Αντί για Time Out: 3 Εναλλακτικές που Πιάνουν!
Το Time-Out είναι μια γνωστή μέθοδος πειθαρχίας, στόχος της οποίας είναι να καταφέρει να κάνει τα παιδιά να καθίσουν σε μια καρέκλα και να αναλογιστούν τι έχουν κάνει, κάτι το οποίο θα λειτουργούσε τέλεια, αν τα παιδιά κάθονταν στην καρέκλα και πραγματικά σκέφτονταν την συμπεριφορά τους. Το πιο πιθανό είναι να σκέφτονται: «πότε θα τελειώσει αυτό;» ή «η μαμά είναι τόσο κακιά» ή «θέλω να σηκωθώ, θέλω να σηκωθώ θέλω να σηκωθώ!»
Νέος Διαγωνισμός της Adelco Kids… Δηλώστε συμμετοχή και ΚΕΡΔΙΣΤΕ σετ ΠΑΙΔΙΚΗΣ περιποίησης ΥΨΗΛΗΣ ποιότητας!!!
[babyPostAd]Το πρόβλημα με αυτήν τη μέθοδο είναι η αυτονόητή μας θεώρηση ότι τα μικρά παιδιά έχουν έναν πλήρως ανεπτυγμένο εγκέφαλο, όπως αυτός των ενηλίκων και είναι ικανά να κάθονται και να επεξεργάζονται στοχαστικά τα λάθη τους, ενώ στην πραγματικότητα αυτή η λειτουργία του εγκεφάλου, δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί. Αυτού του είδους ο συλλογισμός είναι καταλληλότερος για μεγαλύτερα παιδιά, αλλά και πάλι, υπάρχει ένα εκπαιδευτικό κενό ως προς το πότε το Time-out πρέπει να χρησιμοποιείται. Το παιδί μπορεί να μάθει τι είναι ανεπίτρεπτο, αλλά αυτό είναι μόνο το μισό από αυτά που θα έπρεπε να ξέρει,. Η δουλειά του γονιού είναι να μάθει στο παιδί τι είναι αποδεκτό, πώς θα διαχειρίζεται τον εαυτό του, και πώς θα διορθώνει τα κακώς κείμενα. Το Time-out δεν καταφέρνει να του διδάξει πώς θα γίνει καλύτερο.
Οι 3 Εναλλακτικές:
1. Το Time-in είναι μια σπουδαία εναλλακτική για τα νήπια (3-6). Κατά τη διάρκεια του Time-in το παιδί προσκαλείται να καθίσει κοντά στον γονιό του ή αυτόν που το φροντίζει και καθοδηγείται να ηρεμήσει το μυαλό και το σώμα του, έτσι ώστε να καταφέρει να αφομοιώσει το μάθημα. Με αυτή τη μέθοδο το παιδί διδάσκεται μια σπουδαία δεξιότητα – την ικανότητα της αυτορρύθμισης. Τεχνικές ηρεμίας που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε: να διαβάσει ένα βιβλίο, να ζωγραφίσει, να μιλήσει με έναν από τους γονείς του που να είναι ήρεμος. Όταν το παιδί πια ηρεμήσει, ο εγκέφαλός του είναι έτοιμος να μάθει, και το μάθημα μπορεί να διδαχθεί. Σε αυτή τη φάση, εξηγήστε στο παιδί ποιο ήταν το λάθος του, γιατί ήταν λάθος, και πώς μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα την επόμενη φορά που θα προκύψει κάτι αντίστοιχο.
Το Time-in χρειάζεται περισσότερο χρόνο και υπομονή, σε σχέση με τα 2 ή 3 λεπτά του Time-out, αλλά είναι πιο αποδοτικό μακροπρόθεσμα. Αντί να μένει μόνο του και να προσπαθεί να διαχειριστεί τα συναισθήματά του, μαθαίνει πώς να τα ανταπεξέρχεται και αντί να προσπαθεί να σκεφτεί πώς θα τα καταφέρει καλύτερα, του διδάσκεται πώς να τα καταφέρνει καλύτερα.
2. Η επίλυση προβλήματος είναι μια καλύτερη εναλλακτική για μεγαλύτερα παιδιά. Όταν ο γονιός επιβάλει ένα Τime-out, τότε έχει αναλάβει την ευθύνη για τις πράξεις του παιδιού και έχει αποφασίσει και την τιμωρία. Στο μυαλό του το παιδί, έχει πάρει άφεση αμαρτιών. Έχει πληρώσει το τίμημα και έχει τελειώσει. Σίγουρα δεν ήταν ευχάριστο να πρέπει να υποστεί την τιμωρία, τι αποκόμισε, όμως από αυτήν την εμπειρία;
Αν θέλουμε να μεγαλώσουμε υπεύθυνα παιδιά, τότε είναι λογικό να τα θεωρούμε υπεύθυνα για τις πράξεις τους και να τους διδάσκουμε πώς να διορθώνουν τα λάθη τους. Να τους επιστρέψουμε την ευθύνη για την κακή συμπεριφορά τους. Μερικές ερωτήσεις που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία της επίλυσης προβλήματος είναι: «Ποιες ήταν οι συνέπειες της πράξης σου;» «Πώς θα το διορθώσεις;» «Τι θα μπορούσες να κάνεις καλύτερα την επόμενη φορά;» «Τι έμαθες από αυτήν την εμπειρία;»
3. Οι φυσικές συνέπειες είναι καλοί δάσκαλοι, αν τους το επιτρέψουμε. Υπάρχουν δύο προβλήματα που εμποδίζουν, συνήθως, την μάθηση: πρώτον, σώζουμε τα παιδιά μας από την αντιμετώπιση των φυσικών συνεπειών των πράξεων τους. Δεύτερον, τα φορτώνουμε όλα σε μια τιμωρία ή οποία αποσπά την προσοχή από την αρχική συνέπεια και επικεντρώνει το παιδί στην συμπεριφορά του γονιού του, παρά στην δικιά του.
Επιτρέψτε στις φυσικές συνέπειες να προκύπτουν όταν αρμόζει και αφήστε τη ζωή να διδάξει το μάθημα.
Πηγή: creativechild
To διαβάσαμε στο: mamaword.com