Aντίο γιαγιά, αντίο παππού…
Η πρώτη επαφή που έχουν συνήθως τα παιδιά με το θάνατο είναι η απώλεια της γιαγιάς ή του παππού. Οι γονείς ,παλεύοντας και με το δικό του πένθος, πρέπει να βρουν και το σωστό τρόπο να το πουν στα παιδιά τους. “Πώς να του το πούμε; Πως θα το πάρει; Πώς να του εξηγήσουμε τι είναι ο θάνατος; Είναι καλό να έρθει στην κηδεία;” Αυτά είναι κάποια από τα θέματα που απασχολούν έντονα τους γονείς.
Οι παράγοντες που θα διαμορφώσουν το πως το παιδί θα βιώσει το παιδί το πένθος είναι πολύπλευροι. Η ηλικία, η σχέση με τον παππού ή τη γιαγιά, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του και η αντίδραση των γονέων είναι κάποιοι από τους παράγοντες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο. Το πιο σημαντικό όμως είναι ο τρόπος που θα του εξηγήσετε ότι η απώλεια είναι μόνιμη και ότι δεν θα ξανασυναντήσει ποτέ ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος ήταν υπαρκτό στη ζωή του.
Ακολουθούν κάποιες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν σε αυτή τη διαδικασία:
- Εξηγείστε στο παιδί ότι ο θάνατος είναι φυσιολογικό μέρος της ζωής.
- Για πολλά παιδιά η ιδέα του παράδεισου και του ουρανού είναι πολύ καθησυχαστική. Φράσεις όπως «θα είναι στον Παράδεισο και θα μας στέλνει την αγάπη του από εκεί» είναι πολύ βοηθητικές. Φράσεις που θα πρέπει να αποφύγετε είναι «κοιμάται» ή «ξεκουράζεται» για να μη συσχετίσει τον ύπνο με το θάνατο και αναπτύξει φοβίες.
- Αφήστε το να συμμετάσχει σε όποια τελετή επιθυμεί, όπως κηδεία και μνημόσυνο, αφού πρώτα του εξηγήσετε τη διαδικασία. Αυτές οι τελετές όχι μόνο τιμούν αυτούς που έφυγαν, αλλά βοηθούν και τα αγαπημένα τους πρόσωπα να αποδεχτούν την απώλεια. Αν κατά τη διάρκεια της τελετής το δείτε να δυσκολεύετε πολύ και να θέλει να φύγει, σεβαστείτε τις επιθυμίες του. Αν εσείς δεν είστε σε θέση να το συνοδέψετε κανονίστε να είναι με κάποιον που μπορεί να το φροντίσει.
- Λύστε του τις απορίες με απλό και κατανοητό τρόπο όσες φορές και αν σας ρωτήσει και αν δε γνωρίζετε κάτι, είναι καλύτερο να μην απαντήσετε.
- Βοηθήστε το να καταλάβει ότι αυτός που έφυγε δεν θα ξαναγυρίσει, μπορεί να νομίζει ότι θα έρθει το βράδυ και να παρουσιάσει διαταραχές στον ύπνο.
- Να μην συσχετίσετε το θάνατο με την ασθένεια γιατί μπορεί το παιδί να γίνει υποχόνδριο και να φοβάται πως κάθε φορά που αρρωσταίνει μπορεί να πεθάνει.
- Μπορεί για κάποιο διάστημα να φοβάται μη χάσει κι εσάς ή κάποιο άλλο συγγενικό πρόσωπο, βοηθήστε το να καταλάβει ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο. Φράσεις όπως «δε γλιτώνεις έτσι εύκολα από μένα» και «πιστεύω ότι θα είμαι εδώ για πολύ καιρό ακόμα» είναι πολύ βοηθητικές.
- Αν επιθυμεί αφήστε το να έχει κάτι που του θυμίζει τον παππού ή τη γιαγιά όπως μια φωτογραφία ή ένα παιχνίδι. Θα το βοηθήσει να ξεπεράσει το πένθος και να δεχτεί την απώλεια.
- Να θυμάστε ότι μπορεί να του πάρει χρόνο να πενθήσει, μην εκπλαγείτε αν το δείτε να κλαίει ακόμα και αν έχει μεσολαβήσει κάποιο μεγάλο διάστημα.
Δε θα είναι πολύ εύκολο να εξηγήσετε στο παιδί για τη ζωή και το θάνατο, με υπομονή και απλότητα όμως θα το βοηθήστε να όχι μόνο να το ξεπεράσει αλλά και να βγει πιο ώριμο και πιο συνειδητοποιημένο. Επιπλέον, όλη αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει και εσάς τους ίδιους να ξεπεράσετε την απώλεια πιο ομαλά και πιο αποτελεσματικά.
Αμαλία Λουίζου, MA – Ψυχοθεραπεύτρια, Οικογενειακή Σύμβουλος
Πηγή : kepeo.com