοής σε κανόνες και η προθυμία του είναι σημαντικά κριτήρια.  Οι γονείς διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο για να γαλουχήσουν στα παιδιά τους, τους σωστούς κανόνες και μέτρα που πρέπει να ακολουθούν για την ασφάλειά τους.  Ας μη ξεχνάμε ότι αφήνοντας το παιδί μόνο στο σπίτι το βοηθάμε να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, την   ανεξαρτησία και την υπευθυνότητα του.

Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος
http://paidiatros.com/