«Αν δεν φας θα σε πάρει ο μπαμπούλας» και άλλες μεσαιωνικές αντιλήψεις….
Περιμένοντας στην ουρά του ταμείου ενός καταστήματος, ακούω συνομιλία δύο γυναικών, ακριβώς μπροστά μου. Δεν είχαν και καμία διάθεση να μην ακουστούν, το αντίθετο θα έλεγα.
Κάντε το πάρτυ του παιδιού σας ξεχωριστό δηλώνοντας συμμετοχή στο διαγωνισμό μας!!!
Έγκυος η μία, νεαρή μαμά, όπως ανακάλυψα μετά, η άλλη. Η νεαρή μαμά έλεγε στην έγκυο ότι έχει προτεραιότητα και να το ζητάει πάντα, έτσι έκανε και εκείνη – τίποτα κακό ως εδώ. Όσο πλήρωνε η έγκυος, εμφανίστηκαν παιδιά και σύζυγος της νέας μαμάς, που κακώς μπήκαν μέσα στο κατάστημα γιατί τους το έχει απαγορεύσει, όπως μου είπε μετά. Το γιατί δεν το κατάλαβα ποτέ. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στη συνέχεια. Η νεαρή μητέρα έλεγε στα παιδιά της, τριών το αγοράκι, 1,5 το κοριτσάκι, να μην πειράζουν τα πράγματα στα ράφια και να πάνε έξω με τον μπαμπά τους να την περιμένουν. (Σε σχέση με τα δικά μου παιδιά πάντως, τα συγκεκριμένα παιδιά ήταν υπάκουα αγγελούδια με φωτοστέφανα, κατευθείαν από τον παράδεισο). Ο μικρός τότε, έκανε το έγκλημα να κρατήσει στα χέρια του ένα κοριτσίστικο πλαστικό ποτηράκι ΡΟΖ! Απορώ πώς δεν άνοιξε η γη κάτω από τα πόδια του, πώς δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου, η δευτέρα παρουσία και οι εφτά πληγές του Φαραώ, ταυτόχρονα. Η μαμά του, του είπε με επιτακτικό τρόπο, σαν να είχε πιάσει ακαθαρσίες τέλος πάντων, «άστο κάτω αυτό, είναι κοριτσίστικο, δεν το βλέπεις;» και άλλα πολλά. Συνέχισε να οδύρεται για αρκετά λεπτά, μέχρι που ανέλαβε ο μπαμπάς, πιο ήπια ομολογουμένως. Η μικρούλα, βλέποντας τον αδερφό της, όπως ήταν αναμενόμενο, πήρε και αυτή ένα ποτηράκι στα χέρια της και η μαμά για να τη συνετίσει της είπε το αμίμητο «άστο κάτω γιατί θα έρθει ο γύφτος να σε πάρει». Κάπου εκεί κοκάλωσα.