Για τις μητέρες που θηλάζουν προτιμώνται κατά κανόνα οι μη ορμονικές μέθοδοι (προφυλακτικό, σπιράλ) καθώς δεν επηρεάζουν την παραγωγή ή την ποιότητα του γάλακτος. Το αντισυλληπτικό σπείραμα (σπιράλ) μπορεί να τοποθετεί 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό και είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό.
Ο ίδιος ο θηλασμός ως αντισυλληπτική μέθοδος έχει αποτελεσματικότητα ως και 90% λόγω αναστολής της ωορρηξίας, μόνο όμως όταν πληρούνται οι ακόλουθες συνθήκες :
- Ο τοκετός απέχει χρονικά λιγότερο από 6 μήνες και η γυναίκα δεν παρουσιάζει καθόλου κολπική αιμορραγία
- Το βρέφος δε λαμβάνει οποιαδήποτε άλλη επιπρόσθετη τροφή εκτός από το μητρικό γάλα (αποκλειστικός θηλασμός).
Η επιστροφή της γονιμότητας εξαρτάται από τη σταδιακή αποκατάσταση των επιπέδων των ορμονών που με τη σειρά της είναι συνάρτηση της συχνότητας θηλασμού. Σε γυναίκες που θηλάζουν αποκλειστικά η περίοδος μπορεί να μην επιστρέψει έως και τον απογαλακτισμό, όμως ορισμένες φορές η εμμηνορρυσία μπορεί να ξεκινήσει ήδη στους 2-3 μήνες μετά τον τοκετό λόγω μεμονωμένων διαφοροποιήσεων.
Επιπλέον ακόμη και εάν δεν έχει υπάρξει ακόμα περίοδος υπάρχει πάντα πιθανότητα σύλληψης λόγω του ότι η ωορρηξία (παραγωγή ωαρίου) προηγείται της περιόδου. Συνεπώς χρειάζεται προσοχή ειδικά όταν ο ρυθμός θηλασμού μεταβάλλεται.
Τα ορμονικά αντισυλληπτικά δε συνιστώνται σε θηλάζουσες μητέρες λόγω του ότι τα οιστρογόνα που περιέχουν αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης θρομβώσεων κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων μετά τον τοκετό και μειώνουν την παραγωγή γάλακτος.
Διαβάστε επίσης:
Γιατί τα παιδιά χρειάζονται τους μπαμπάδες;