Για τα παιδιά είναι πολύ εύκολο να πουν αυτό που σκέφτονται.
Όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο δύσκολο είναι να πούμε αυτό που σκεφτόμαστε. Φοβόμαστε τόσο πολύ να πούμε αυτό που νιώθουμε επειδή φοβόμαστε για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι για εμάς.
Αυτές είναι φράσεις που λένε συχνά τα παιδιά ενώ εμείς λέμε σπάνια ο ένας στον άλλον:
“Ας γίνουμε φίλοι.”
Τα παιδιά κάνουν φίλους στην στιγμή χωρίς να το πολυσκεφτούν. Από την στιγμή που μεγαλώνουμε μας είναι δύσκολο να γίνουμε φίλοι επειδή θεωρούμε πως είναι πλέον αργά να γνωρίσουμε και να βάλουμε καινούριους ανθρώπους στην ζωή μας.
“Σε συγχωρώ.”
Τα παιδιά συγχωρούν κάποιον και μετά συνεχίζουν το παιχνίδι τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς και όχι να είμαστε θυμωμένοι και να πληγώνουμε τους άλλους και τον εαυτό μας για καιρό.
“Είμαι εδώ.”
Όταν είμαστε στεναχωρημένοι, τα παιδιά, μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα μόνο και μόνο επειδή είναι δίπλα μας. Όταν κάποιο κοντινό μας πρόσωπο πονάει δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να απαλύνουμε τον πόνο τους. Μπορούμε όμως απλά να πούμε ότι είμαστε δίπλα τους και αυτό είναι αρκετό.
“Χρειάζομαι βοήθεια. Θα με βοηθήσεις;”
Τα παιδιά όποτε χρειάζονται βοήθεια απλά το λένε. Εμείς θεωρούμε πως σαν ενήλικες πρέπει να λύνουμε τα προβλήματα μόνοι μας. Δεν είναι κακό να παραδεχθούμε τις αδυναμίες μας. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο και η βοήθειά τους μας είναι πολύτιμη αρκεί να την ζητήσουμε.
babyradio.gr– Κατερίνα Π.
Ο Paulo Coelho δίνει μαθήματα ζωής…
Η κόρη μου έχει αδυναμία στον μπαμπά της… και μ’ αρέσει !
Εκείνες που πάλεψαν για να γίνουν μάνες
