Αγορομάνες! Αυτοί είναι οι μύθοι και οι αλήθειες για τα αγόρια μας!
“Πωπω! Δύο αγόρια; Δεν πειράζει μωρέ…”. Αυτή είναι συνήθως η πρώτη αντίδραση που εισπράττω όταν απαντώ ότι έχω δύο παιδιά και είναι και τα δύο αγόρια.
“Δεν πειράζει… Ωχ, ωχ… Υπομονή… Δεν έχεις τρελαθεί ακόμη;… Φαντάζομαι τι θα γίνεται στο σπίτι… Κουράγιο μάνα… Παίζουν ξύλο όλη την ώρα εεεε;…” και άλλα τέτοια. Και εσύ απαντάς “Μπα! Δεν κάνουν τίποτα μωρέ. Είναι παιδάκια, παίζουν, γελάνε, διαφωνούν, τα βρίσκουν, αλλά δεν με ενοχλούν, ούτε το ένα το άλλο, δεν κάνουν καμιά υπερβολή”.
Και κάπου εκεί διακρίνω και μια απολογητική διάθεση. Διακρίνω μια ανάγκη να προστατέψω τα αγόρια μου από αυτόν τον μύθο που τα θέλει να είναι κάτι σαν όρθια τερατάκια που έχουν έρθει στην ζωή μου για να με βασανίσουν. Σε αντίθεση φυσικά με τα κορίτσια που είναι όλα ήρεμα, δεν εκτονώνονται με τον ίδιο τρόπο, είναι πιο ευαίσθητα, καλλιεργημένα και παίζουν πιο ήρεμα παιχνίδια.
Και αναρωτιέμαι: τι κάνουμε λάθος;
Γιατί μόνο λάθος μπορεί να είναι. Αρνούμαι να πιστέψω πως τα παιδιά κρίνονται σήμερα από το φύλο, πως η ευφυΐα τους, η ζωντάνια τους, η δημιουργικότητά τους, η κοινωνικότητά τους, η ικανότητα να συνυπάρξουν και να μοιραστούν εξαρτάται από το φύλο τους. Είναι δηλαδή καλύτερο να έχεις κορίτσια παρά αγόρια; Είναι πιο εύκολο; Όχι φυσικά!
Κι όμως, κάποιοι γονείς πιστεύουν το αντίθετο! Θα σας πω την “συζήτηση” που έγινε χθες ανάμεσα σε δύο μαμάδες αγοριών και μια γιαγιά δύο αγοριών. Περιμέναμε τα παιδιά μας έξω από το ολοήμερο σχολείο. Εμφανώς κουρασμένα, τα πρωτάκια μας έπαιζαν, έτρεχαν και φυσικά δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στο μάθημα παραδοσιακών χορών που προσπαθούσε να κάνει η γυμνάστρια.
Μαμά Νο1: Τα καλύτερα παιδιά είναι τα παιδιά μας! (ειρωνικό το σχόλιο φυσικά)
Εγώ: Γιατί το λες αυτό; Τι κάνουν δηλαδή που δεν σου αρέσει;
Μαμά Νο1: Είναι τώρα τα αγόρια για χορούς; Αυτά άστα να σπρώχνονται και όλα καλά. Δεν κάνουν και τίποτα άλλο όλη μέρα…
Τότε εμφανίζεται η γιαγιά και ρωτάει το κοριτσάκι που κρατούσε η Μαμά Νο1 από το χέρι:
Γιαγιά: Για πες μου; Εσύ τουλάχιστον είσαι καλό κορίτσι;
Και πριν προλάβει το παιδί να απαντήσει, πετάχτηκε η Μαμά Νο1
Μαμά Νο1: Φυσικά είναι καλό παιδί. Αφού είναι κορίτσι, δεν είναι σαν τον άλλο! Τα αγόρια είναι τρελά παιδιά, έτσι δεν είναι αγάπη μου;
Μαμά Νο1: Τα καλύτερα παιδιά είναι τα παιδιά μας! (ειρωνικό το σχόλιο φυσικά)
Εγώ: Γιατί το λες αυτό; Τι κάνουν δηλαδή που δεν σου αρέσει;
Μαμά Νο1: Είναι τώρα τα αγόρια για χορούς; Αυτά άστα να σπρώχνονται και όλα καλά. Δεν κάνουν και τίποτα άλλο όλη μέρα…
Τότε εμφανίζεται η γιαγιά και ρωτάει το κοριτσάκι που κρατούσε η Μαμά Νο1 από το χέρι:
Γιαγιά: Για πες μου; Εσύ τουλάχιστον είσαι καλό κορίτσι;
Και πριν προλάβει το παιδί να απαντήσει, πετάχτηκε η Μαμά Νο1
Μαμά Νο1: Φυσικά είναι καλό παιδί. Αφού είναι κορίτσι, δεν είναι σαν τον άλλο! Τα αγόρια είναι τρελά παιδιά, έτσι δεν είναι αγάπη μου;
Λοιπόοοοοοοον!
Τα αγόρια δεν είναι τέρατα! Είναι παιδιά και καλό θα ήταν, όπως θα έπρεπε να κάνουμε με όλα τα παιδιά, να τους δώσουμε μια ευκαιρία πριν τους κολλήσουμε την ταμπέλα του ζωηρού, του τεμπέλη, του χαζού, του υπερκινητικού κτλ κτλ. Δεν κάνουμε μόνο κακό στα αγόρια με αυτή την κατηγοριοποίηση. Κάνουμε κακό και στα κορίτσια!
Δέκα λόγοι που είναι υπέροχο να έχεις γιο – Δείτε τους και λατρέψτε τον μικρό σας μπόμπιρα
‘Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Τα αγόρια εκτιμούν τα απλά πράγματα. Ένα ξύλο, ένα τούβλο, μια πέτρα γίνονται το καλύτερο παιχνίδι στα χέρια τους. Η φαντασία τα κυριεύει και δημιουργούν μοναδικές ιστορίες που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι παραμυθάδες. Και μη φοβάστε, όλα αυτά δεν θα γίνουν φονικά όπλα στα χέρια τους.
Βοηθούν σε όλες τις δουλειές του σπιτιού, ακόμη και τις “γυναικείες” με μεγάλη χαρά. Έχουν ταλέντο στην μαγειρική και κάποια αγόρια μάλιστα θέλουν να είναι τα πράγματά τους τακτοποιημένα και καθαρά (και χωρίς να το έχει επιβάλλει αυτό με υστερία η μαμά ή ο μπαμπάς).
Δεν αρέσουν σε όλα τα αγόρια τα αθλήματα. Κάποια έχουν έφεση προς την ζωγραφική, τον χορό, την κίνηση και καλό θα ήταν να τα βοηθήσουμε να ανακαλύψουν αυτά που ενδιαφέρον τα ίδια και όχι εμάς.
Τα αγόρια είναι ευαίσθητα, κλαίνε και πρέπει να κλαίνε, έχουν συναισθήματα, είναι ρομαντικά και τρυφερά. Καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε αυτά τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις με φράσεις όπως “Οι άντρες δεν κλαίνε”, “Τι άντρας είσαι εσύ τώρα;” και άλλα τέτοια. Αντίθετα πρέπει να ενθαρρύνουμε τα αγόρια να εκφράζουν τα συναισθήματά τους (τα οποία δεν είναι κοριτσίστικα, η ευαισθησία δεν είναι γυναικείο χάρισμα) και να τα αποδέχονται.
Τα αγόρια δεν είναι άγριες καταστροφικές μηχανές που θέλουν να παίζουν μόνο πόλεμο και ξύλο. Κάποια μπορεί και να τρομάζουν από αυτό το παιχνίδι. Και δεν πειράζει! Σε κάποια παιδιά αρέσουν αυτά τα άγρια παιχνίδια, σε κάποια πάλι όχι. Ξέρω αρκετά κορίτσια που τρελαίνονται να παίξουν πόλεμο με τα αγόρια μου και που αρκετές φορές νίκησαν κιόλας σε αυτήν την μάχη!
Δεν αρέσει σε όλα τα αγόρια να λερώνονται. Η βρωμιά δεν είναι χαρακτηριστικό του φύλου. Είναι στιγμές που τα παιδιά μου κυλιούνται στις λάσπες ή στην μέση ενός πεζόδρομου παίζοντας με τα φιλαράκια τους. Άλλες φορές πάλι λερώνονται τα χέρια τους και αηδιάζουν, θέλουν να τα πλύνουν αμέσως. Προφανώς είναι κάτι αισθητηριακό, μια αντίδραση της στιγμής, που σίγουρα δεν σχετίζεται με το ότι είναι αγόρια.
Τα αγόρια είναι ντροπαλά! Κι όμως. Καμιά φορά απλά δεν θέλουν να μιλήσουν, προτιμούν να μείνουν σιωπηλά, δεν έχουν όρεξη βρε παιδί μου, πώς να το κάνουμε;
Τα αγόρια είναι εκδηλωτικά! Αγκαλιάζουν, φιλάνε, χαιδεύουν… Την μαμά, τον μπαμπά, τα αδέρφια τους, τους φίλους τους… Και το κάνουν γιατί είναι και αυτά, όπως και τα κορίτσια, τρυφερά και γλυκά πλάσματα που δεν χάνουν ευκαιρία να δείχνουν την αγάπη τους.
Τα αγόρια παίζουν με κούκλες. Και τους αρέσει κιόλας, γιατί είναι και αυτό ένα χρήσιμο παιχνίδι ρόλων που πιθανότατα θα κληθούν να παίξουν στην μετέπειτα ζωή τους. Το να μάθουν να είναι τρυφερά και στοργικά παίζοντας με “κοριτσίστικα” παιχνίδια φυσικά δεν θα επηρεάσει καθόλου την σεξουαλική τους ταυτότητα. Ακόμη κι αν θέλουν να φορέσουν ένα φόρεμα ή τα παπούτσια σας και να παίξουν την μαμά, μην ανησυχείτε! Αγόρια είναι και θα παραμείνουν αγόρια. Απλώς παίζουν.
Τα αγόρια είναι έξυπνα, όπως και τα κορίτσια. Όσο περισσότερο ασχοληθούμε με τα παιδιά μας, όσο περισσότερα εφόδια τους προσφέρουμε, όσο περισσότερο τα αφήσουμε να παίξουν ελεύθερα, δίχως ταμπέλες και παρεμβάσεις, τόσο περισσότερα θα κερδίσουν τα παιδιά μας, είτε είναι αγόρια, είτε κορίτσια.
Τα αγόρια θα μας εγκαταλείψουν μια μέρα, γιατί κουμάντο κάνουν οι γυναίκες! Χμμμμ… Θέλω να πιστεύω πως είναι ένας ακόμη μύθος που προσπαθεί να με πείσει ότι μεγαλώνω δύο άβουλα, πειθήνια πλάσματα που θα τα σέρνουν από την μύτη και δεν θα έχουν την δυνατότητα να κρίνουν και να κρατούν τις δικές τους ισορροπίες. Ευτυχώς υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που δεν το επιβεβαιώνουν αυτό.
Και τέλος, μη με λυπάστε σας παρακαλώ! Δεν αισθάνομαι λιγότερο μαμά επειδή δεν έκανα κορίτσι και ούτε θέλω να προσπαθήσω να κάνω τώρα για να ολοκληρωθώ.
Είμαι ήδη πλήρης και τρισευτυχισμένη ανάμεσα σε τρεις υπέροχους άντρες.
Πηγή: kathemeragoneis.com