Θα ήταν αγόρι. Το λέω ενστικτωδώς για την ανδροκρατούμενη κοινωνία που ζούμε. Αν, και πάλι με ένστικτο, ως γυναίκα, αγόρι θα ήθελα. Ίσως βιωματικά. Η αίσθηση της ασφάλειας που σου προσφέρει το αρσενικό. Ένα αόρατο δίχτυ προστασίας, ενίοτε αραχνοΰφαντο, άρα απατηλό.
Αν είχα ένα παιδί, θα όφειλα να βάλω δυο βήματα πιο πίσω την ύπαρξή μου, να του δώσω χώρο να περπατήσει, να τρέξει, να σκοντάψει, να ματώσει αλλά να είμαι κοντά να προλάβω να απαλύνω την πληγή. Να βιώσω την αυταπάρνηση, πράγμα που δεν μου έχει συμβεί ως τώρα.
Θα του διάβαζα απο μωρό κι ας ήξερα πως δεν καταλαβαίνει. Κι όταν μεγάλωνε λίγο θα το έβαζα να μου διαβάζει αυτό, τα ίδια βιβλία. Να γίνει η ένωση, ο σύνδεσμος του όλου, με δυο διαφορετικές φωνές.
Θα το ήθελα όμορφο, γιατί αυτός ο κόσμος, ο «αγγελικά πλασμένος», δίνει βήματα στην ομορφιά. Πολλές φορές βέβαια και κλωτσιές, αν δεν συμπορεύεσαι με το σύστημά του. Αν όμως ήταν άσχημο, σε μια κοινή ματιά, θα το έκανα πανέμορφο στον μέσα του τον κόσμο. Να βγάζει φωτιά η αύρα του μαζί με πνεύμα, για να κερδίζει στα σημεία τους ακόλουθους της επιφάνειας.
Θα του μάθαινα με χίλιους δυο τρόπους, πως είναι μοναδικός. Πως μόνο ο εαυτός του θα είχε τη δύναμη να τον πληγώσει. Και ο ίδιος να γιατρευτεί. Όχι, όχι, δεν θα τον έκανα αναίσθητο, μα δυνατό. Όλη τη γνώση του εξοστρακισμού μου, θα την μετέδιδα να γίνει δύναμη και όχι μίσος. Μόνο έτσι είσαι δυνατός.
Θα τον πήγαινα ταξίδια, με πρώτο σταθμό το Νταχάου. Να δει. Ίσως και να μυρίσει πως είναι το μίσος ανθρώπου προς άνθρωπο, για την εξουσία κυρίως του νου.
Θα του έδειχνα άλλους πολιτισμούς και θα τον παρακινούσα να φύγει από το καζάνι της μισαλλοδοξίας, των ευκαιριών χωρίς κόπο, των βρόμικων δρόμων, των βρόμικων σκέψεων και πράξεων. Θα του μάθαινα πώς να σηκώνεται όταν πέφτει, χωρίς να χάνει την αξία του γδαρσίματος. Θα του φόρτωνα τόση αγάπη, που να λυγίζουν τα γόνατα…
Θα τον πήγαινα σε κλινικές αποτοξίνωσης, να δεί την απόρροια των ναρκωτικών ουσιών. Την αποχαύνωση της αξιοπρέπειας, της εύκολης λύσης, την αδυναμία της ευαισθησίας. Να δεί το «κακό» στα μάτια μπας και το αποφύγει, αναγνωρίζοντας το βλέμμα του.
Αν είχα ένα παιδί, θα το έπαιρνα μια βόλτα στις πιάτσες των τρανς και θα του έδινα να καταλάβει σε ποια κοινωνία θα μεγαλώσει. Γιατί η Συγγρού και η κάθε πιάτσα ειναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας. Θα του εξηγούσα για ποιο λόγο περιφέρεται ημίγυμνο ένα πλάσμα μέσα στην νύχτα για να επιβιώσει. Ποιος ακριβώς φταίει, αν δεν είναι επιλογή του.
Θα του έπαιρνα ένα αδέσποτο σκυλί να το προσέχει, να το βγάζουμε βόλτα, να κοιμάται μαζί του, να καταλάβει την αξία της άδολης προσφοράς. Θα τον έσπρωχνα να μάθει την αρχαία κληρονομιά της πατρίδας του με πάθος για να νοιώσει περήφανος, αλλά κυρίως τη νεότερη ιστορία της για να δει τη μετάλλαξη μέσα στους αιώνες, να δει την προδοσία στα ιδεώδη και να μπορεί να σκεφτεί πιο καθαρά αν θέλει να τα βιώνει στην κάθε στιγμή της μέρας του. Αν θέλει να διαιωνίσει τη σαπίλα ή θα προσπαθήσει ν’ αλλάξει τον κόσμο, ως οφείλει κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος με παιδεία.
Μέσα στα κουτιά που μου έδωσαν οι μοίρες όταν γεννήθηκα, αυτή την ευλογία δεν μου την έδωσαν. Για κάποιο λόγο η φύση διάλεξε για μένα να μη περπατήσω αυτό το μονοπάτι. Ευτυχώς θα πω τώρα πια, βλέποντας, γνωρίζοντας, προβλέποντας τη μοίρα των νέων ανθρώπων. Ευτυχώς που δεν μπορώ. Θαυμάζω το κουράγιο των γονιών, μόνο αυτών που φέρουν παιδιά συνειδητά και όχι για εγωιστικούς, προσωπικούς, οικογενειακούς, «φαλλικούς» λόγους.
Είχα τη μισή τύχη να δώσω αυτά που περιέγραψα στο παιδί της αδερφής μου. Αναλαμβάνω τις ευθύνες, ως εκεί που μου αναλογούν…
Άννα Κουρουπού-protagon.gr
Aν σας άρεσε το άρθρο,πατήστε Share… και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
Η Ελένη (25) και ο Roberto (31) είναι ένα νεαρό ζευγάρι, με μεγάλη αγάπη για το κουκλοθέατρο και τα παιδιά όλου του κόσμου, και με ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Σε λίγες μέρες, η Ελένη και ο Roberto θα ταξιδέψουν για έναν ολόκληρο χρόνο σε δεκάδες χώρες στα πλαίσια του project On The Road For Childhood (του οποίου είναι ιδρυτές) στήνοντας δωρεάν παραστάσεις κουκλοθέατρου στα σχολεία και τις πλατείες των πιο απομονωμένων και ευάλωτων περιοχών της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, με σκοπό να προωθήσουν τα δικαιώματα των παιδιού και να ανοίξουν νέους ορίζοντες γνώσης, τέχνης, και δημιουργικότητας στις περιοχές αυτές. “Ένας καλύτερος κόσμος είναι δυνατός.” Magnify Image Roberto και Ελένη Who is who H Ελένη Ιωσηφίδου κατάγεται από την Κύπρο. Είναι δικηγόρος με εξειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές ποινικό δίκαιο. Σπούδασε στην Γαλλιά, και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στον Καναδά και την Ιρλανδία. Ο Roberto Braham Chavez είναι ηθοποιός και μαριονετίστας από την Γουατεμάλα με διεθνείς επαγγελματικούς ορίζοντες και χρόνια εμπειρίας στο αντικείμενο. Έχει παρακολουθήσει, με υποτροφία ισπανικού οργανισμού, μαθήματα και εργαστήρια για μαριονέτες στη Δομινικανή Δημοκρατία. Γνωρίστηκαν πέρσι όταν η Ελένη βρέθηκε στην Γουατεμάλα δουλεύοντας εθελοντικά στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην χώρα. Η Λατινική Αμερική την μάγεψε, κι έτσι πριν από μερικές εβδομάδες η Ελένη επέστρεψε στη Γουατεμάλα για την προετοιμασία του πρότζεκτ. Μας εξηγεί. -Ελένη πού σε βρίσκω τώρα; – Βρισκόμαστε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γουατεμάλας, και παραδοσιακά την πολιτιστική πρωτεύουσα της χώρας, το Quetzaltenango, ή Xela όπως χαϊδευτικά την αποκαλούν οι ντόπιοι, που είναι περικυκλωμένη από δέκα βουνοκορφές. Αυτό το μήνα προετοιμάζουμε πυρετωδώς την αναχώρησή μας που προβλέπεται για τα μέσα Μαΐου. Πριν φύγουμε πρέπει να τελειοποιηθεί η κιβωτός-βαν μας που θα μας ταξιδέψει για ένα χρόνο, και να μαζέψουμε τα απαραίτητα λεφτά, για το ξεκίνημα τουλάχιστον. Ο μάστορας που φτιάχνει το εσωτερικό του βαν ονομάζεται Νώε. Κύριος Νώε. Τυχαίο; Δε νομίζω! Magnify Image -Δεν ήταν μεγάλη απόφαση να μετακομίσεις στην Γουατεμάλα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; -Ήταν όντως μια τεράστια απόφαση, και συγχρόνως μια βουτιά στο άγνωστο. Η πρόκληση όμως ήταν τόσο μεγάλη που οι φόβοι και ανασφάλειες σεβάστηκαν την ιδέα και σώπασαν. Η πεποίθηση ότι τα πιο όμορφα και σημαντικά πράγματα συμβαίνουν όταν ξεφεύγεις από την αναμενόμενη σου πορεία με καθοδηγεί. Άρα, μετά το μεταπτυχιακό και τις εξετάσεις δικηγορικής στην Κύπρο, και πριν να συνεχίσω με διδακτορικό – που είναι ένα ακόμη όνειρό μου, αποφάσισα να κάνω κάτι διαφορετικό. -Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στη χώρα τον πρώτο καιρό που έφτασες; -Τα χρώματα και οι έντονες και αυθεντικές γεύσεις. Οι γυναίκες με την πολύχρωμη παραδοσιακή τους ενδυμασία που δουλεύουν σκληρά με ένα παιδάκι στη ράχη, και άλλα δυο στην ποδιά τους. Τα εξωτικά φρούτα, που εδώ είναι απλά φρούτα! Η υπερβολική ευγένεια και η απλότητα του κόσμου. Εντύπωση μου έκανε, επίσης, και το γεγονός ότι η βροχή και οι σεισμοί είναι ένα συχνό φαινόμενο, όπως και οι διακοπές ρεύματος . Το ότι η πρωινή σκόνη στο αυτοκίνητο ή στη σέλα του ποδηλάτου δεν είναι σκόνη από τη διπλανή οικοδομή, αλλά στάχτες από το ηφαίστειο. Η αντίδραση ενός ντόπιου κατά την πρώτη μου ενθουσιώδη επίσκεψη σε ένα ηφαίστειο. (“ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!”) Magnify Image Αντίδραση των παιδιών κατά τη διάρκεια μιας από τις παραστάσεις -Μίλησε μου για το πρότζεκτ σας,. Τι είναι το On The Road For Childhood (En ruta por la infancia), και πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; -Το πρότζεκτ είναι στην ουσία το ταξίδι ενός κουκλοθέατρου στη Λατινική Αμερική με σκοπό την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων του παιδιού. Η ιδέα μού φαίνεται ως φυσική συνέπεια της ένωσης ιδεών ενός μαριονετίστα και μιας δικηγόρου! Ο Roberto είχε στο μυαλό του ένα τέτοιο ταξίδι εδώ και καιρό, κυρίως για να γνωρίσει την ήπειρό του με αποκλειστική πηγή εσόδων τις παραστάσεις του. Όταν μπήκα στο προσκήνιο και μου εκμυστηρεύτηκε το όνειρο του αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι που να είναι και κοινωνικά χρήσιμο. Το πρότζεκτ, λοιπόν, θα φτάσει σε απομονωμένες και κυρίως αγροτικές περιοχές, σε μικρά χωριά και ευάλωτες κοινότητες, για να χαρίσει τη χαρά του κουκλοθεάτρου στα παιδιά, περνώντας διακριτικά κι ένα μήνυμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θα καταγράφουμε τις εντυπώσεις δύο μαριονετών από κάθε χώρα, μαζεύοντας έτσι υλικό για τηλεοπτικό πρόγραμμα για παιδιά. Magnify Image On The Road For Childhood – En ruta por la infancia -Ακούγεται μία πραγματικά υπέροχη ιδέα! Και πώς ακριβώς θα βοηθήσει το κουκλοθέατρο στην προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού; Εξήγησε μας τη φιλοσοφία σας. -Στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, έτσι πολλά παιδιά αναγκάζονται από πολύ μικρή ηλικία να δουλεύουν για να βοηθήσουν στην επιβίωση της οικογένειας. Το δικαίωμα στο παιχνίδι χάνεται μπροστά στις καθημερινές ανάγκες για επιβίωση. Το παιχνίδι και το γέλιο είναι όμως αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής ηλικίας. Έτσι, ευελπιστούμε να δώσουμε μια χαρούμενη νότα στην καθημερινότητα αυτών των παιδιών. Ευελπιστούμε το κουκλοθέατρο να αποτελέσει μια μαγική ανάμνηση γι’ αυτά. Μια ανάμνηση που θα τους μείνει χαραγμένη στο μυαλό και στη καρδιά τους, αναπτύσσοντας την ιδέα και την ελπίδα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι δυνατός, και ότι η έξοδος από τη φτώχεια απαιτεί όμορφες πρωτοβουλίες, αλληλεγγύη και συνεργασία. -Μπορείς να μας περιγράψεις το οδοιπορικό σας; -Θα ξεκινήσουμε από την Γουατεμάλα. Από εκεί θα κατευθυνθούμε νοτιοδυτικά (Εκουαδόρ, Χιλή) μέχρι τη Γη του Πυρός, κι από εκεί βορειοανατολικά (Αργεντινή-Βραζιλίαα) πίσω προς τη Γουατεμάλα. Σκοπός είναι να περάσουμε από όλες τις 20 χώρες της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής. Είναι συνολικά γύρω στα 30000 χιλιόμετρα. Το ταξίδι υπολογίζουμε να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο! Θα ταξιδεύουμε στο βαν που αγοράσαμε ειδικά για τους σκοπούς του ταξιδιού, και θα μένουμε μέσα σ’ αυτό. Στην καλύτερη περίπτωση όμως, στις μεγάλες στάσεις μας σε πόλεις και χωριά, θα απολαμβάνουμε φιλοξενία από το δίκτυο που κτίζουμε με φίλους, γνωστούς ή και άγνωστους πιθανούς φίλους. Magnify Image Magnify Image Το φρεσκοβαμμένο βαν, έτοιμο για αναχώρηση! -Και τα έξοδα; Έχετε υπολογίσει πόσα χρήματα θα χρειαστούν συνολικά για την πραγματοποίηση του εγχειρήματος; Πώς θα τα καταφέρετε; -Τα έξοδα για το οδοιπορικό μας ανέρχονται γύρω στις 10.000 ευρώ (το μεγαλύτερο μέρος για τα καύσιμα). Για να μπορέσουμε να προσφέρουμε δωρεάν παραστάσεις και εργαστήρια θεάτρου και μαριονέτας σε παιδιά περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, στις πιο ευάλωτες περιοχές, θα φτιάχνουμε και θα πωλούμε μαριονέτες, ενώ παράλληλα θα προσφέρουμε παραστάσεις και εργαστήρια θεάτρου σε διάφορες πόλεις ζητώντας δωρεές από τους παρευρισκομένους. Έχουμε όμως ήδη μαζέψει ένα σημαντικό ποσό χάρη σε μία ατομική μου έκθεση φωτογραφίας στη Λευκωσία τον περασμένο Νοέμβριο. Χρειαζόμαστε όμως και τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη από τις πατρίδες μας. Ακόμη και η πιο μικρή εισφορά (5 ευρώ) είναι πολύ σημαντική. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να προσφέρουν μέσω της crowdfunding σελίδας μας, εδώ. Ευπρόσδεκτες είναι φυσικά και ιδέες, παρατηρήσεις, ή πιθανές διασυνδέσεις με άτομα στη Λατινική Αμερική που θα μπορούσαν να μας φιλοξενήσουν, να μας βοηθήσουν κλπ. Magnify Image Roberto και Ελένη εν δράσει -Τέλος, τι ελπίζετε να αποκομίσετε εσείς προσωπικά από όλη αυτή την εμπειρία; -Ελπίζουμε να καταφέρουμε να δώσουμε μια ευχάριστη νότα στις ζωές των παιδιών! Ελπίζουμε το κουκλοθέατρο και τα εργαστήρια να αποτελέσουν έμπνευση για τα παιδιά, όχι μόνο στο παιχνίδι, αλλά και στην αντιμετώπιση της ζωής και στην ενέργεια για ανάληψη πρωτοβουλιών. Σε πιο προσωπικό επίπεδο, εύχομαι αυτό το ταξίδι να με βοηθήσει να διατηρήσω την πεποίθηση ότι οι προσωπικές πρωτοβουλίες μπορούν να κάνουν τη διαφορά, και ότι όταν ξεκινήσεις μία προσπάθεια και είσαι πεπεισμένος ότι μπορείς και θέλεις να επιτύχεις, ο αριθμός ατόμων που θέλουν να εμπλακούν και να βοηθήσουν αυξάνεται γεωμετρικά από τη στιγμή που ξεκινάς να οργανώνεις τη δράση σου! _______________ *Blog **Facebook **Συνεισφορά στην crowdfunding καμπάνια των παιδιών, από εδώ Πηγή: www.lifo.gr
Η Ελένη (25) και ο Roberto (31) είναι ένα νεαρό ζευγάρι, με μεγάλη αγάπη για το κουκλοθέατρο και τα παιδιά όλου του κόσμου, και με ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Σε λίγες μέρες, η Ελένη και ο Roberto θα ταξιδέψουν για έναν ολόκληρο χρόνο σε δεκάδες χώρες στα πλαίσια του project On The Road For Childhood (του οποίου είναι ιδρυτές) στήνοντας δωρεάν παραστάσεις κουκλοθέατρου στα σχολεία και τις πλατείες των πιο απομονωμένων και ευάλωτων περιοχών της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, με σκοπό να προωθήσουν τα δικαιώματα των παιδιού και να ανοίξουν νέους ορίζοντες γνώσης, τέχνης, και δημιουργικότητας στις περιοχές αυτές. “Ένας καλύτερος κόσμος είναι δυνατός.” Magnify Image Roberto και Ελένη Who is who H Ελένη Ιωσηφίδου κατάγεται από την Κύπρο. Είναι δικηγόρος με εξειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές ποινικό δίκαιο. Σπούδασε στην Γαλλιά, και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στον Καναδά και την Ιρλανδία. Ο Roberto Braham Chavez είναι ηθοποιός και μαριονετίστας από την Γουατεμάλα με διεθνείς επαγγελματικούς ορίζοντες και χρόνια εμπειρίας στο αντικείμενο. Έχει παρακολουθήσει, με υποτροφία ισπανικού οργανισμού, μαθήματα και εργαστήρια για μαριονέτες στη Δομινικανή Δημοκρατία. Γνωρίστηκαν πέρσι όταν η Ελένη βρέθηκε στην Γουατεμάλα δουλεύοντας εθελοντικά στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην χώρα. Η Λατινική Αμερική την μάγεψε, κι έτσι πριν από μερικές εβδομάδες η Ελένη επέστρεψε στη Γουατεμάλα για την προετοιμασία του πρότζεκτ. Μας εξηγεί. -Ελένη πού σε βρίσκω τώρα; – Βρισκόμαστε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γουατεμάλας, και παραδοσιακά την πολιτιστική πρωτεύουσα της χώρας, το Quetzaltenango, ή Xela όπως χαϊδευτικά την αποκαλούν οι ντόπιοι, που είναι περικυκλωμένη από δέκα βουνοκορφές. Αυτό το μήνα προετοιμάζουμε πυρετωδώς την αναχώρησή μας που προβλέπεται για τα μέσα Μαΐου. Πριν φύγουμε πρέπει να τελειοποιηθεί η κιβωτός-βαν μας που θα μας ταξιδέψει για ένα χρόνο, και να μαζέψουμε τα απαραίτητα λεφτά, για το ξεκίνημα τουλάχιστον. Ο μάστορας που φτιάχνει το εσωτερικό του βαν ονομάζεται Νώε. Κύριος Νώε. Τυχαίο; Δε νομίζω! Magnify Image -Δεν ήταν μεγάλη απόφαση να μετακομίσεις στην Γουατεμάλα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; -Ήταν όντως μια τεράστια απόφαση, και συγχρόνως μια βουτιά στο άγνωστο. Η πρόκληση όμως ήταν τόσο μεγάλη που οι φόβοι και ανασφάλειες σεβάστηκαν την ιδέα και σώπασαν. Η πεποίθηση ότι τα πιο όμορφα και σημαντικά πράγματα συμβαίνουν όταν ξεφεύγεις από την αναμενόμενη σου πορεία με καθοδηγεί. Άρα, μετά το μεταπτυχιακό και τις εξετάσεις δικηγορικής στην Κύπρο, και πριν να συνεχίσω με διδακτορικό – που είναι ένα ακόμη όνειρό μου, αποφάσισα να κάνω κάτι διαφορετικό. -Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στη χώρα τον πρώτο καιρό που έφτασες; -Τα χρώματα και οι έντονες και αυθεντικές γεύσεις. Οι γυναίκες με την πολύχρωμη παραδοσιακή τους ενδυμασία που δουλεύουν σκληρά με ένα παιδάκι στη ράχη, και άλλα δυο στην ποδιά τους. Τα εξωτικά φρούτα, που εδώ είναι απλά φρούτα! Η υπερβολική ευγένεια και η απλότητα του κόσμου. Εντύπωση μου έκανε, επίσης, και το γεγονός ότι η βροχή και οι σεισμοί είναι ένα συχνό φαινόμενο, όπως και οι διακοπές ρεύματος . Το ότι η πρωινή σκόνη στο αυτοκίνητο ή στη σέλα του ποδηλάτου δεν είναι σκόνη από τη διπλανή οικοδομή, αλλά στάχτες από το ηφαίστειο. Η αντίδραση ενός ντόπιου κατά την πρώτη μου ενθουσιώδη επίσκεψη σε ένα ηφαίστειο. (“ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!”) Magnify Image Αντίδραση των παιδιών κατά τη διάρκεια μιας από τις παραστάσεις -Μίλησε μου για το πρότζεκτ σας,. Τι είναι το On The Road For Childhood (En ruta por la infancia), και πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; -Το πρότζεκτ είναι στην ουσία το ταξίδι ενός κουκλοθέατρου στη Λατινική Αμερική με σκοπό την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων του παιδιού. Η ιδέα μού φαίνεται ως φυσική συνέπεια της ένωσης ιδεών ενός μαριονετίστα και μιας δικηγόρου! Ο Roberto είχε στο μυαλό του ένα τέτοιο ταξίδι εδώ και καιρό, κυρίως για να γνωρίσει την ήπειρό του με αποκλειστική πηγή εσόδων τις παραστάσεις του. Όταν μπήκα στο προσκήνιο και μου εκμυστηρεύτηκε το όνειρο του αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι που να είναι και κοινωνικά χρήσιμο. Το πρότζεκτ, λοιπόν, θα φτάσει σε απομονωμένες και κυρίως αγροτικές περιοχές, σε μικρά χωριά και ευάλωτες κοινότητες, για να χαρίσει τη χαρά του κουκλοθεάτρου στα παιδιά, περνώντας διακριτικά κι ένα μήνυμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θα καταγράφουμε τις εντυπώσεις δύο μαριονετών από κάθε χώρα, μαζεύοντας έτσι υλικό για τηλεοπτικό πρόγραμμα για παιδιά. Magnify Image On The Road For Childhood – En ruta por la infancia -Ακούγεται μία πραγματικά υπέροχη ιδέα! Και πώς ακριβώς θα βοηθήσει το κουκλοθέατρο στην προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού; Εξήγησε μας τη φιλοσοφία σας. -Στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, έτσι πολλά παιδιά αναγκάζονται από πολύ μικρή ηλικία να δουλεύουν για να βοηθήσουν στην επιβίωση της οικογένειας. Το δικαίωμα στο παιχνίδι χάνεται μπροστά στις καθημερινές ανάγκες για επιβίωση. Το παιχνίδι και το γέλιο είναι όμως αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής ηλικίας. Έτσι, ευελπιστούμε να δώσουμε μια χαρούμενη νότα στην καθημερινότητα αυτών των παιδιών. Ευελπιστούμε το κουκλοθέατρο να αποτελέσει μια μαγική ανάμνηση γι’ αυτά. Μια ανάμνηση που θα τους μείνει χαραγμένη στο μυαλό και στη καρδιά τους, αναπτύσσοντας την ιδέα και την ελπίδα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι δυνατός, και ότι η έξοδος από τη φτώχεια απαιτεί όμορφες πρωτοβουλίες, αλληλεγγύη και συνεργασία. -Μπορείς να μας περιγράψεις το οδοιπορικό σας; -Θα ξεκινήσουμε από την Γουατεμάλα. Από εκεί θα κατευθυνθούμε νοτιοδυτικά (Εκουαδόρ, Χιλή) μέχρι τη Γη του Πυρός, κι από εκεί βορειοανατολικά (Αργεντινή-Βραζιλίαα) πίσω προς τη Γουατεμάλα. Σκοπός είναι να περάσουμε από όλες τις 20 χώρες της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής. Είναι συνολικά γύρω στα 30000 χιλιόμετρα. Το ταξίδι υπολογίζουμε να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο! Θα ταξιδεύουμε στο βαν που αγοράσαμε ειδικά για τους σκοπούς του ταξιδιού, και θα μένουμε μέσα σ’ αυτό. Στην καλύτερη περίπτωση όμως, στις μεγάλες στάσεις μας σε πόλεις και χωριά, θα απολαμβάνουμε φιλοξενία από το δίκτυο που κτίζουμε με φίλους, γνωστούς ή και άγνωστους πιθανούς φίλους. Magnify Image Magnify Image Το φρεσκοβαμμένο βαν, έτοιμο για αναχώρηση! -Και τα έξοδα; Έχετε υπολογίσει πόσα χρήματα θα χρειαστούν συνολικά για την πραγματοποίηση του εγχειρήματος; Πώς θα τα καταφέρετε; -Τα έξοδα για το οδοιπορικό μας ανέρχονται γύρω στις 10.000 ευρώ (το μεγαλύτερο μέρος για τα καύσιμα). Για να μπορέσουμε να προσφέρουμε δωρεάν παραστάσεις και εργαστήρια θεάτρου και μαριονέτας σε παιδιά περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, στις πιο ευάλωτες περιοχές, θα φτιάχνουμε και θα πωλούμε μαριονέτες, ενώ παράλληλα θα προσφέρουμε παραστάσεις και εργαστήρια θεάτρου σε διάφορες πόλεις ζητώντας δωρεές από τους παρευρισκομένους. Έχουμε όμως ήδη μαζέψει ένα σημαντικό ποσό χάρη σε μία ατομική μου έκθεση φωτογραφίας στη Λευκωσία τον περασμένο Νοέμβριο. Χρειαζόμαστε όμως και τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη από τις πατρίδες μας. Ακόμη και η πιο μικρή εισφορά (5 ευρώ) είναι πολύ σημαντική. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να προσφέρουν μέσω της crowdfunding σελίδας μας, εδώ. Ευπρόσδεκτες είναι φυσικά και ιδέες, παρατηρήσεις, ή πιθανές διασυνδέσεις με άτομα στη Λατινική Αμερική που θα μπορούσαν να μας φιλοξενήσουν, να μας βοηθήσουν κλπ. Magnify Image Roberto και Ελένη εν δράσει -Τέλος, τι ελπίζετε να αποκομίσετε εσείς προσωπικά από όλη αυτή την εμπειρία; -Ελπίζουμε να καταφέρουμε να δώσουμε μια ευχάριστη νότα στις ζωές των παιδιών! Ελπίζουμε το κουκλοθέατρο και τα εργαστήρια να αποτελέσουν έμπνευση για τα παιδιά, όχι μόνο στο παιχνίδι, αλλά και στην αντιμετώπιση της ζωής και στην ενέργεια για ανάληψη πρωτοβουλιών. Σε πιο προσωπικό επίπεδο, εύχομαι αυτό το ταξίδι να με βοηθήσει να διατηρήσω την πεποίθηση ότι οι προσωπικές πρωτοβουλίες μπορούν να κάνουν τη διαφορά, και ότι όταν ξεκινήσεις μία προσπάθεια και είσαι πεπεισμένος ότι μπορείς και θέλεις να επιτύχεις, ο αριθμός ατόμων που θέλουν να εμπλακούν και να βοηθήσουν αυξάνεται γεωμετρικά από τη στιγμή που ξεκινάς να οργανώνεις τη δράση σου! _______________ *Blog **Facebook **Συνεισφορά στην crowdfunding καμπάνια των παιδιών, από εδώ Πηγή: www.lifo.gr
Η Ελένη (25) και ο Roberto (31) είναι ένα νεαρό ζευγάρι, με μεγάλη αγάπη για το κουκλοθέατρο και τα παιδιά όλου του κόσμου, και με ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Σε λίγες μέρες, η Ελένη και ο Roberto θα ταξιδέψουν για έναν ολόκληρο χρόνο σε δεκάδες χώρες στα πλαίσια του project On The Road For Childhood (του οποίου είναι ιδρυτές) στήνοντας δωρεάν παραστάσεις κουκλοθέατρου στα σχολεία και τις πλατείες των πιο απομονωμένων και ευάλωτων περιοχών της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, με σκοπό να προωθήσουν τα δικαιώματα των παιδιού και να ανοίξουν νέους ορίζοντες γνώσης, τέχνης, και δημιουργικότητας στις περιοχές αυτές. “Ένας καλύτερος κόσμος είναι δυνατός.” Magnify Image Roberto και Ελένη Who is who H Ελένη Ιωσηφίδου κατάγεται από την Κύπρο. Είναι δικηγόρος με εξειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές ποινικό δίκαιο. Σπούδασε στην Γαλλιά, και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στον Καναδά και την Ιρλανδία. Ο Roberto Braham Chavez είναι ηθοποιός και μαριονετίστας από την Γουατεμάλα με διεθνείς επαγγελματικούς ορίζοντες και χρόνια εμπειρίας στο αντικείμενο. Έχει παρακολουθήσει, με υποτροφία ισπανικού οργανισμού, μαθήματα και εργαστήρια για μαριονέτες στη Δομινικανή Δημοκρατία. Γνωρίστηκαν πέρσι όταν η Ελένη βρέθηκε στην Γουατεμάλα δουλεύοντας εθελοντικά στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην χώρα. Η Λατινική Αμερική την μάγεψε, κι έτσι πριν από μερικές εβδομάδες η Ελένη επέστρεψε στη Γουατεμάλα για την προετοιμασία του πρότζεκτ. Μας εξηγεί. -Ελένη πού σε βρίσκω τώρα; – Βρισκόμαστε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γουατεμάλας, και παραδοσιακά την πολιτιστική πρωτεύουσα της χώρας, το Quetzaltenango, ή Xela όπως χαϊδευτικά την αποκαλούν οι ντόπιοι, που είναι περικυκλωμένη από δέκα βουνοκορφές. Αυτό το μήνα προετοιμάζουμε πυρετωδώς την αναχώρησή μας που προβλέπεται για τα μέσα Μαΐου. Πριν φύγουμε πρέπει να τελειοποιηθεί η κιβωτός-βαν μας που θα μας ταξιδέψει για ένα χρόνο, και να μαζέψουμε τα απαραίτητα λεφτά, για το ξεκίνημα τουλάχιστον. Ο μάστορας που φτιάχνει το εσωτερικό του βαν ονομάζεται Νώε. Κύριος Νώε. Τυχαίο; Δε νομίζω! Magnify Image -Δεν ήταν μεγάλη απόφαση να μετακομίσεις στην Γουατεμάλα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; -Ήταν όντως μια τεράστια απόφαση, και συγχρόνως μια βουτιά στο άγνωστο. Η πρόκληση όμως ήταν τόσο μεγάλη που οι φόβοι και ανασφάλειες σεβάστηκαν την ιδέα και σώπασαν. Η πεποίθηση ότι τα πιο όμορφα και σημαντικά πράγματα συμβαίνουν όταν ξεφεύγεις από την αναμενόμενη σου πορεία με καθοδηγεί. Άρα, μετά το μεταπτυχιακό και τις εξετάσεις δικηγορικής στην Κύπρο, και πριν να συνεχίσω με διδακτορικό – που είναι ένα ακόμη όνειρό μου, αποφάσισα να κάνω κάτι διαφορετικό. -Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στη χώρα τον πρώτο καιρό που έφτασες; -Τα χρώματα και οι έντονες και αυθεντικές γεύσεις. Οι γυναίκες με την πολύχρωμη παραδοσιακή τους ενδυμασία που δουλεύουν σκληρά με ένα παιδάκι στη ράχη, και άλλα δυο στην ποδιά τους. Τα εξωτικά φρούτα, που εδώ είναι απλά φρούτα! Η υπερβολική ευγένεια και η απλότητα του κόσμου. Εντύπωση μου έκανε, επίσης, και το γεγονός ότι η βροχή και οι σεισμοί είναι ένα συχνό φαινόμενο, όπως και οι διακοπές ρεύματος . Το ότι η πρωινή σκόνη στο αυτοκίνητο ή στη σέλα του ποδηλάτου δεν είναι σκόνη από τη διπλανή οικοδομή, αλλά στάχτες από το ηφαίστειο. Η αντίδραση ενός ντόπιου κατά την πρώτη μου ενθουσιώδη επίσκεψη σε ένα ηφαίστειο. (“ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!”) Magnify Image Αντίδραση των παιδιών κατά τη διάρκεια μιας από τις παραστάσεις -Μίλησε μου για το πρότζεκτ σας,. Τι είναι το On The Road For Childhood (En ruta por la infancia), και πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; -Το πρότζεκτ είναι στην ουσία το ταξίδι ενός κουκλοθέατρου στη Λατινική Αμερική με σκοπό την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων του παιδιού. Η ιδέα μού φαίνεται ως φυσική συνέπεια της ένωσης ιδεών ενός μαριονετίστα και μιας δικηγόρου! Ο Roberto είχε στο μυαλό του ένα τέτοιο ταξίδι εδώ και καιρό, κυρίως για να γνωρίσει την ήπειρό του με αποκλειστική πηγή εσόδων τις παραστάσεις του. Όταν μπήκα στο προσκήνιο και μου εκμυστηρεύτηκε το όνειρο του αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι που να είναι και κοινωνικά χρήσιμο. Το πρότζεκτ, λοιπόν, θα φτάσει σε απομονωμένες και κυρίως αγροτικές περιοχές, σε μικρά χωριά και ευάλωτες κοινότητες, για να χαρίσει τη χαρά του κουκλοθεάτρου στα παιδιά, περνώντας διακριτικά κι ένα μήνυμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θα καταγράφουμε τις εντυπώσεις δύο μαριονετών από κάθε χώρα, μαζεύοντας έτσι υλικό για τηλεοπτικό πρόγραμμα για παιδιά. Magnify Image On The Road For Childhood – En ruta por la infancia -Ακούγεται μία πραγματικά υπέροχη ιδέα! Και πώς ακριβώς θα βοηθήσει το κουκλοθέατρο στην προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού; Εξήγησε μας τη φιλοσοφία σας. -Στις περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, έτσι πολλά παιδιά αναγκάζονται από πολύ μικρή ηλικία να δουλεύουν για να βοηθήσουν στην επιβίωση της οικογένειας. Το δικαίωμα στο παιχνίδι χάνεται μπροστά στις καθημερινές ανάγκες για επιβίωση. Το παιχνίδι και το γέλιο είναι όμως αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής ηλικίας. Έτσι, ευελπιστούμε να δώσουμε μια χαρούμενη νότα στην καθημερινότητα αυτών των παιδιών. Ευελπιστούμε το κουκλοθέατρο να αποτελέσει μια μαγική ανάμνηση γι’ αυτά. Μια ανάμνηση που θα τους μείνει χαραγμένη στο μυαλό και στη καρδιά τους, αναπτύσσοντας την ιδέα και την ελπίδα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι δυνατός, και ότι η έξοδος από τη φτώχεια απαιτεί όμορφες πρωτοβουλίες, αλληλεγγύη και συνεργασία. -Μπορείς να μας περιγράψεις το οδοιπορικό σας; -Θα ξεκινήσουμε από την Γουατεμάλα. Από εκεί θα κατευθυνθούμε νοτιοδυτικά (Εκουαδόρ, Χιλή) μέχρι τη Γη του Πυρός, κι από εκεί βορειοανατολικά (Αργεντινή-Βραζιλίαα) πίσω προς τη Γουατεμάλα. Σκοπός είναι να περάσουμε από όλες τις 20 χώρες της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής. Είναι συνολικά γύρω στα 30000 χιλιόμετρα. Το ταξίδι υπολογίζουμε να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο! Θα ταξιδεύουμε στο βαν που αγοράσαμε ειδικά για τους σκοπούς του ταξιδιού, και θα μένουμε μέσα σ’ αυτό. Στην καλύτερη περίπτωση όμως, στις μεγάλες στάσεις μας σε πόλεις και χωριά, θα απολαμβάνουμε φιλοξενία από το δίκτυο που κτίζουμε με φίλους, γνωστούς ή και άγνωστους πιθανούς φίλους. Magnify Image Magnify Image Το φρεσκοβαμμένο βαν, έτοιμο για αναχώρηση! -Και τα έξοδα; Έχετε υπολογίσει πόσα χρήματα θα χρειαστούν συνολικά για την πραγματοποίηση του εγχειρήματος; Πώς θα τα καταφέρετε; -Τα έξοδα για το οδοιπορικό μας ανέρχονται γύρω στις 10.000 ευρώ (το μεγαλύτερο μέρος για τα καύσιμα). Για να μπορέσουμε να προσφέρουμε δωρεάν παραστάσεις και εργαστήρια θεάτρου και μαριονέτας σε παιδιά περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, στις πιο ευάλωτες περιοχές, θα φτιάχνουμε και θα πωλούμε μαριονέτες, ενώ παράλληλα θα προσφέρουμε παραστάσεις και εργαστήρια θεάτρου σε διάφορες πόλεις ζητώντας δωρεές από τους παρευρισκομένους. Έχουμε όμως ήδη μαζέψει ένα σημαντικό ποσό χάρη σε μία ατομική μου έκθεση φωτογραφίας στη Λευκωσία τον περασμένο Νοέμβριο. Χρειαζόμαστε όμως και τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη από τις πατρίδες μας. Ακόμη και η πιο μικρή εισφορά (5 ευρώ) είναι πολύ σημαντική. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να προσφέρουν μέσω της crowdfunding σελίδας μας, εδώ. Ευπρόσδεκτες είναι φυσικά και ιδέες, παρατηρήσεις, ή πιθανές διασυνδέσεις με άτομα στη Λατινική Αμερική που θα μπορούσαν να μας φιλοξενήσουν, να μας βοηθήσουν κλπ. Magnify Image Roberto και Ελένη εν δράσει -Τέλος, τι ελπίζετε να αποκομίσετε εσείς προσωπικά από όλη αυτή την εμπειρία; -Ελπίζουμε να καταφέρουμε να δώσουμε μια ευχάριστη νότα στις ζωές των παιδιών! Ελπίζουμε το κουκλοθέατρο και τα εργαστήρια να αποτελέσουν έμπνευση για τα παιδιά, όχι μόνο στο παιχνίδι, αλλά και στην αντιμετώπιση της ζωής και στην ενέργεια για ανάληψη πρωτοβουλιών. Σε πιο προσωπικό επίπεδο, εύχομαι αυτό το ταξίδι να με βοηθήσει να διατηρήσω την πεποίθηση ότι οι προσωπικές πρωτοβουλίες μπορούν να κάνουν τη διαφορά, και ότι όταν ξεκινήσεις μία προσπάθεια και είσαι πεπεισμένος ότι μπορείς και θέλεις να επιτύχεις, ο αριθμός ατόμων που θέλουν να εμπλακούν και να βοηθήσουν αυξάνεται γεωμετρικά από τη στιγμή που ξεκινάς να οργανώνεις τη δράση σου! _______________ *Blog **Facebook **Συνεισφορά στην crowdfunding καμπάνια των παιδιών, από εδώ Πηγή: www.lifo.gr