Άσκηση γονιών για την τιμωρία
Σήμερα λέω να σας βάλω μια ασκησούλα. Εγώ την έχω κάνει και με βοήθησε, είναι βέβαια για μεγαλύτερα παιδάκια αλλά βοηθάει πολύ ο τρόπος σκέψης, και που θα πάει θα φτάσουν και στην ηλικία αυτή και τα δικά μας!
Ο Θύμιος είναι 9 χρονών. Μετά το σχολείο, του αρέσει να παίζει λίγο μπάλα με τους φίλους του. Έχουν συμφωνήσει με τη μαμά του να έρχεται σπίτι στις 3 το απόγευμα για να φάνε.
Την τελευταία εβδομάδα ο Θύμιος καθυστερεί επανηλειμμένα και η μητέρα του ανησυχεί και του φωνάζει συνέχεια.
Τι λέει ο Θύμιος:
Μαρέσει πολύ να παίζω με τους φίλους μου στην αυλή του σχολείου.Το ξέρω οτι πρέπει να είμαι στο σπίτι στις 3 αλλά μερικές φορές το ξεχνάω. Χτες και προχτές άργησα. Η μαμά μου θύμωσε και φώναζε τόσο πολύ και δεν ήθελα καθόλου να μου φωνάξει πάλι έτσι οπότε το είχα στο μυαλό μου να ρωτήσω το φίλο μου τι ώρα είναι. Όταν μου είπε ότι ήταν κιόλας 4 παρά, σταμάτησα να παίζω αμέσως παρόλο που μου φωνάζανε τα παιδιά να κάτσω και έτρεξα σαν τρελός όλη τη διαδρομή για το σπίτι. Εξήγησα στη μαμά μου ότι θυμήθηκα να ρωτήσω τι ώρα ήταν αλλά ήταν ήδη πολύ αργά και ότι έτρεξα μέχρι εδώ.
Πρώτη αντίδραση γονιού:
Αρκετά με τις δικαιολογίες σου!! Δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ. Αυτή τη φορά θα πας τιμωρία, με αγνοείς επανηλειμμένα! Κάθε μερά μετα το σχολείο για όλη την επόμενη εβδομάδα θα έρχεσαι κατευθείαν σπίτι. Και μην νομίζεις οτι θα κάθεσαι σπίτι να παίζεις playstation ή να βλεπεις τηλεόραση, δεν θα κάνεις κανένα απο τα δύο. Να πας στο δωματιό σου δεν θα φας μεσημεριανό.
Τι νομίζετε ότι σκέφτεται ο Θύμιος?
Ωραία, τιμωρία πάλι, εγώ φταίω που έτρεξα σαν τρελός, δεν καθόμουν να παίξω, αφού έτσι κι αλλιώς πάλι φωνάζει. Απλά θέλει να μου βάλει τιμωρία. Σκασίλα μου να μην παίξω και playstation και να δω τηλεόραση. Να δει ότι δεν με νοιάζει ότι και να κάνει!Σιγά μην την φοβηθώ.
Δεύτερη αντίδραση γονιού:
Μου λες ότι έκανες μια προσπάθεια και χαίρομαι που το ακούω. Αλλά ακόμα είμαι θυμωμένη. Δεν θέλω να ανησυχήσω έτσι πάλι. Όταν μου λες ότι θα γυρίσεις στις 3, θέλω να ξέρω ότι μπορώ να βασίζομαι σε αυτό.
Έχουμε ήδη φάει και δεν έχει άλλο φαγητό. Αν θέλεις φτιάξε ένα τοστ να φας.
Τι νομίζετε ότι σκέφτεται ο Θύμιος?
Χμμ την απογοήτευσα την μαμά μου ενώ μου είχε εμπιστοσύνη ότι θα γύρναγα στην ώρα μου. Νιώθω χάλια. θα προσπαθήσω να έρχομαι στην ώρα μου αλλά μου αρέσει τόσο πολύ το παιχνίδι που ξεχνιέμαι. Και έχασα και το κοτοπουλάκι και πεινάω σαν λύκος
Τρίτη αντίδραση γονιού:
Αγορίνα μου έχεις ιδρώσει από το τρέξιμο, κάτσε να σου φέρω μια πετσέτα. Σε παρακαλώ υποσχέσου μου ότι δεν θα αργήσεις ξανά.Αγχώθηκα τόσο πολύ ότι κάτι σου συνέβη. Αντε πήγαινε να πλύνεις τα χέρια σου γιατί θα κρυώσει το φαγητό. Αν είναι κρύο θα στο ζεστάνω.
Τι νομίζετε ότι σκέφτεται ο Θύμιος?
Α ωραία θα μου ζεστάνει το φαγητό και πεινάω. Τι έτρεχα έτσι κι εγώ αφού ούτε που την πείραξε. Θα παίξω αύριο μέχρι να τελειώσει το παιχνίδι, στο τέλος δεν θα φωνάζει καν η μαμά μου
Εσείς τι θα κάνατε?
Είναι λογικό να θυμώσει ο γονιός όταν επανηλειμμένα το παιδί του δεν καταφέρνει να τηρεί τον κανόνα που έχουν συμφωνήσει. Όταν όμως η τιμωρία είναι αυστηρή και θυμώνει το παιδί δεν καταφέρνει τίποτα. Η αυστηρή τιμωρία που αφαιρεί δικαιώματα από το παιδί δεν τον διδάσκει τίποτα εφόσον μπορεί να αδιαφορήσει για αυτά τα δικαιώματα. Ο στόχος μας πρέπει να είναι να κάνουμε το παιδί να καταλάβει γιατί μας απογοήτευσε.
Μια πολύ καλή λύση είναι να συζητήσουμε με το παιδί και να φτιάξουμε μια λίστα με το τι θέλει ο καθένας και να συμφωνήσουμε μαζι στον κανόνα. Πρέπει όμως να ακούσουμε και τις προτάσεις του παιδιού. Μπορεί ο Θύμιος να πρότεινε το φαγητό να σερβίρονταν στις 3:30 και η μαμά να συμφωνούσε, η μαμά να πρότεινε να πάρει ένα ρολοί ο Θύμιος να του θυμίζει την ώρα για να μην ξεχνιέται. Όταν και οι δύο ακούγονται το παιδί γίνεται πιο υπεύθυνο. Τι λέτε?
Βιβλιογραφία ( Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από τη βιβλιογραφία και το συμπέρασμα βασίζεται σε αυτήν) Faber A.& Mazlish E.(1999) How to talk so kids will listen & listen so kids will talk, PICADILLY PRESS, LONDON (1999) –toddlersthoughts.blogspot.gr