Δυσλεξία: Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα – Βασικές οδηγίες για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες

Μαθησιακή δυσκολία είναι η αδυναμία ενός παιδιού να αντιμετωπίσει με επιτυχία κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, την εκμάθηση και χρήση της γραφής, της ανάγνωσης, της λογικής σκέψης και των μαθηματικών ικανοτήτων.

[babyPostAd]Όπως αναφέρει ο εκπαιδευτικός ψυχολόγος, Παναγιώτης Σαμαράς, η δυσλεξία είναι η πιο κοινή από της Μαθησιακές Δυσλειτουργίες, γνωστή ως ειδική μαθησιακή δυσκολία. Είναι βιολογικής αιτιολογίας, κυρίως κληρονομική και πολλές φορές συνυπάρχει με την Διάσπαση Προσοχής, την υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα.

Εξαιτίας της καθυστερεί ή παρεμποδίζεται η εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης σε παιδιά που έχουν όλες τις δυνατότητες και ικανότητες για τις εργασίες αυτές, δηλαδή με μέση ή και ανώτερη νοημοσύνη, χωρίς προβλήματα στην όραση ή την ακοή, επαρκή εκπαίδευση και καλό οικογενειακό περιβάλλον. Το κοινό χαρακτηριστικό των παιδιών αυτών είναι η άνιση κατανομή των επιμέρους ικανοτήτων και ακανόνιστο μοντέλο συμπεριφοράς.

Το παιδί, δηλαδή, παρουσιάζει ικανοποιητικές ή πολύ καλές ικανότητες σε ορισμένους τομείς και αδικαιολόγητα χαμηλές σε άλλους. Η εικόνα αυτή ταλαιπωρεί γονείς και δασκάλους, και οδηγεί σε αδιέξοδες ερμηνείες και χαρακτηρισμούς.

Ποια είναι τα πλην και τα συν της Δυσλεξίας;

Πλην
Δυσκολία

• γραπτός λόγος
• ανάγνωση
• ορθογραφία
• αριθμητική
• οργάνωση
• μνήμη-αποστήθιση
• χώρος-χρόνο
• κατανόηση
• ξένες γλώσσες
• πειθαρχία & κανόνες

Συν
Υπεροχή

• γρήγορη αντίληψη
• ευφυΐα
• συνδυαστική ικανότητα
• γόνιμη φαντασία
• επινοητικότητα
• έφεση στους Η/Υ
• έφεση στη μηχανολογία
• λογική
• οξυδέρκεια
• χιούμορ

Αγαπάω την δυσλεξία, σημαίνει αγαπάω το παιδί μου…

Η εξαιρετική ευφυΐα που χαρακτηρίζει το δυσλεξικό μαθητή αποτελεί παγίδα για το γονιό αλλά και το δάσκαλο. Δεν μπορούν να φανταστούν ότι «δεν μπορεί» και είναι σχεδόν σίγουροι ότι δεν προσπαθεί. Επίσης το ίδιο το παιδί καταφέρνει να «κρύβεται» με επιδεξιότητα, καλύπτοντας έτσι την ανεπάρκειά του, αλλά το ίδιο γνωρίζει ότι κάτι δεν πάει καλά όταν βλέπει τον λιγότερο έξυπνο συμμαθητή του να αποδίδει καλύτερα στα μαθήματα. Και έτσι όσο πιο έξυπνος είναι τόσο πιο κουτός αισθάνεται.

Η αλληλοσυγκρουόμενη εικόνα του εαυτού του, προκαλεί σύγχυση, άγχος και ανασφάλεια και έτσι αποδίδει ακόμη λιγότερο από ότι του επιτρέπει η πνευματική του ικανότητα.

Τα παιδιά με ήπιες ή σοβαρές μαθησιακές ή και συμπεριφορικές δυσκολίες αποτελούν περίπου το 1/6 του παιδικού πληθυσμού. Έχουν τη δυνατότητα για σπουδές κάθε επιπέδου, αρκεί να γίνει αναγνώριση-διάγνωση και αντιμετώπιση στα πρώτα χρόνια της σχολικής τους ζωής, ώστε να βοηθηθούν-εκπαιδευτούν από ειδικό επιστήμονα και να στηριχθούν ψυχολογικά από το περιβάλλον τους, πριν η σχολική αποτυχία διαβρώσει την αυτοεκτίμησή τους και τους δημιουργήσει δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα.

Δεν υπάρχουν παιδιά τεμπέλικα, αδιάφορα, παιδιά που δεν θέλουν να πετύχουν. Αυτό που υπάρχει είναι η άγνοια των ιδιαιτεροτήτων των παιδιών αυτών, τόσο από τους γονείς όσο και από τους δασκάλους. Η απεριόριστη αποδοχή των Μαθησιακών Δυσκολιών των παιδιών μπορεί να βοηθήσει θεαματικά τις επιδόσεις τους σε ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων.

Αντίθετα, η αρνητική κριτική, η σύγκριση, η υπερβολική πίεση, το άγχος για αριστεία, επηρεάζουν αρνητικά τόσο την επίδοση όσο και τη συμπεριφορά των παιδιών. Η τεμπελιά και η αδιαφορία στην πραγματικότητα είναι μηχανισμοί άμυνας του παιδιού με Μαθησιακές Δυσκολίες, όταν πιέζεται πέρα από τα όρια και τις δυνατότητές του.

Βασικές οδηγίες – Τι μπορεί να κάνει ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες

• Να κάθεται δίπλα σε ήσυχο και υπομονετικό παιδί στο πρώτο θρανίο, μακριά από το παράθυρο.
• Στο σπίτι, να διαβάζει χαμηλόφωνα, σε δωμάτιο χωρίς πολύχρωμα αντικείμενα στον τοίχο, μακριά από θορυβώδη σημεία.
• Βοηθά να διαβάζει όσο πιο νωρίς γίνεται με ολιγόλεπτα διαλείμματα.
• Η πρωινή επανάληψη των μαθημάτων είναι απαραίτητη.
• Να παίζει κινητικά παιχνίδια, π.χ. στην παιδική χαρά.
• Να παίζει με παιδιά της ηλικίας του.
• Ο γονιός να θέτει κανόνες στο σπίτι και στο σχολείο που θα τηρούνται.
• Δεν βοηθάει αν ο γονιός βάζει συνέχεια τις φωνές.
• Οι γονείς να διαθέτουν ποιοτικό χρόνο.
• Να ενθαρρύνεται συνεχώς.
• Να μη μεγαλοποιούνται-προβάλλονται τα λάθη του.
• Να τονίζεται και να επαινείται η προσπάθεια ασχέτως αποτελέσματος.

Πηγή:  altsantiri.gr