Πριν λίγες μέρες περίμενα να πάρω το παιδί μου από τον παιδικό σταθμό.
Δίπλα μου ήταν μια μαμά με ένα παιδάκι που περίμενε να πάρει το πρώτο της παιδί.
Κάποια στιγμή ενώ έψαχνα κάτι στην τσάντα με τις πάνες, με κοίταξε και μου είπε: “Να μαντέψω από την φουσκωμένη τσάντα ότι είσαι πρώτη φορά μαμά;”
Εκείνη κρατούσε μια τσάντα σε μέγεθος πορτοφολιού. Αναρωτήθηκα τι μπορεί να χωράει σε εκείνη την τσάντα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που με έκριναν για την φουσκωμένη τσάντα που χρησιμοποιώ έξω, για τις πολλές φωτογραφίες που έβγαζα τον γιο μου ή επειδή ανησυχούσα για το πρόγραμμα ύπνου του.
Όλες οι φράσεις τελείωναν κάπως έτσι: “Περίμενε μέχρι να έρθει το δεύτερο και ξέχνα το ολοκαίνουρια παιχνίδια και τα ημερολόγια που σημειώνεις κάθε στιγμή του παιδιού σου.”
Έχουν δίκιο και καταλαβαίνω πόσο διαφορετικό είναι να έχει δυο παιδιά αντί για ένα. Σίγουρα είναι πιο εξαντλητικό από ότι είναι να έχεις ένα.
Τι να κάνω όμως που είμαι καινούρια μαμά; Έχω συνέχεια απορίες και ανησυχίες και φοβάμαι συνεχώς. Όμως δεν μου αρέσει όταν η μια μαμά κατακρίνει την άλλη. Και κάπως έτσι ξεκινούν “οι πόλεμοι των μαμάδων” με όσα μας χωρίζουν και όχι όσα μας ενώνουν. Είναι ο θηλασμός αντί για μπιμπερό, η καισαρική αντί για φυσιολογικό τοκετό (πόσο κλασσικό πια!), οι εργαζόμενες και οι μαμάδες που μένουν στο σπίτι.
Καμιά μας όμως δεν σκέφτηκε να στηρίξει η μια την άλλη και να γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στις νέες και στις έμπειρες μαμάδες, στις μαμάδες και σε εκείνες που δεν έχουν παιδιά αλλά και το χάσμα μεταξύ των ανδρών και γυναικών.
Σκεφτείτε πως κανένας μπαμπάς δεν έχει κοροϊδέψει έναν άλλο μπαμπά επειδή εκείνος είναι πιο έμπειρος. Άρα εμείς γιατί μπαίνουμε σε αυτή την διαδικασία;
Θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος τρόπος ανάμεσα σε εμένα και εκείνη την μαμά; Φυσικά! Θα μπορούσαμε να γίνουμε φίλες . Όμως εκείνη την στιγμή χαμογέλασα αμήχανα και πήρα την υπερφορτωμένη μου τσάντα και έφυγα…
babyradio.gr- Κατερίνα Π.
Αποτελέστε έμπνευση για τα παιδιά σας σήμερα…
Τι μαθαίνει ένα παιδί μέσα από το οικογενειακό τραπέζι;
Πώς θα μάθετε στο παιδί σας να συμπεριφέρεται καλύτερα χωρίς φωνές