Απλά μαθήματα Αυτονομίας: Έξω στο δρόμο
Οι δρόμοι, οι ανοιχτές παιδικές χαρές και τα πάρκα είναι από τα μέρη που μας κάνουν να ανησυχούμε περισσότερο για την ασφάλεια των παιδιών μας. Καθώς δεν ξέρουμε πώς μπορεί να αντιδράσει το παιδί, θα πρέπει να του έχουμε διδάξει σαφείς κανόνες συμπεριφοράς. Ο καλύτερος τρόπος, όμως, να το κάνουμε αυτό είναι με ηρεμία και χωρίς να μπούμε σε τρομακτικές λεπτομέρειες. Οι βασικές αρχές που πρέπει να περάσουμε στους μικρούς μας είναι οι ακόλουθες:
[babyPostAd]1. Καμία επαφή με ξένους
Πρέπει να προφυλάξουμε τα παιδιά μας από κινδύνους που μπορεί να επιφυλάσσει η επαφή με αγνώστους:
- Δεν επιτρέπεται να παίρνει κανείς το παιδί από το σχολείο ή από φιλικά σπίτια, επειδή μας έτυχε κάτι ξαφνικό. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο από την αρχή ποιος θα αναλάβει να φέρνει το παιδί σπίτι αν εμείς δεν μπορούμε. Αν αυτό δεν γίνεται, το παιδί θα πρέπει να περιμένει μέχρι η δασκάλα να επικοινωνήσει μαζί μας.
- Το παιδί δεν επιτρέπεται να μπαίνει σε ξένα αυτοκίνητα για να δώσει τυχόν πληροφορίες, ούτε να πηγαίνει μαζί με ξένους για να τους δείξει, για παράδειγμα, κάποιο δρόμο. Χρειάζεται να του ξεκαθαρίσουμε ότι οι μεγάλοι ρωτάνε άλλους μεγάλους για πληροφορίες και όχι παιδιά. Αν του μιλήσει κάποιος, να προχωρήσει προς το σπίτι χωρίς να απαντήσει. Δεν επιτρέπεται να πηγαίνει με κανέναν, αν δεν το γνωρίζουμε εμείς, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για άντρα ή γυναίκα.
- Πρέπει να «φανταστούμε» μαζί του κάποιες καταστάσεις: Πώς θα συμπεριφερθεί αν του μιλήσει κάποιος άγνωστος, ή αν τσακωθεί με τους φίλους του και φύγουν, τι θα κάνει;
Ενσυναίσθηση: Δεν δίνω στο παιδί ο,τι θέλει, αλλά αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη
2. Προσοχή στην κυκλοφορία στο δρόμο
Παιδιά ηλικίας έξι και εφτά χρονών δεν είναι ακόμα σε θέση να συντονίζουν πάνω από μία κινήσεις. Εκτός αυτού, τα παιδιά, λόγω της σωματικής τους διάπλασης, δεν μπορούν να δουν ακριβώς τι συμβαίνει στο δρόμο. Έτσι, πρέπει να τα «εξασκήσουμε». Συγκεκριμένα:
- Δίνουμε μεγαλύτερη βάση στην ακοή, καθώς το οπτικό πεδίο τους δεν είναι ακόμα πλήρως ανεπτυγμένο και δεν υπάρχει δυνατότητα εκτίμησης της ταχύτητας του οχήματος και της απόστασης.
- Είναι απαραίτητο να κάνουμε συνεχείς επαναλήψεις, κοιτάμε αριστερά, κοιτάμε δεξιά και πάλι αριστερά, και μετά έχουμε στο οπτικό μας πεδίο το φανάρι και τους οδηγούς.
- Η καλύτερη συμβουλή για να κάνουμε το παιδί μας προσεκτικό στο δρόμο είναι: Περπάτημα, περπάτημα, περπάτημα μαζί με το παιδί. Όσες περισσότερες διαδρομές κάνουμε με τα πόδια, τόσο το καλύτερο. Μερικές φορές μπορούμε και να αλλάζουμε ρόλους. Εμείς θα κάνουμε το παιδί και το παιδί θα παίζει το ρόλο της μητέρας ή του πατέρα και θα πρέπει να μας οδηγήσει στο σπίτι ή στο σχολείο.
- Ακόμα και αν μεταφέρουμε το παιδί συνεχώς με το αυτοκίνητο, πρέπει, παρ όλα αυτά, να του επιστήσουμε την προσοχή όσον αφορά την κυκλοφορία στο δρόμο. Παρκάρουμε, λοιπόν, σε κάποια απόσταση από το σχολείο και κάνουμε εξάσκηση σε αυτήν τη διαδρομή, πάντα από τη μεριά που βρίσκονται τα σπίτια, προσέχοντας τα φανάρια και τις κλειστές γωνίες. Δίνουμε έμφαση στα αυτοκίνητα που έρχονται από την αντίθετη κατεύθυνση.
- Τα παιδιά που κάνουν ποδήλατο πρέπει να οδηγούν στο πεζοδρόμιο και πάντα φορώντας κράνος. Επιβάλλεται να είμαστε αυστηροί μέχρι το σημείο να τους πάρουμε το ποδήλατο, σε περίπτωση που δεν συμμορφώνονται με αυτούς τους κανόνες.
Επιστημονική επίβλεψη της Ελένη Βασιλείου, παιδοψυχολόγου
Πηγή: In.gr
Το διαβάσαμε στο childit.gr