Αγαπητή εργαζόμενη μητέρα… Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνεις!

Αλλά στην πραγματικότητα, δεν είναι αστείο.

Επειδή ,εργαζόμενη μητέρα, δεν ξέρω πώς το κάνεις.

Δεν ξέρω πώς σηκώνεσαι τα πρωινά και ετοιμάζεις όχι μόνο τα παιδιά σου, αλλά και εσένα. Μαλλιά, μακιγιάζ, κατάλληλα για δουλειά ρούχα, παπούτσια … αλλά το καταφέρεις!

Δεν ξέρω πώς φτιάχνεις πρωινό και γεύματα και βάζεις τα παιδιά σου να φάνε το πρωινό τους. Δεν ξέρω πώς καταφέρνεις ταυτόχρονα με τις ετοιμασίες να ετοιμάζεσαι και να κάνεις πλάνο για το τι σε περιμένει στο γραφείο… αλλά το καταφέρεις!

Δεν ξέρω πώς καταφέρνεις να τα πας στο σχολείο, να διαχειριστείς αυτό το σημαντικό “ένα τελευταίο φιλί”, και στη συνέχεια να ξεκινήσεις να πας στην άλλη άκρη της πόλης όπου δουλεύεις… και φυσικά να φτάσεις και εκεί εγκαίρως!

Δεν γνωρίζω πώς καταφέρνεις να πηγαίνεις σε συναντήσεις και παιδιατρικά ραντεβού, πως καταφέρνεις να διαχειρίζεσαι άρρωστα παιδιά και τηλεφωνικές συνομιλίες, καθώς και τις ειρωνίες των ατόμων που σας κοροιδεύουν όταν  πρέπει να φύγετε στις 5 μ.μ. (“Ω, μισή μέρα σήμερα;”) … αλλά το καταφέρεις!

Δεν ξέρω πώς κρατάς στο μυαλό σου τα σημειώματα της δασκάλας που πρέπει να επιστραφούν και τα δώρα γενεθλίων που πρέπει να αγοραστούν και να τυλιχθούν και ταυτόχρονα θυμάσαι την παρουσίαση του PowerPoint για αυτό το σημαντικό πράγμα στη δουλειά … αλλά το καταφέρεις!

Δεν ξέρω πώς τελειώνεις την εργασία σου και στη συνέχεια πας στο σπίτι για να ξεκινήσεις μια άλλη, πιο σκληρή και πιο απαιτητική δουλειά. Μαγειρεύεις το δείπνο, τους αφήνεις να σου πουν για την ημέρα τους χαμογελώντας, ενώ προσπαθείς να μην αισθάνεσαι λυπημένη για τις στιγμές που έχασες. Βοηθάς τα παιδιά με τα μαθήματα, επιβλέπεις τις δικές τους δουλειές, γίνεσαι διαιτητής όταν μαλώνουν,δίνεις φιλάκια για να γιάνει η πληγή, τα κάνεις μπάνιο, διαβάζεις ιστορίες για το βραδινό ύπνο και, στη συνέχεια, όταν τα φώτα κλείνουν, υπάρχει το θέμα του νοικοκυριού. Βεβαιώνεσαι ότι η στολή του άντρα σου και τα ρούχα για την αυριανή μέρα είναι καθαρά και στο σωστό μέρος, ανοίγεις την αλληλογραφία, ελέγχεις το ημερολόγιο, βρίσκεις χρόνο με τον σύζυγό σου…

Δεν ξέρω πώς το κάνεις, αλλά τα καταφέρνεις!

Εργαζόμενες μαμάδες, είστε οι αληθινοί ήρωες, οι αληθινές φεμινίστριες, οι αληθινοί στρατιώτες. Τα περισσότερα από όσα κάνετε εσείς δεν αναγνωρίζονται, επειδή το κάνετε να φαίνεται εύκολο. Ποτέ δεν αφήνετε τα παιδιά σας να σκέφτονται για μια στιγμή ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό για εσάς απ ‘ό, τι εκείνα και, με κάποιο μαγικό τρόπο, συνεχίζετε ταυτόχρονα να ανεβαίνετε στην εταιρική σκάλα εξασφαλίζοντας ότι υπάρχουν θέσεις ανοιχτές για τους υπόλοιπους από εμάς.

Ξέρω οτι γίνεται μια ατέλειωτη μάχη σχετικά με τις μαμάδες-στο-σπίτι και τις εργαζόμενες μαμάδες. Πρέπει να πω ότι δεν έχω βιώσει καμία τέτοια κριτική. Απο τη στιγμή που έχουμε παιδιά, όλα συνοδεύονται από ένα στοιχείο λύπης και ενοχής. Όσοι από εμάς μένουμε στο σπίτι αισθανόμαστε ένοχοι επειδή επιλέγουμε να σταματήσουμε τη σταδιοδρομία μας, οι σπουδές μας αποδεικνύονται “άχρηστες” και οι δεξιότητές μας σκουριάζουν. Όσες επιστρέφουν στην εργασία αισθάνονται οτι παραμελούν τα παιδιά τους.

Η κριτική δεν έχει θέση εδώ.

Λένε ότι οι εργαζόμενες μαμάδες έχουν μια ομάδα για να τους βοηθάει. Αλλά στη μέση της νύχτας, εσύ είσαι ακόμα η μανούλα. Όταν τα παιδιά σας είναι άρρωστα, είσαι ακόμα μανούλα. Πρέπει να ξέρεις ποιος είναι πού, πότε, και εσύ είσαι εκείνη που βεβαιώνεται ότι τα πράγματα δεν χωρίζονται. Αξίζετε κάθε μπράβο γιατί κάνεις την πιο αδύνατη δουλειά, ανεξάρτητα από το πόση βοήθεια έχεις.

Δεν μπορώ να μιλήσω για τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο, αλλά από τη μικρή μου γωνιά της πραγματικότητας θέλω απλώς να πω αυτό: ευχαριστώ, εργαζόμενη μαμά. Σε ευχαριστώ που κάνεις την πιο σκληρή δουλειά στον κόσμο και την κάνεις να φαίνεται εύκολη. Σε ευχαριστώ που δεν ασχολείσαι με όλους αυτούς που σε κρίνουν γιατί, πραγματικά, είσαι πολύ απασχολημένη για όλα αυτά.  Κάθε μέρα κάνεις βήματα για ν αμπορέσεις να βρεις την ισορροπία εργασίας-προσωπικής ζωής των γονέων – ακόμα και αν μερικές φορές επιβαρύνεσαι με την υπερηφάνεια σου.

Δεν ξέρω πώς το κάνεις, αλλά, σε ευχαριστώ. Είσαι η ηρωίδα μου.

Με αγάπη,

Μια μαμά που σε σέβεται