Το αιφνίδιο εξάνθημα (ή 6η εξανθηματική νόσος), είναι μια ίωση του ανώτερου αναπνευστικού. Το παιδί «κολλάει» την ίωση συνήθως από κάποιο ενήλικο μέλος της οικογένειας, που δεν έχει συμπτώματα. Ο ιός παραμένει στον οργανισμό του, για όλη του την ζωή και κατά περιόδους επανενεργοποιείται, χωρίς αναγκαστικά να δημιουργεί συμπτώματα.
Μέχρι περίπου την ηλικία των 4 χρονών όλα τα παιδιά έχουν αντισώματα για τους υπεύθυνους ιούς(άρα έχουν νοσήσει).
Κλινική εικόνα
Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού(συνήθως μέχρι 2χρονών), την άμυνα του οργανισμού του(εάν θηλάζει, τρέφεται σωστά κλπ), και τον ιό που προκαλεί την ίωση(ερπετοϊός 6 ή 7).
Συνήθως, παρουσιάζει υψηλό πυρετό (>39,5οC) και συμπτώματα από το αναπνευστικό(πονόλαιμο, καταρροή ή μπούκωμα και/ή βήχα) ή/και το γαστρεντερικό(εμετό-διάρροιες). Η φάση του πυρετού διαρκεί 3 με 4 μέρες (μπορεί ακόμα και μόλις μία μέρα ή μέχρι και επτά). Αφού σταματήσει ο πυρετός και ενώ το παιδί είναι καλά, εμφανίζεται το εξάνθημα.
Πρόκειται, για μικρές κόκκινες κηλίδες στο σώμα και στο πρόσωπο, που κατά τόπους γίνεται πυκνό-συρρέον- και θυμίζει το εξάνθημα της ιλαράς. Διαρκεί από λίγες ώρες μέχρι και μέρες(συνήθως όσες μέρες κράτησε και ο πυρετός). Το παιδί στην φάση του εξανθήματος είναι καλά και απύρετο, ενώ το εξάνθημα δεν φαίνεται να το ενοχλεί.
Συχνά, το μοναδικό σύμπτωμα μπορεί να είναι πόνος στο λαιμό και εύρημα από την κλινική εξέταση, κόκκινος λαιμός ή κόκκινη τυμπανική μεμβράνη(ερεθισμένα αυτιά-εικόνα ωτίτιδας) . Στην πορεία κάνει την εμφάνισή του το τυπικό ιλαροειδές εξάνθημα και μπαίνει η διάγνωση.
Θεραπεία
Η θεραπεία είναι συμπτωματική, όπως και για τις περισσότερες ιώσεις.
Αντιμετωπίζουμε τον πυρετό με πολλά υγρά και όποτε χρειαστεί αντιπυρετικό, καθαρίζουμε την μύτη και βοηθούμε να αποσυμφορηθεί εάν είναι βουλωμένη, ενώ ανακουφίζουμε το παιδί από τον βήχα, εαν βήχει.
Φροντίζουμε ώστε το παιδί να μην κουράζεται και να τρώει καλά. Οφείλουμε να παρακολουθούμε το παιδί μέχρι η ίωση να ολοκληρώσει τον κύκλο της και να υποχωρήσει. Σε περίπτωση επιδείνωσης ή αλλαγής της κλινικής εικόνας, ιδιαίτερα με την υποψία επιπλοκής (π.χ. ωτίτιδας), να επικοινωνήσετε άμεσα με τον παιδίατρό σας.