Μπρούμυτα και πάλι… μπρούμυτα!

Σκεφτείτε ένα μωρό που από το ριλάξ μπαίνει στο κρεβατάκι του, από το κρεβάτάκι του στο πορτ-μπεμπέ, έπειτα στο καθισματάκι του αυτοκινήτου, μετά στο καρότσι…

Όλα αυτά τα μέσα διευκολύνουν την καθημερινότητα μας, αλλά τελικά ποια είναι η αυτή καθαυτή δραστηριότητα του μωρού όταν η θέση που βρίσκεται είναι σχεδόν πάντα η ύπτια (ή επικληνής ύπτια) ;

Εάν σκεφτούμε αποκλειστικά και μόνο την κινητική ανάπτυξη των βρεφών, καταλήγουμε στο ότι οι επικρατούσες πρακτικές και οι πολιτισμικές πεποιθήσεις του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής αποτρέπουν την υγιή κινητική ανάπτυξη τους.

Για το λόγο αυτό συγκεντρώσαμε όλα τα στοιχεία που αφορούν τη σημασία της εξάσκησης και τοποθέτησης των βρεφών στην πρηνή θέση και σας τα παραθέτουμε…

Συχνά οι γονείς, μου αναφέρουν πως δε βάζουν το μωρό τους να ξαπλώνει επάνω στην κοιλιτσα του, είτε γιατί δεν το θεωρούν σημαντικό, είτε γιατί το λησμονούν αλλά και είτε γιατί δεν αρέσει στο μωρό τους, με αποτέλεσμα να κλαίει. Επιπλέον, κάποιοι γονείς παρεξηγούν την οδηγία του γιατρού για την αποφυγή της πρηνής θέσης κατά τον ύπνο και παραμελούν να την συμπεριλάβουν στο καθημερινό του πρόγραμμα.

Από το 1992 που η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρία (A.P.A.) πρότεινε την ύπτια θέση για τον βρεφικό ύπνο ώστε να αποφευχθούν τα περιστατικά Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (SuddenInfantDeathSyndrome) αυξήθηκε ο χρόνος παραμονής των βρεφών σε ριλάξ, καθισματάκια και άλλα μέσα υποστήριξης.

Η A.P.A. όμως στη συνέχεια, αναγνώρισε ότι η αύξηση του χρόνου παραμονής των βρεφών πάνω στην πλάτη τους οδήγησε στην αύξηση περιστατικών πλαγιοκεφαλίας, δηλαδή τη δημιουργία πεπλατυσμένης περιοχής στο σημείο (κυρίως οπίσθια) που το κεφαλάκι του μωρού ακουμπά στο στρώμα. Το ίδιο συνέβη και με το ραιβόκρανο, μια κατάσταση όπου το κεφάλι είναι στραμμένο προς μια κατεύθυνση και έχει πλάγια κλίση προς την αντίθετη, όπως παρατήρησε η Αμερικανική Ένωση Ορθωτικών και Προσθετικών.

Παράλληλα, σημειώθηκε καθυστέρηση στην κινητική ανάπτυξη των βρεφών καθώς η μυϊκή αδυναμία και η έλλειψη σταθερότητας στο κεφάλι και τον κορμό που παρατηρούνταν, καθυστερούσε την κατάκτηση δεξιοτήτων αδρής κίνησης.

Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν τα βρέφη να περνούν χρόνο στην πρηνή θέση, δηλαδή επάνω στην κοιλίτσα τους. Η πρηνής θέση βοηθά στον έλεγχο των κινήσεων του κεφαλιού και στην ανάπτυξη σημαντικών κινητικών δεξιοτήτων.

Η A.P.A. λοιπόν, προτείνει να τοποθετούμε τα μωρά μπρούμυτα γιατί είναι σημαντικό για να κατακτήσει το μωρό έγκαιρα τα ορόσημα της κινητικής ανάπτυξης:

Να ρολλάρει

Να συρθεί

Να καθίσει

Να μπουσουλήσει

Να τραβηχτεί στην όρθια θέση

Να αναπτύξει την αδρή και λεπτή κινητικότητα

Να βελτιώσει τον ελέγχο της κεφαλής και του αυχένα

Να ενδυναμώσει τον κορμό και την ωμική ζώνη

Όταν το νεογέννητο σας βρίσκεται ξαπλωμένο μπρούμυτα, οι πρακτικές άρσης του κεφαλιού του, το προετοιμάζουν για να εξερευνήσει τον κόσμο μόνο του.

“Ο χρόνος που περνά μπρούμητα βοηθά το μωρό σας να αποκτήσει δύναμη στην πλάτη, τα πόδια, τα χέρια και το λαιμό του. Αυτό βοηθά με την περαιτέρω ανάπτυξη, όπως το ρολάρισμα και το κάθισμα”, λέει η JoanneCox, MD, παιδίατρος στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης.

Πρακτικά, ξοδεύοντας χρόνο στην κοιλίτσα του, βοηθά επίσης το μωρό σας να αποφύγει την πλαγιοκεφαλία και το ραιβόκρανο, όπως ήδη έχει προαναφερθεί.

Επιπρωσθέτως, έρευνες αποδεικνύουν ότι ο χρόνος σε sling (στην όρθια θέση), ισοδυναμεί με χρόνο εξάσκησης στην πρηνή θέση. Η όρθια θέση σε sling (κάθε τύπου) βοηθάει το μωρό να εξασκεί τους μύες του αυχένα, να αναπτύσσει τη στήριξη του κορμού, να αντιλαμβάνεται την κίνηση και την κατεύθυνση και άρα να ζητά να στρέψει το κεφάλι προς το σημείο ενδιαφέροντος.

Πόσο συχνά και για πόσο πρέπει να παραμένει μπρούμυτα;

Κάποιοι παιδίατροι προτείνουν την παραμονή του παιδιού σε αυτή την θέση για 10 λεπτά με συχνότητα 2 φορές την ημέρα. Κάποιοι άλλοι αναφέρουν ότι οι γονείς δεν πρέπει να ανησυχούν για τον χρόνο παραμονής. Συγκεκριμένα δεν υπάρχουν «συνταγές».

«Εγώ συνήθως προτείνω το παιδί να διατηρεί την πρηνή θέση αρχικά για λίγο και αρκετές φορές την ημέρα» αναφέρει ο ScottCohaiMDFAAD.

Αρχικά μπορείτε να ξεκινήστε από τις 2 εβδομάδες γέννησης του μωρού σας με σύντομες περιόδους 30 δευτερόλεπτα έως ένα λεπτό. Εάν το μωρό σας δυσανασχετεί ή τοποθετεί το κεφάλι του προς τα κάτω, δοκιμάστε ξανά αργότερα.

Στους 2 μήνες, ο στόχος είναι τρεις φορές από πέντε λεπτά τη φορά, καθημερινώς.

Καθώς το μωρό σας μεγαλώνει, προσπαθήστε για τουλάχιστον 15 λεπτά ανά ημέρα, ενώ ενθαρρύνετέ το να παίξει περισσότερο στην πρηνή θέση.

Μόλις το παιδί σας αρχίσει να γυρνάει (ρολάρει) ανεξάρτητα και να περνάει ελευθερο χρόνο στην κοιλίτσα του, συνήθως από 6 μηνών, μπορείτε να σταματήσετε να αφιερώνετε χρόνο εξάσκησης στην πρηνή θέση.

Όταν το μωρό δεν διατηρεί την μπρούμυτη θέση, δυσανασχετεί ή όταν (εκτείνει) σηκώνει υπερβολικά το κεφαλάκι του θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν παιδιατρικό φυσιοθεραπευτή.

Για μωράκια με παλινδρόμηση θα πρέπει να υπάρχει μία πιο εξειδικευμένη και προσεκτική προσέγγυση – εισαγωγή στην πρηνή θέση

Ο χρόνος σε πρηνή θέση είναι απαραίτητος αλλά μόνο όταν το μωρό είναι ξύπνιο και μόνο υπό επιτήρηση.

Νεογέννητα στην πρηνή θέση

Τα νεογέννητα κοιμούνται πολύ. Oι γονείς φυσιολογικά ανησυχούν για τα βασικά όπως το τάισμα, το άλλαγμα της πάνας, το μπάνιο, αφιερώνοντας λίγο χρόνο για οτιδήποτε άλλο. Έτσι οι δραστηριότητες στην μπρούμυτα θέση σε αυτή την ηλικία θα πρέπει να επικεντρώνονται κατά την μεταφορά του παιδιού ή όταν ηρεμούμε το μωρό.

Πηγή : kikikatsikari.gr