Νιώθω μόνη.
Το εκμυστηρεύτηκα χθες στον αδερφό μου και απόρησε λέγοντας: “Πώς γίνεται να περιβάλλεσαι από τόσους ανθρώπους καθημερινά και να νιώθεις τόσο μόνη; ”
Είναι μια ερώτηση που έχω κάνει εκατομμύρια φορές στον εαυτό μου από τότε που έγινα μαμά. “Πώς γίνεται να έχω κάθε μέρα τα παιδάκια μου και να νιώθω μόνη; ”
Μήπως νιώθω έτσι γιατί με τους ανθρώπους που περιβάλλομαι δεν μπορώ να συζητήσω; Ίσως γιατί οι συζητήσεις αυτές περιλαμβάνουν διαταγές όπως: “Πλύνε τα χέρια σου . Σταμάτα να χτυπάς την αδερφή σου . Φάε το φαγητό σου.”
Ίσως να φταίει το ότι με τον σύζυγό μου έχουμε διαφορετικά ωράρια και όταν εκείνος επιστρέφει από την δουλειά εγώ φεύγω για δουλειά;
Ότι και να είναι. Νιώθω τόσο μόνη.
Υπάρχουν μέρες που δεν έχω μιλήσει ούτε με έναν ενήλικα. Μέρες που κανένας δεν με έχει ρωτήσει πώς είμαι, πώς νιώθω και τι σκέφτομαι.Μέρες που προσπαθώ να γίνω καλύτερη μαμά και δεν έχει βρεθεί ένας άνθρωπος να μου πει “Καταλαβαίνω πως νιώθεις.” Και αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Νόμιζα πως η μητρότητα θα ήταν διαφορετική πριν αποκτήσω παιδιά. Δεν πίστευα ποτέ πως θα νιώσω μοναξιά.
Έτσι είναι.
Η μητρότητα μερικές φορές είναι τόσο εξαντλητική και απαιτεί τόσο πολύ χρόνο που αναπόφευκτα μπορεί να καταλήξει σε μοναξιά. Ποιος έχει τον χρόνο και την ενέργεια να κάνει και άλλα πράγματα; Είναι μέρες που έχω κουραστεί τόσο πολύ και δεν θέλω να κάνω τίποτα άλλο. Ούτε να βγω έξω, ούτε να καλέσω μια φίλη, ούτε να συζητήσω με τον σύντροφό μου.
Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά μου πιστεύω ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Πρέπει να γίνουν. Και θα τα κάνω να γίνουν. Το οφείλω στον σύζυγό μου, στα παιδιά μου και πάνω από όλα στον εαυτό μου…
babyradio.gr- Άσπα Τ.
Αν σας άρεσε στο άρθρο πατήστε … Share και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!