“Αγαπημένα μου παιδιά, όταν κάνω λάθη”: Το συνταρακτικό γράμμα μιας μαμάς
Αγαπημένα μου παιδιά,
Μερικές φορές ξυπνάω το πρωί και βλέπω ότι έχετε μεγαλώσει πιο πολύ από χθες. Το πρόσωπό σας είναι πιο καθορισμένο, τα μάτια σας φαίνονται παλαιότερα. Ένα μέρος μου νιώθει ενθουσιασμό και δέος. Ξέρω ότι έχετε τόσο πολύ ακόμη μπροστά σας. Ένα άλλο κομμάτι μου το νιώθω να φοβάται, γιατί ο χρόνος τρέχει και δεν μπορώ να τον επιβραδύνω. Φοβάμαι ότι δεν είμαι πάντα ξύπνια να παρατηρήσω, και ότι με κάποιο τρόπο έχω αποκοιμηθεί μέσα από τη μαγεία της ανάπτυξής σας. Αναρωτιέμαι, σάς απόλαυσα αρκετά; Σάς έδωσα ό,τι χρειάζεστε; Είναι ακόμα ξέγνοιαστες οι καρδιές σας;
[babyPostAd]Δεν είμαι πάντα καλή σε αυτό.
Δεν είμαι πάντα τόσο καλή όσο θέλω να είμαι ως μητέρα σας. Θέλω να είμαι υπέροχη.
Και μερικές φορές είμαι, αλλά μερικές φορές δεν είμαι.
Μερικές φορές το καταλαβαίνω, και μερικές φορές όχι.
Μερικές φορές το κάνω σωστά και μερικές φορές το χάνω τελείως. Καθημερινά κάνω λάθη.
Κάποιες φορές, νευριάζω, όταν πρέπει να δείξω ευαισθησία. Μερικές φορές κάνω κήρυγμα και μοιράζω τιμωρίες, όταν αυτό που χρειάζεται είναι μια αγκαλιά. Μερικές φορές το χάνω εντελώς και τελείως. Ξέρω ότι το κάνω. Δεν καταλαβαίνω τον πόνο σας όταν παραπονιέστε ή το πόσο έχετε λυπηθεί για μια άσχημη συμπεριφορά. Παρακολουθώ τον εαυτό μου να το χάνει, και αργότερα μετανιώνω που δεν αντέδρασα διαφορετικά.
Το χάνω, όταν είμαι κουρασμένη, και αντιμετωπίζετε την εξάντλησή μου στο τέλος μιας γεμάτης μέρας. Μακάρι να μην την αντιμετωπίζατε, αλλά μερικές φορές το κάνετε.
Το χάνω, όταν φοβάμαι. Φοβάμαι τα σημαντικά, αλλά και τα ασήμαντα πράγματα. Πίστευα πραγματικά ότι οι ενήλικες είχαν λύσει τα πάντα, αλλά είμαι τώρα κι εγώ ενήλικας, και αποδεικνύεται ότι δεν το κάνουμε. Μερικές φορές ο φόβος καταβάλλει την καρδιά μου και δεν μπορώ να σκέφτομαι τίποτα άλλο. Ξεχνάω να χαλαρώσω και να σάς απολαύσω. Ξεχνάω να χαμογελώ και να γελάω. Αλλά προσπαθώ.
Το χάνω, όταν νιώθω να χάνομαι. Αγωνίζομαι με δικούς μου δαίμονες και δεν έχει καμία σχέση με σας. Μερικές φορές είναι το άγχος ή η θλίψη, αλλά ποτέ δεν είναι δικό σας λάθος. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για να τα ξεπεράσω, ώστε όταν φτάσετε σε αυτά τα εμπόδια να μπορώ να σας βοηθήσω να κάνετε το ίδιο.
Ξέρω ότι είναι εύκολο να προσκολλάς στα αρνητικά πράγματα και να ξεχάσεις όλα τα θετικά, αλλά θέλω να τα καταφέρω. Όταν σας κοιτάω, είμαι ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ. Όταν σας κοιτάω, βλέπω καλά. Βλέπω να είστε δυνατά. Αναρωτιέμαι πώς κέρδισα αυτούς τους θησαυρούς. Η καρδιά σας είναι καθαρή και απαλή. Είσαι ευγενικά και καλόκαρδα, είσαι ζωηρά και αυθόρμητα.
Είμαι για πάντα η μεγαλύτερη θαυμάστριά σας και ο καλύτερός σας φίλος.
Συνεχίστε να με βοηθάτε να σας βλέπω και να σας γνωρίζω. Συνεχίστε να μου λέτε πότε πληγώνω τα συναισθήματά σας. Συνεχίστε να μοιράζεστε μαζί μου τους φόβους και τις ανασφάλειες σας και θα τις κατανοήσουμε μαζί.
Αντέχω να ξέρω ότι κάνω λάθη, αλλά όχι χάνοντας την αγάπη σας. Η καρδιά σας έχει σημασία.
Ελπίζω ότι η αδυναμία μου σας διδάσκει κάτι. Ελπίζω ότι όταν εσείς βρεθείτε να αντιμετωπίζετε φόβο και σύγχυση, θα είστε εντάξει. Προσεύχομαι ότι οι ατέλειές σας δεν θα σας φοβίσουν, όπως εμένα. Προσεύχομαι ότι δεν θα τρέξετε να ξεφύγετε από αυτούς, αλλά ότι θα παλέψετε μαζί τους και θα συνεχίσετε συγχωρώντας τα λάθη σας και προσπαθώντας ξανά.
Δεν το παίρνουμε πάντα καλά, αλλά είναι εντάξει.
Είμαστε όλοι επαγγελματίες κατασκευαστές σφαλμάτων, και θα κάνετε πολλά και πολλά λάθη. Θα κάνετε αμέτρητα λάθη, όπως κι εγώ, αλλά κανένας δεν θα μπορούσε να σβήσει το φως που βλέπω όταν σας κοιτάω. Εσείς είστε ο θησαυρός μου, είστε ο λόγος μου.
Παρόλο που η ζωή περνά, μερικές φορές έχουμε μια στιγμή. Μερικές φορές μπορούμε να προλάβουμε, να αρπάξουμε το χρόνο και να τον κρατήσουμε. Ο κόσμος σταματά, όλα είναι ήσυχα και πραγματικά βλέπουμε ο ένας τον άλλον. Σε αυτή τη στιγμή, βλέπω τα πρόσωπά σας και πώς έχετε γίνει και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι…
Ουάου.
Σήμερα το πρωί, όπου μού φαίνεται ότι έχετε μεγαλώσει τη νύχτα, θέλω να σας πω ότι είστε θαυμάσια. Με εντυπωσιάζετε καθημερινά – και καθώς σας βλέπω, με εμπνέετε. Με εμπνέετε να βγάλω το μεγαλείο που έχω μέσα μου. Σε αυτή την οικογένεια θα κάνουμε λάθη, αλλά θα συνεχίσουμε να τα κάνουμε μαζί και θα συνεχίσουμε να κρατάμε ο ένας τον άλλον σφιχτά.
Αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν θα είναι όλα τέλεια, αλλά είμαι πάντα και θα είμαι για πάντα δική σας, και είμαι πάντα και θα είμαι για πάντα μαζί σας. Αυτό μπορώ να σας υποσχεθώ.
Σας αγαπώ.
Με αγάπη,
Η μαμά
Επιμέλεια κειμένου για το Babyradio: Σοφία Τελιάκη