“Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις παιδιά χωρίς τις οικογένειες κοντά…”
Κάθισα στο κέντρο γυμναστικής, βλέποντας το 5χρονο μου να κάνει ασκήσεις στο πάτωμα. Δίπλα μου δύο γυναίκες έλεγαν οτι θα αφήσουν τα παιδιά τους στους γονείς τους, ώστε να μπορούν να απολαύσουν ένα Σαββατοκύριακο «χωρίς παιδιά». Καθώς προσπάθησα να επικεντρωθώ στην κόρη μου, ένιωσα ότι το οικείο συναίσθημα της ζήλιας.
Ο σύζυγός μου και εγώ μετακομίζουμε συχνά για την καριέρα μου, και έχουμε ζήσει σε τέσσερα διαφορετικά κράτη κατά τη διάρκεια 15 χρόνων. Όταν ήμασταν νέοι, ήταν διασκεδαστικό. Νέες περιπέτειες μας περίμεναν σε κάθε νέα πόλη. Αλλά μετά την εκκίνηση μιας οικογένειας, αντιμετωπίσαμε την σκληρή πραγματικότητα – είναι δύσκολο να μεγαλώσετε τα παιδιά όταν δεν έχετε τις οικογένειες κοντά. Η οικογένειά μου είναι 1.600 μίλια μακριά. Η οικογένεια του συζύγου μου 13 ώρες οδήγησης.
Με την απόσταση να γίνεται οδόφραγμα, συχνά δυσκολευόμαστε. Ο σύζυγός μου και εγώ ποτέ δεν έχουμε περάσει μια νύχτα μακριά από την κόρη μας – και όχι από επιλογή. Απλά δεν έχουμε οικογένεια στην πόλη για να αναλάβουν. Και το ραντεβού – τι είναι αυτό ;! Μπορώ να υπολογίσω στο ένα χέρι τον αριθμό των φορών που έχουμε βγεί τα τελευταία 2 χρόνια. Δεν είναι ότι δεν θέλουμε να βγούμε. Θα έδινα τα πάντα για να περάσω λίγες ώρες μόνη μου με τον άντρα μου, αλλά χρειάζονται προσεκτικοί υπολογισμοί όταν δεν μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο και να ζητήσετε από τους γονείς σας να έρθουν για babysitting. Όταν υπολογίζετε στο κόστος μιας babysitter, για δείπνο και μια ταινία, γίνεται μια ακριβή νύχτα έξω. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το κάνουμε σε εβδομαδιαία βάση. Έτσι, αυτό το ξεχνάμε για όταν μας επισκέπτονται οι γονείς μας.
Τι συμβαίνει όταν το παιδί είναι άρρωστο; Δεν είναι εύκολη απάντηση όταν δεν υπάρχει οικογένεια κοντά για βοήθεια. Τις μέρες που η κόρη μου χρειάζεται να μείνει σπίτι, πρέπει να τηλεφωνήσω στη δουλειά και να το παίξω άρρωστη ή να πάρω μια μέρα άδεια από τη δουλειά μου. Ο σύζυγός μου δεν πληρώνεται τις άδειες του, έτσι πρέπει πάντα να μένω εγώ σπίτι – και η κατάσταση με αγχώνει με το ακούσω το πρώτο βηχαλάκι!
Είναι αλήθεια – το να είσαι μακριά από την οικογένεια είναι δύσκολο! Οι άνθρωποι συχνά προτείνουν να μετακομίσουμε πιο κοντά. Σίγουρα, ακούγεται σαν μια καλή ιδέα. Θα ήθελα πολύ να μετακομίσω κοντά στους γονείς μου, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο. Λόγω της σταδιοδρομίας μας και του κόστους ζωής, ο σύζυγός μου και εγώ έχουμε εγκατασταθεί στην πόλη που επιλέξαμε. Και ξέρεις τι;Έχουμε μεγαλώσει για να μετακομίσουμε ξανα!
Η ζωή μακριά από την εκτεταμένη οικογένειά μας μπορεί να αισθάνεται μοναχική κατά περιόδους, αλλά χάρη στην τεχνολογία, η απόσταση είναι μόνο ένας αριθμός. Η κόρη μας κάνει βιντεοκλήσεις για να “δει” την οικογένειά μας όποτε θέλει. Με τα χρόνια, περάσαμε τις διακοπές, ανοίγοντας δώρα χωρίς οικογένεια και τραγουδώντας τα “Happy Birthday” μέσω βίντεο κλήσεων. Μια φυσική αγκαλιά μπορεί να είναι καλύτερη από την εικονική παραλλαγή, αλλά η σύγχρονη τεχνολογία είναι αρκετά εκπληκτική.
Και ενώ μπορώ να παραπονεθώ ότι οι οικογένειές μας είναι αρκετά κράτη μακριά, ο σύζυγός μου και εγώ είμαστε οι τυχεροί. Οι γονείς μας έχουν παρατήσει τα πάντα όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη, παίρνοντας το επόμενο αεροπλάνο για να βρεθούν δίπλα μας. Είναι μέρος της ζωής μας και το παιδί μας μεγαλώνει με αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό με τους παππούδες της. Και είναι αλήθεια- η απόσταση κάνει την καρδιά να ανυπομονεί να δει τους αγαπημένους της! Τα ταξίδια μας πίσω στο σπίτι γίνονται ειδικές περιπέτειες, επιτρέποντας στην κόρη μας να δημιουργεί αναμνήσεις μιας ζωής.
Καθώς οι κυρίες δίπλα μου συνομιλούσαν για την επερχόμενη νύχτα τους, χαμογέλασα καθώς σκέφτηκα για την οικογένειά μου. Ναι, χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσεις ένα παιδί, αλλά φαίνεται διαφορετικό στο κάθε άτομο. Έχουμε κάνει θαυμάσιους φίλους και έχουμε ένα γιγαντιαίο σύστημα υποστήριξης στην πόλη που επιλέξαμε και με την πάροδο του χρόνου αυτή η πόλη έχει γίνει το σπίτι μας. Μπορεί να χάνουμε τις κανονικές βραδιές ραντεβού, αλλά αυτό είναι εντάξει. Έχουμε ένα χωριό γεμάτο φίλους και μια οικογένεια που μας αγαπά και δεν τη νοιάζει η απόσταση. Αυτές οι νύχτες ραντεβού, λοιπόν, μπορούν να περιμένουν!
