«Δεν θέλεις κι ένα κοριτσάκι;» Η ερώτηση που έχω βαρεθεί να ακούω
Όπως, φαντάζομαι και οι περισσότερες αγορομάνες!
Κάθε φορά που κάποιος αντιλαμβάνεται ότι έχω δύο αγοράκια, η ερώτηση προκύπτει εντελώς φυσιολογικά: «Δε θέλεις κι ένα κοριτσάκι;». Δεδομένου ότι τα δύο παιδιά είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για την οικογένειά μας, βρίσκομαι πάντα στη….δύσκολη θέση να απαντήσω ότι μπορώ με βεβαιότητα να πω πως έχω τελειώσει με τις εγκυμοσύνες και τους τοκετούς, οπότε, όχι, δε θέλω ένα κοριτσάκι όπως δε θέλω άλλο ένα παιδάκι γενικότερα.
[babyPostAd]Εξακολουθώ να απορώ όμως: γιατί αυτό το κοριτσάκι είναι κάτι που όλες οι γυναίκες πρέπει να θέλουν τόσο απελπισμένα; Έτσι φαίνεται, αν κρίνω από τη συχνότητα με την οποία μού γίνεται η ερώτηση. Επειδή όλοι θέλαμε ένα μικρό αντίγραφο του εαυτού μας; Επειδή θα είναι σαν να παίζεις με κούκλες όπως έκανες μικρή, αλλά τώρα θα έχεις μια αληθινή πριγκίπισσα να ντύνεις και να χτενίζεις; Ή επειδή μια κόρη σημαίνει ότι έχεις μια κολλητή για την υπόλοιπη ζωή σου; Ή επειδή κάποιοι θεωρούν ότι τα αγόρια κόβουν κάθε δεσμό με την οικογένειά τους μεγαλώνοντας;
Ίσως επειδή ένα κοριτσάκι έρχεται πακέτο μαζί με ένα σωρό «κοριτσίστικα» πράγματα που θα κάνεις μαζί της. Όπως να τη βοηθήσεις να διαλέξει νυφικό και να οργανώσει το γάμο της μια μέρα. Κι εμένα θα μου λείψει αυτό, έτσι δεν είναι; Μάλλον όχι, αν σκεφτεί κανείς ότι ακόμα κι αν είχα μία κόρη αυτή θα μπορούσε να μη θέλει να παντρευτεί ή να αποφασίσει να το κάνει μόνη με τον αγαπημένο της, χωρίς να καλέσει κανέναν (ούτε εμένα) φορώντας ένα μπλουζάκι κι ένα παρεό Από την άλλη, επειδή κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον, ο γιος μου μπορεί να αποφασίσει να παντρευτεί φορώντας νυφικό και να μου ζητήσει να τον βοηθήσω να διαλέξει. Ή να παντρευτεί μια κοπέλα που δεν έχει καμία διάθεση να πάει με τη μητέρα της για να οργανώσουν το γάμο και να προτιμήσει να ζητήσει τη δική μου γνώμη. Γιατί σε τελική ανάλυση το μόνο που θα μου λείψει (ευτυχώς) είναι αυτή η απελπισμένη προσπάθεια να βάλω το παιδί μου μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο βάσει του οποίου η ζωή και το μέλλον του πρέπει να ακολουθήσουν ένα πρότυπο: αυτό που έζησα κι εγώ ή που έμαθα από τους γονείς μου. Αυτοί οι άνθρωποι που με ρωτάνε εάν θέλω κι ένα κορίτσι μπορεί να είναι οι ίδιοι που σκοπεύουν να επιβάλλουν τη θέληση και τις απόψεις τους στα δικά τους παιδιά, να τα μεγαλώσουν έτσι ώστε να εκπληρώσουν τα όνειρα των γονιών τους και όχι τα δικά τους -μπορεί και όχι. Όμως κανείς μας δεν έχει την κρυστάλλινη σφαίρα που θα του δείξει το μέλλον κι ευτυχώς ο κόσμος αλλάζει. Κάποτε, το να έχεις γεννηθεί κορίτσι σήμαινε ότι θα μεγαλώσεις με την επιθυμία να κάνεις παιδιά και να τα μεγαλώσεις. Σήμερα όχι.
Όσο για τα «κοριτσίστικα» πράγματα που θα έκανα μαζί της, έννοια σας και δεν έχω χάσει κανένα. Όταν βάφω τα δικά μου νύχια, ο γιος μου συχνά έρχεται και μου ζητάει να βάψω και τα δικά του. Και -ξέρετε τι;- μερικές φορές το κάνω γιατί έχει πλάκα! Κι έχουμε δει όλοι μαζί το «Ψυχρά κι Ανάποδα» ένα εκατομμύριο φορές. Και όταν φτιάχνουμε κέικ τα ανεβάζω στον πάγκο της κουζίνας και τους δίνω να φάνε το μίγμα που έμεινε στο μπολ με την κουτάλα. Την ίδια στιγμή, φίλες μου έχουν κόρες που δεν τρελαίνονται για κούκλες και προτιμούν να χοροπηδάνε στο κρεβάτι αντί να οργανώνουν λιλιπούτεια tea parties με ψεύτικα κουζινικά.
Μήπως αυτό όμως σημαίνει ότι είναι αναμενόμενο να χάσω τη δική μου θηλυκότητα μέσα σε ένα σπίτι όπου πρωταγωνιστεί η τεστοστερόνη; Είμαι καταδικασμένη να σταματήσω να βάφομαι και να φοράω μόνο φόρμες και αθλητικά; Θα νιώθω ένα τσίμπημα στην καρδιά όταν μια φίλη πηγαίνει την κόρη της στο μπαλέτο; Δεν ξέρω αν έχετε δει το Μπίλι Έλιοτ! Όσο για το εάν τα αγόρια μου δεν θα θέλουν να με ξέρουν όταν μεγαλώσουν, δεν έχω σκοπό να επιτρέψω στο στερεότυπο του φύλου να επιβάλλει το είδος της σχέσης που θα έχω με τα παιδιά μου. Αγόρια ή κορίτσια, θα φροντίσω να είμαστε αγαπημένοι για όσο ζω.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσο πολύ κόσμο (και μάλιστα, κυρίως γυναίκες) να θεωρούν δεδομένο ότι μια γυναίκα θέλει να διαιωνίσει το δικό της είδος; Θέλουμε περισσότερες σαν εμάς για να κυριαρχήσουμε στον κόσμο; Θα νιώσουμε ότι προδίδουμε το φύλο μας εάν φέρουμε στον κόσμο έναν άντρα; Την επόμενη φορά που θα νιώσετε την ανάγκη να ρωτήσετε μια αγορομάνα εάν θα ήθελε κι ένα κοριτσάκι, αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που σας δημιούργησε αυτή την απορία…
Πηγή:mamamia.gr