Είναι φορές που βρίσκομαι σε έναν δημόσιο χώρο και αναρωτιέμαι αν ζω πραγματικά τις στιγμές αυτές ή όλα αυτά είναι μια εκπομπή με ανόητες φάρσες.
Θα σας πω ακριβώς τι εννοώ.
Είχα βγει στο σούπερ μάρκετ για να ψωνίσω και στην διπλανή ουρά βρισκόταν ένας μπαμπάς με τον γιο του. Το παιδάκι καθόταν στο καρότσι του σούπερ μάρκετ με το κεφάλι κατεβασμένο και ο μπαμπάς του ούρλιαζε λέγοντας:”Γιατί το κάνεις αυτό;”Τι σου είπα;”
Χωρίς υπερβολή, ούρλιαζε.
Μόλις έφτασε η σειρά του εκεί που φώναζε μεταμορφώθηκε σε έναν ευγενέστατο κύριο που χαμογέλασε στην ταμία και έβγαλε με χαρά το πορτοφόλι του.Η ταμίας χαμογέλασε αμήχανα στο παιδάκι και στον μπαμπά.
Μόλις πλήρωσε, απομακρύνθηκε και συνέχισε να ουρλιάζει και να μαλώνει το παιδί του.
Όλοι τον άκουγαν να φωνάζει και όλοι ένιωθαν αμήχανοι.Όμως εγώ αναρωτιέμαι:Μήπως έπρεπε να κάνω κάτι;Μήπως έπρεπε να αντιδράσω;Θα μου πείτε πως δεν με αφορά επειδή δεν ξέρω τι συνέβη πιο πριν και δεν γνωρίζω τις αιτίες του καυγά.
Μπορεί να είχαν περάσει μια δύσκολη στιγμή και πραγματικά να μην ήταν η μέρα τους. Όλοι οι γονείς έχουμε περάσει από αυτό. Είναι στιγμές που η κούραση είναι μεγάλη, το παιδί μας μπορεί να μην συνεργάζεται και να χάσουμε την υπομονή μας.
Όμως δεν νομίζω ότι η κούραση δικαιολογεί μια τέτοια συμπεριφορά σε δημόσιο χώρο.Τα παιδιά είναι παιδιά και οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν είναι ανάγκη να ακούνε τις φωνές μας.Υπάρχει τρόπος να μιλήσουμε σε ένα παιδί και μπορεί να γίνει στο σπίτι μας ή σε κάποιο ήρεμο περιβάλλον.
Γιατί λοιπόν δεν έκανα κάτι;Γιατί δεν είπα ότι ήταν κακός με το παιδί του;Δεν ξέρω.Ίσως φοβήθηκα σχετικά με το πως θα αντιδράσει επειδή για εκείνον είμαι απλά μια άγνωστη που του κάνω παρατήρηση.
Φταίω που δεν μίλησα ή έκανα πολύ καλά που έμεινα σιωπηλή;
Όπως και να χει θα ήθελα έστω και αργοπορημένα, να υπενθυμίσω σε όλους μας και βάζω και τον εαυτό μου μέσα, πως οι φωνές δεν είναι η λύση για όλα. Καλό θα ήταν να τις κρατήσουμε για το σπίτι μας ή για τον εαυτό μας.Αλλιώς την επόμενη φορά θα αναγκαστώ να αντιδράσω…Μάλλον.
babyradio.gr- Κατερίνα Π.
«Κι εμείς τι πάθαμε που μεγαλώσαμε έτσι;»
Γίνετε ο ενήλικας που θέλετε το παιδί σας να γίνει…
Όχι δεν είναι κανείς τέλειος, ούτε και τα παιδιά μας.