Μύθος 1ος: Η διγλωσσία μπερδεύει το παιδί.
Αυτή είναι μια ευρέως διαδεδομένη, αλλά, εσφαλμένη, αντίληψη. Πολλοί γονείς θεωρούν πως εάν ένα παιδί εκτίθεται από μικρή ηλικία σε δύο γλώσσες ταυτόχρονα, εκείνο θα μπερδευτεί και δε θα μπορεί να τις ξεχωρίσει. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες, «Ακόμη και λίγες, μόλις, ημέρες μετά την γέννησή του, ένα βρέφος είναι σε θέση να διακρίνει δύο γλώσσες, ιδιαιτέρως εάν αυτές παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, όπως π.χ. τα Κινέζικα με τα Γαλλικά. Ενώ, ακόμη κι εάν οι γλώσσες ακουστικά δεν διαφέρουν πολύ, το παιδί μπορεί να τις ξεχωρίσει από την ηλικία των έξι μηνών».
Μύθος 2ος: Η διγλωσσία οδηγεί σε καθυστέρηση στην έναρξη της ομιλίας ενός παιδιού.
Είναι γεγονός πως, συχνά, παιδιά που μεγαλώνουν με γονείς που ο ένας μιλάει άλλη γλώσσα από τον άλλον, τείνουν να ξεκινούν να μιλούν σε μεγαλύτερη ηλικία από τα υπόλοιπα. Ωστόσο, η καθυστέρηση είναι παροδική και δε συμβαίνει σε όλα τα δίγλωσσα παιδιά. Έρευνες έχουν αποδείξει πως ο λόγος των δίγλωσσων παιδιών δεν επηρεάζεται καθόλου ως προς την εκφορά του, από αυτόν των μονόγλωσσων παιδιών, αντιθέτως, μάλιστα, έχει παρατηρηθεί πως η τριβή με δύο γλώσσες βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση.
Μύθος 3ος: Το δίγλωσσο παιδί αναμιγνύει λέξεις κι από τις δύο γλώσσες.
Πολλές φορές οι γονείς αγχώνονται, καθώς φοβούνται πως το παιδί τους δεν θα μάθει σωστά καμία από τις δύο γλώσσες και θα καταλήξει να χρησιμοποιεί μια δική του μεικτή γλώσσα. Είναι αλήθεια, πως, συχνά, στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, τα παιδιά καταφεύγουν στη μίξη των δύο γλωσσών όταν δεν θυμούνται μια λέξη, αλλά οι ειδικοί διαβεβαιώνουν πως αυτό είναι ακίνδυνο, καθώς το στάδιο αυτό είναι προσωρινό και σταματάει αμέσως μόλις χτιστεί ένα ικανοποιητικό λεξιλόγιο.
Μύθος 4ος: Είναι αργά να μεγαλώσετε δίγλωσσο παιδί.
Ποτέ δεν είναι πολύ αργά για ένα παιδί να μάθει κι άλλη γλώσσα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του μέχρι και την ηλικία των τριών ετών, είναι το ιδανικό διάστημα για να έρθει το παιδί σε επαφή με μια δεύτερη γλώσσα. Η αμέσως επόμενη καλή ηλικία είναι μεταξύ τεσσάρων και επτά ετών, οπότε το παιδί μπορεί να μάθει παράλληλα μία ακόμη γλώσσα τόσο καλά που να καταλήξει στο να μιλάει και τη δεύτερη ως μητρική. Ωστόσο, ακόμη και μετά τα επτά, δεν είναι αργά, καθώς νέες έρευνες αναφέρουν ότι οι σε αυτή την ηλικία οι γλώσσες που μαθαίνουν τα παιδιά αποθηκεύονται σε ένα ξεχωριστό σημείο του εγκεφάλου, ούτως ώστε, οπότε τα παιδιά χρειαστεί να μεταφράσουν, ανατρέχουν στην μητρική τους γλώσσα, την οποία χρησιμοποιούν ως κατευθυντήρια για να μάθουν τη καινούρια.
Μύθος 5ος: Τα παιδιά απορροφούν σαν σφουγγάρια και μπορούν να μάθουν μία ακόμη γλώσσα ως μητρική γρήγορα και χωρίς κόπο.
Παρ’ όλο που, όπως εξηγήσαμε, όσο νωρίτερα έρθει το παιδί σε επαφή με τη δεύτερη γλώσσα, τόσο ευκολότερη γίνεται η κατάκτησή της, αυτό που πρέπει να έχουν στο νου τους οι γονείς είναι ότι ένα παιδί δε θα μάθει μια γλώσσα ως δια μαγείας, π.χ. δε θα μάθει ισπανικά παρακολουθώντας στην τηλεόραση ισπανικές παιδικές σειρές, ενώ εσείς μιλάτε ελληνικά σπίτι! Θα χρειαστεί συντονισμένη προσπάθεια και να αφιερώσετε πολύ χρόνο. Μην ξεχνάτε πως προκειμένου να επιτευχθεί η εκμάθηση πρέπει να μεταφέρετε στο παιδί τη δεύτερη γλώσσα μέσα από κατανοητούς και ενδιαφέροντες τρόπους που θα συνδέονται με την καθημερινότητά του.