“Αγαπημένο πρώτο μου παιδί… Μου λείπεις!”
Μου λείπεις. Μου λείπει να είμαστε μόνο εσύ κι εγώ. Ατελείωτες μέρες με παιχνίδια… Αυτοκινητάκια και φορτηγά, ζωγραφική, χορός στο σαλόνι συμφωνα με τη μουσική… Το διάβασμα βιβλίων πριν τον ύπνο και τα γέλια ολόκληρη την ημέρα..
[babyPostAd]Μου λείπει το να πηγαίνουμε μαζί στα μαγαζιά. Εσύ στο πίσω κάθισμα, να τραγουδάς ή να λες μεγαλόφωνα όλα όσα σου έρχονται στο μυαλουδάκι σου…
Μου λείπει το να μπορείς να κάνεις φασαρία στο σπίτι. Τώρα συνέχεια σου λέμε «Κάνε ησυχία! Ο αδερφός σου προσπαθεί να κοιμηθεί!». Δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις στο σαλόνι ή να γελάσεις τόσο δυνατό όσο παλιά. Δεν μπορείς να φωνάξεις «Μαμά» κάθε φορά που θα φεύγω από το οπτικό σου πεδίο. Θέλω απελπισμένα όμως να μάθω στο μωρό να κοιμάται…
Αντί για γέλια, τώρα σου λέμε «Να σκέφτεσαι και τους άλλους. Σςςς!».
Σου λέω τόσο συχνά να κάνεις ησυχία, παιδάκι μου γλυκό, και σε αφήνω στην άκρη προκειμένου να καλύψω και τις ανάγκες του αδερφού σου που με χρειάζεται διαρκώς. Σπάνια κάνουμε αγκαλιές πια. Οι ήσυχες ώρες μας μαζί είναι ελάχιστες, γιατί εσύ θέλεις να κάνεις φασαρία! Αυτός είναι ο δικός σου τρόπος να κερδίσεις την προσοχή. Συνήθως το κάνεις τις ώρες που δεν πρέπει, όμως αυτός είναι ο τρόπος σου για να με βρεις.
Όταν πας στο κρεβάτι σου μου λείπεις. Πάντα μου έλειπες όταν κοιμόσουν (παρόλο που χαίρομαι που επιτέλους κοιμάσαι όλη τη νύχτα), αλλά τώρα είναι διαφορετικά. Είναι μια αίσθηση οτι «δεν σε ευχαριστήθηκα αρκετά σήμερα». Η καρδιά μου πονάει.
Τώρα είσαι το ένα από τα δύο. Και το άλλο είναι ακόμα πολύ μικρό και με χρειάζεται περισσότερο.
Δείτε τον ΤΕΛΈΙΟ τρόπο που βρήκε μια μαμά για να πει στα παιδιά της οτι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης!
Φυσικά, και θέλω να κάθομαι μαζί σου. Να διασκεδάζω με τα καμώματα σου, τα γέλια σου και το καθηλωτικόσου βλέμμα όταν μου λες «σ’αγαπώ, μαμά». Τα πλάγια χαμόγελα και τα τόσο συγκεντρωμένα, μεγάλα μάτια έχουν μια έκφραση τόσο βαθιά, που με αναγκάζει να σταματήσω, να πάρω βαθιά ανάσα και να σε κοιτάξω – πραγματικά να σε κοιτάξω…
Σας αγαπώ και τους δύο με την πιο βαθιά αγάπη που θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει.
Αλλά μου λείπεις. Παλιά ήσουν μόνο εσύ, το πρωτότοκό μου.
Μου λείπει να έρχομαι να σε παρηγορήσω όταν είσαι λυπημένος. Θέλω να τρέξω να σε σηκώσω, να σε σφίξω στην αγκαλιά μου και να σε κάνω σβούρες όπως παλιά. Το πρόσωπο μου να είναι στο λαιμό σου όταν κλαις … Μου λείπει να είμαι η μόνη στην οποία μπορούσες πάντα να έρθεις.
Τις περισσότερες μέρες νιώθω ότι δεν έχω αρκετό χρόνο για κανέναν από τους δυο σας. Θέλω να αγαπώ όπως παλιά, με όλη μου την προσήλωση. Αλλά υπάρχει τόση πολύ ανάγκη για την αγάπη μου που δεν ξέρω αν σας φτάνει.
Πιθανότατα όλες οι μαμάδες με περισσότερα του ενός παιδιά θέουν ένα πιο εύκολο μέλλον με περισσότερο χρόνο για το κάθε παιδί. Μέχρι να έρθει αυτό το μέλλον, πρέπει να μάθω ότι ο καθένας σας είναι μοναδικός και να μάθω πώς να σας προσφέρω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο.
Προς το παρόν, πρέπει να βρω ό,τι έχει απομένει από εμένα και να το μοιράζω και στους δυο σας.
Αλλά συνεχίζω να ελπίζω ότι κάποια μέρα θα νιώθω ότι σας δίνω όλα όσα χρειάζεστε. Ελπίζω όταν θα είστε και οι δύο ανεξάρτητα παιδιά να νιώσω ότι σας έχω καλύψει και τους δύο με την αγάπη μου, τον χρόνο μου, την προσοχή μου. Μέχρι τότε, μου λείπεις. Μου λείπω. Μου λείπουμε…»
Πηγή: scarymommy.com
Μετάφραση για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή