Απομνημονεύματα ενός μωρού από το μαιευτήριο

Απομνημονεύματα ενός μωρού από το μαιευτήριο

“Έπ τί φώτα είναι αυτά εδώ; Τί χέρια.. Μη με κουνάτε καλέ! Ανακατεύομαι!” 

Τοποθέτηση στο στήθος
“Αααχ… τι ωραία που είναι εδώ! Μαλακά και ζεστά. Σαφώς νιώθω καλύτερα, λέω να σταματήσω την κλάψα, δεν υπάρχει άλλωστε λόγος”. (τα μωρά που τοποθετήθηκαν εξαρχής στο στήθος της μητέρας τους εμφανίζουν λιγότερο κλάμα ενώ σταθεροποιούν πιο εύκολα την θερμοκρασία, την αναπνοή και τους χτύπους της καρδιάς τους.)

“Κάτι μου λέει ότι εδώ γύρω υπάρχει τροφή, ας την αναζητήσω” (το λεγόμενο baby crowl. Αν αφήσουμε το μωρό μόνο του
θα φτάσει σιγά σιγά στη θηλή). “Κόπιασα λίγο μέχρι να τη βρω αλλά σίγουρα άξιζε τον κόπο! Μιαμ μιαμ, αν και λίγο… για αρχή νομίζω είναι ότι πρέπει!” (Το γνωστό πρωτόγαλα. Η καλύτερη τροφή για τις πρώτες μέρες του μωρού, με όλες τις προστατευτικές και θρεπτικές ουσίες στις ακριβείς αναλογίες).

“Ώστε εσύ είσαι η μαμά μου. Χαίρω πολύ! Αν και δεν σε βλέπω πολύ καθαρά σε ακούω τέλεια. Μου αρέσουν αυτά που μου λες και πόσο, μα πόσο γλυκά με χαϊδεύεις. Και αυτή η μυρωδιά σου τόσο οικεία… (Όλες οι αισθήσεις λειτουργούν από τις πρώτες κιόλας μέρες του μωρού).

“Με αυτά και με αυτά χαλάρωσα. Νομίζω ότι με παίρνει ο ύπνος. Λοιπόν μανούλα, θα κοιμηθώ τώρα αν δεν σε πειράζει θα τα πούμε σε λίγο, ή μάλλον θα ξαναφάμε σε λίγο γιατί πολύ μου άρεσε αυτό το μεζεδάκι που μου έδωσες”.

Ξαφνικά…
“Αμάν!! Τί έγινε ρε παιδιά; Ωχ σιγά! Ποια είναι αυτή; Γιατί με παίρνει από τη μαμά μου; Βοήθειααααα… Τι έκανε λέει, κοιμάμαι πολύ και θα αφυδατωθώ; Τι σημαίνει πάλι αυτό; Μα ήμουν κουρασμένος από το δρόμο μέχρι να βγω, τόσα πέρασα! Θα ξυπνούσα όμως… αλήθεια σας λέω! Τί; Γιατί δεν ξύπνησα ακριβώς στις 4; Συγνώμη δεν φορούσα ρολόι. Έπρεπε; Καλά, γύρισε με στη μαμά μου σε παρακαλώ γιατί μόλις αρχίσαμε να τα βρίσκουμε. Μαμαααααααά…” (Μία από τις λανθασμένες οδηγίες που δίνονται συχνά από επαγγελματίες υγείας για καθορισμένες ώρες ταΐσματος. Για φυσιολογικά τελειόμηνα νεογνά ισχύει αποκλειστικός, ελεύθερος, απεριόριστος θηλασμός).

«Γέννα!!» Η πιο έντονη συναισθηματικά εμπειρία της ζωής σου

Στον θάλαμο νεογνών
(Πέρα από τον αποχωρισμό του μωρού από τη μητέρα του, η παραμονή μέσα στο θάλαμο μαζί με άλλα νεογνά αυξάνει τον κίνδυνο ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων).
“Τι συνωστισμός είναι αυτός εδώ; Γιατί φωνάζουν όλοι την μαμά τους; Και αυτοί άραγε όλοι επειδή δεν ξύπνησαν στην ώρα τους τους έφεραν εδώ; Για να ρωτήσω την κοπελιά δίπλα μου. Αυτή με ξεπερνάει σε ουρλιαχτό!”
– Κοριτσάκι γιατί σε έχουν εδώ;
– Γιατί είπαν στην μαμά μου ότι δεν έχει γάλα ακόμη… Θα περιμένω λένε ως αύριο ή και μεθαύριο. Ουααααααά… (Άλλη μια λανθασμένη οδηγία που εναντιώνεται στην ομαλή εγκατάσταση του θηλασμού).

– Σώπα, σώπα! Και εμένα κάτι τέτοιο πήρε το αυτί μου, θα δούμε τι θα κάνουμε… Και εσύ κολλητέ εκεί στη γωνία;
– Εμένα με φέρανε για να ξεκουραστεί η μαμά μου. Βγήκα με καισαρική και μου είπαν να μην την ταλαιπωρώ με τις ορέξεις μου ακόμη δεν γεννήθηκα… (Η καισαρική τομή δεν εμποδίζει την μητέρα να κρατήσει από την αρχή το μωρό δίπλα της και να θηλάσει).

“Ναι αλλά…”

Μπουκάλι στο στόμα
Παναγία μου! Γκαχ, γκουχ! Συγνώμη… αλλά είναι αγένεια όταν μιλάω να με διακόπτετε με αυτό τον τρόπο! Τέλος πάντων… Γκλουκ, γλουκ. Δεν πεινούσα ακόμα, αλλά αφού υπάρχουν κανόνες πάω πάσο. (Αναπόφευκτα το μωρό προσαρμόζεται στο πρόγραμμα και στις ανάγκες του τμήματος και όχι το αντίθετο).

“Φίλοι μου καλοί σας αφήνω επιστρέφω στη μαμά μου. Καλά ήταν και εδώ δεν λέω αλλά σαν το γάλα της μαμάς δεν έχει! Καλή συνέχεια σε όσους τυχερούς το δοκίμασαν και σε όσους δεν πρόλαβαν εύχομαι να το κάνουν γρήγορα!” (ποτέ δεν είναι αργά αλλά χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια και υποστήριξη).

Πίσω στην αγκαλιά της μαμάς 
“Μαμααά… μανούλααα… μη με ξαναφήσεις ποτέ! Πούν’ το πού το χεις; ας κλαψουρίσω λιγάκι!”. (τα λεγόμενα σήματα πείνας που μας δίνει το μωρό όπως όταν στρέφει το κεφάλι του σαν να “ψάχνεται” ή γκρινιάζει).

“Αααααα… χαψ!” (μεγάλο άνοιγμα στόματος, καλό πιάσιμο της θηλής και ένα μέρος από την θηλαία άλω). “Αυτό ήταν! Απόλαυση…. Χάιδευε κιόλας χάιδευε!!”. (O θηλασμός δεν είναι μόνο τροφή είναι πολλά περισσότερα. Είναι χάδι, παρηγοριά, στοργή, αίσθηση ασφάλειας, επικοινωνία, συναισθηματικό δέσιμο μητέρας-μωρού).

Γράφει η: Αθηνά Κισουδάκη Μαία, Ψυχολόγος

Πηγή:  mitrikosthilasmos.com

Διαβάστε ακόμη:

Η ζωή με τα ομοζυγωτικά δίδυμα!

Κι έπειτα, την έχασα – Η αποβολή που δεν περίμενα…