Η απουσία του πατέρα: Διακυβεύεται η αρρενωπότητα του αγοριού;
Το πιθανότερο κακό που μπορεί να προκαλέσει σε ένα παιδί η άμεση εμπλοκή του στην ένταση και στην εχθρότητα των συγκρούσεων είναι το διαζύγιο. Ωστόσο ,σε αντίθεση με τα προβλήματα που προκύπτουν από την παρουσία αρνητικών παραγόντων ,υπάρχουν και προβλήματα που οφείλονται στην απουσία ορισμένων θετικών επιδράσεων. Μια από τις περιπτώσεις αυτές είναι η απουσία του πατέρα.
[babyPostAd]Οι διαζευγμένες μητέρες ανησυχούν ιδιαίτερα για το πρόβλημα του να είναι συγχρόνως μητέρα και πατέρας για το παιδί.Στην περίπτωση του αγοριού ,για παράδειγμα ,οι μητέρες ανησυχούν μήπως δεν μπορούν να επιβάλλουν την πειθαρχία στο παιδί και μήπως διαταραχθεί η ομαλή ανάπτυξη της αρρενωπότητας του,του ανδρισμού του.
- Για να καθησυχάσουμε τις μητέρες ,σπεύδουμε να τονίσουμε ότι ,ενώ η απώλεια του πατέρα αυξάνει τον κίνδυνο να στραφεί το παιδί στην εγκληματικότητα στα χρόνια της εφηβείας , εν τούτοις η εγκληματικότητα στους εφήβους χωρίς πατέρα είναι σχετικά πολύ μικρή. Το οικογενειακό περιβάλλον δεν είναι παρά ένας από τους κύριους παράγοντες που ευθύνονται για την εγκληματικότητα και η απουσία του πατέρα δεν είναι παρά μία μόνο από τις σημαντικές μορφές οικογενειακής δομής που σχετίζονται με την παιδική εγκληματικότητα .
- Υπάρχουν άλλωστε ,δεδομένα που δείχνουν ότι ένας πολύ ακατάλληλος πατέρας μπορεί να έχει πιο δυσμενείς επιδράσεις στο παιδί από ότι η πλήρης απουσία της πατρικής μορφής.
- Για το αγόρι που έχει μάθει τον ανδρικό ρόλο ο πατέρας παρέχει ένα πρόσφορο πρότυπο για μίμηση. Ο πατέρας ,μαζί με τη συμπαράσταση στη γυναίκα του ,είναι επιπλέον μια προστατευτική και στοργική φιγούρα και για το ίδιο το παιδί. Ο πατρικός τρόπος δεν είναι τόσο προστατευτικός και περιποιητικός ,όπως ο τρυφερός και απαλός μητρικός τρόπος , αλλά είναι το πρότυπο για τη συμπαθητική -υποστηρικτική στάση του άνδρα απέναντι στη μητέρα -σύζυγο. Διδάσκει στο αγόρι τις ανδρικές ενασχολήσεις και τα ενδιαφέροντα του άρρενος. Μπορεί να το εισάγει σε ανδρικές κοινωνικές ομάδες , όπως είναι οι αθλητικές ομάδες ,οι πρόσκοποι ,οι λέσχες ποικίλων κοινωνικών διαφερόντων και δραστηριοτήτων.
Ο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ -ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΣ
Τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα συχνά προσποιούνται πως έχουν πατέρα. Αυτός ο φανταστικός πατέρας συνήθως είναι ο πιο επιεικής ,ανεκτικός ,ευγενικός και φιλικός από ότι ο πραγματικός.
Αυτό που συχνά λέγεται , ότι το αγόρι χωρίς πατέρα κινδυνεύει να παρουσιάσει ομοφυλοφιλικές τάσεις , είναι ατεκμηρίωτη υπερβολή. Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει συχνότερα,γιατί, αν η οικογένεια αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία , το αγόρι ίσως να αναγκαστεί να αναλάβει διάφορες οικογενειακές υποχρεώσεις και να ενστερνιστεί τον ρόλο του ενήλικου άνδρα από πολύ νωρίς και να αντικαταστήσει τον πατέρα.
- Για το αγόρι που μεγαλώνει με τη μητέρα του ,ίσως πιο σημαντική από την απουσία του ανδρικού προτύπου είναι η στάση που εκείνη η μητέρα εκφράζει για τον πατέρα του αγοριού ,ειδικά και για τους άνδρες γενικά.
- Υποτιμητικά σχόλια για τους άνδρες, αν επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά από μια μητέρα που είναι το κυρίαρχο πρόσωπο στην οικογένεια ,μπορεί να δημιουργήσουν στο αγόρι έντονα συναισθήματα μειωμένης αυτοεκτίμησης ,κυρίως για την εκκολαπτόμενη αρρενωπότητα του.
- Τέτοια δυσμενή σχόλια μπορεί επίσης να εμφυσήσουν στη θυγατέρα μια δυσπιστία προς όλους τους άνδρες.
Στην περίπτωση που συνεχίζεται μια θετική και άνετη σχέση του παιδιού με τον πατέρα , οι επισκέψεις και οι έξοδοι πατέρα και παιδιού είναι δυνατόν να καθησυχάσουν τους φόβους της μητέρας ότι το παιδί δεν έχει τις απαραίτητες συχνές αλληλεπιδράσεις με ανδρικά πρότυπα. Ασφαλώς , τα ζητήματα αυτά πάντοτε εξαρτώνται από τις ιδιαίτερες συνθήκες της συγκεκριμένης περίπτωσης .
Για ορισμένους διαζευγμένους γονείς ,τα κατάλοιπα της πικρίας μπορεί να είναι τόσο έντονα που να κάνουν τις συχνές επισκέψεις κάτι το ακατόρθωτο.
Για τα ίδια τα παιδιά ,σε ορισμένες περιπτώσεις , οι επαφές με τον πατέρα μπορεί να αποτελούν ευπρόσδεκτη απόδειξη ότι είναι όπως και τα άλλα παιδιά -ότι έχουν και τους δύο γονείς .Σε άλλες όμως περιπτώσεις , οι επισκέψεις αυτές μπορεί να σημαίνουν τη δυσάρεστη επαναβίωση , κάθε φορά που έρχεται και φεύγει ο πατέρας , του αφύσικου χωρισμού από ένα αγαπημένο τους πρόσωπο.