Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε παραδοσιακές και ευτυχισμένες οικογένειες, έχοντας κοντά τους και τους δύο γονείς τους και τρώγοντας τακτικά μαζί τους, είναι πιθανότερο να έχουν αργότερα ευτυχισμένες ζωές, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Μια δεύτερη μελέτη, όμως, συμπέρανε ότι οι ευτυχισμένοι έφηβοι μπορεί να γίνονται πιο χαρούμενοι ενήλικοι, αλλά κινδυνεύουν περισσότερο να χωρίσουν!
Η πρώτη μελέτη, από ερευνητές των πανεπιστημίων Έσεξ, Οξφόρδης, Γουόργουικ και Σάρεϊ, , μελέτησε περίπου 100.000 ανθρώπους σε 40.000 νοικοκυριά στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας “Κατανοώντας την Κοινωνία” και -όπως αναφέρει η βρετανική “Τέλεγκραφ”- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι να τρώει ένα παιδί μαζί με την οικογένειά του, τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, αποτελεί παράγοντα-κλειδί για τη δημιουργία στενών δεσμών με τους γονείς του.
Η έρευνα, που χρηματοδοτείται από τη βρετανική κυβέρνηση, εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών της για την μέτρηση της εθνικής ευημερίας με νέους τρόπους, πέρα από το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ).
Η μελέτη επιβεβαίωσε την κεντρική σημασία της παραδοσιακής οικογενειακής μονάδας για την ανάπτυξη των παιδιών και την ισορροπία τους όταν μεγαλώσουν. Μεταξύ άλλων, επίσης, διαπιστώθηκε ότι τα παντρεμένα ζευγάρια είναι πιο πιθανό να είναι ευτυχισμένα από τη σχέση τους, σε σχέση με τα ανύπαντρα, καθώς επίσης ότι η κατάρρευση μιας οικογένειας (π.χ. λόγω χωρισμού των γονέων) κάνει περισσότερο κακό στο παιδί και από το να ζει στη φτώχεια. «Το να μη ζει και με τους δύο φυσικούς γονείς του ένα παιδί, έχει μεγαλύτερη αρνητική επίδραση για τον βαθμό ικανοποίησης στη μετέπειτα ζωή του, ακόμα και από την υλική κατάσταση που βρίσκεται», σύμφωνα με την έρευνα.
Η μελέτη ακόμα διαπίστωσε ότι «οι σχέσεις μεταξύ των ίδιων των γονιών και με τα παιδιά τους είναι σημαντικές για τη νοητική και συναισθηματική ανάπτυξή των τελευταίων και για τη σταθερότητα των οικογενειών». Ακόμα, τονίζει ότι «τα παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα με την οικογενειακή κατάστασή τους, αν οι γονείς είναι ευτυχισμένοι με τη σχέση που οι ίδιοι έχουν μεταξύ τους».
Από την άλλη, ο εκφοβισμός από τα αδέλφια του μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη συμπεριφορά ενός παιδιού και την απόδοσή του στο σχολείο, καθώς και για την κατοπινή ψυχική υγεία του. Ακόμα, από την έρευνα προκύπτει ότι είναι ζωτικό για την ευημερία των παιδιών να μπορούν να συζητούν τα σημαντικά θέματα που τους απασχολούν, με τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειάς τους, καθώς επίσης να μην λογομαχούν κάθε λίγο και λιγάκι με τους γονείς τους και με τα αδέλφια τους.
«Ακόμα και ένα γεύμα ή ένα δείπνο από κοινού με όλη την οικογένεια είναι σημαντικό», υπογραμμίζουν οι ερευνητές και αναφέρουν ότι τα παιδιά που τρώνε συχνά μαζί με τους γονείς τους, δηλώνουν πολύ συχνότερα ότι είναι ευτυχισμένα, σε σχέση με όσα παιδιά δεν τρώνε ποτέ μαζί με την οικογένειά τους ή τρώνε μαζί λιγότερες από τρεις φορές την εβδομάδα.
Εξάλλου, η έρευνα διαπίστωσε ότι η ευτυχία ενός ζευγαριού είναι ανάλογη με τη χρονική διάρκεια μιας σχέσης. Οι πιο ευτυχισμένες σχέσεις φαίνεται να είναι εκείνες που διαρκούν λιγότερο από πέντε χρόνια. Ακόμα, οι 25χρονοι δηλώνουν πιο ευτυχισμένοι όταν δεν δουλεύουν ή δεν ψάχνουν για δουλειά, παρόλο που αυτή η ηλικιακή ομάδα, σε περίοδο κρίσης, υποφέρει κατ’ εξοχήν από ανεργία.
Σε μια άλλη έρευνα, από ερευνητές του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό θετικής ψυχολογίας “Journal of Positive Psychology”, διαπιστώθηκε ότι όσοι νέοι μεγάλωσαν ευτυχισμένοι στην οικογένειά τους, είναι 60% λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από ψυχικά προβλήματα αργότερα και επίσης έχουν καλύτερη απόδοση στις σπουδές και στην εργασία τους. Από την άλλη, όμως, είναι πιο πιθανό να χωρίσουν.
Η έρευνα, που αφορούσε περίπου 2.800 άτομα, βρήκε ότι όσα παιδιά είχαν ωραία σχέση με τους γονείς τους, είχαν και υψηλότερα επίπεδα ευημερίας και ικανοποίησης στην μετέπειτα ζωή τους, μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τη δουλειά τους και περισσότερους φίλους. Παράλληλα, όμως, ήταν πιθανότερο να καταλήξουν χωρισμένοι. Μια πιθανή εξήγηση, κατά τους ερευνητές, είναι ότι επειδή έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, τους είναι ευκολότερο να εγκαταλείψουν μια σχέση που τους δεν φέρνει πια ικανοποίηση.
Η πρώτη μελέτη, από ερευνητές των πανεπιστημίων Έσεξ, Οξφόρδης, Γουόργουικ και Σάρεϊ, , μελέτησε περίπου 100.000 ανθρώπους σε 40.000 νοικοκυριά στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας “Κατανοώντας την Κοινωνία” και -όπως αναφέρει η βρετανική “Τέλεγκραφ”- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι να τρώει ένα παιδί μαζί με την οικογένειά του, τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, αποτελεί παράγοντα-κλειδί για τη δημιουργία στενών δεσμών με τους γονείς του.
Η έρευνα, που χρηματοδοτείται από τη βρετανική κυβέρνηση, εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών της για την μέτρηση της εθνικής ευημερίας με νέους τρόπους, πέρα από το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ).
Η μελέτη επιβεβαίωσε την κεντρική σημασία της παραδοσιακής οικογενειακής μονάδας για την ανάπτυξη των παιδιών και την ισορροπία τους όταν μεγαλώσουν. Μεταξύ άλλων, επίσης, διαπιστώθηκε ότι τα παντρεμένα ζευγάρια είναι πιο πιθανό να είναι ευτυχισμένα από τη σχέση τους, σε σχέση με τα ανύπαντρα, καθώς επίσης ότι η κατάρρευση μιας οικογένειας (π.χ. λόγω χωρισμού των γονέων) κάνει περισσότερο κακό στο παιδί και από το να ζει στη φτώχεια. «Το να μη ζει και με τους δύο φυσικούς γονείς του ένα παιδί, έχει μεγαλύτερη αρνητική επίδραση για τον βαθμό ικανοποίησης στη μετέπειτα ζωή του, ακόμα και από την υλική κατάσταση που βρίσκεται», σύμφωνα με την έρευνα.
Η μελέτη ακόμα διαπίστωσε ότι «οι σχέσεις μεταξύ των ίδιων των γονιών και με τα παιδιά τους είναι σημαντικές για τη νοητική και συναισθηματική ανάπτυξή των τελευταίων και για τη σταθερότητα των οικογενειών». Ακόμα, τονίζει ότι «τα παιδιά είναι πιο ευτυχισμένα με την οικογενειακή κατάστασή τους, αν οι γονείς είναι ευτυχισμένοι με τη σχέση που οι ίδιοι έχουν μεταξύ τους».
Από την άλλη, ο εκφοβισμός από τα αδέλφια του μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη συμπεριφορά ενός παιδιού και την απόδοσή του στο σχολείο, καθώς και για την κατοπινή ψυχική υγεία του. Ακόμα, από την έρευνα προκύπτει ότι είναι ζωτικό για την ευημερία των παιδιών να μπορούν να συζητούν τα σημαντικά θέματα που τους απασχολούν, με τουλάχιστον ένα μέλος της οικογένειάς τους, καθώς επίσης να μην λογομαχούν κάθε λίγο και λιγάκι με τους γονείς τους και με τα αδέλφια τους.
«Ακόμα και ένα γεύμα ή ένα δείπνο από κοινού με όλη την οικογένεια είναι σημαντικό», υπογραμμίζουν οι ερευνητές και αναφέρουν ότι τα παιδιά που τρώνε συχνά μαζί με τους γονείς τους, δηλώνουν πολύ συχνότερα ότι είναι ευτυχισμένα, σε σχέση με όσα παιδιά δεν τρώνε ποτέ μαζί με την οικογένειά τους ή τρώνε μαζί λιγότερες από τρεις φορές την εβδομάδα.
Εξάλλου, η έρευνα διαπίστωσε ότι η ευτυχία ενός ζευγαριού είναι ανάλογη με τη χρονική διάρκεια μιας σχέσης. Οι πιο ευτυχισμένες σχέσεις φαίνεται να είναι εκείνες που διαρκούν λιγότερο από πέντε χρόνια. Ακόμα, οι 25χρονοι δηλώνουν πιο ευτυχισμένοι όταν δεν δουλεύουν ή δεν ψάχνουν για δουλειά, παρόλο που αυτή η ηλικιακή ομάδα, σε περίοδο κρίσης, υποφέρει κατ’ εξοχήν από ανεργία.
Σε μια άλλη έρευνα, από ερευνητές του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό θετικής ψυχολογίας “Journal of Positive Psychology”, διαπιστώθηκε ότι όσοι νέοι μεγάλωσαν ευτυχισμένοι στην οικογένειά τους, είναι 60% λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από ψυχικά προβλήματα αργότερα και επίσης έχουν καλύτερη απόδοση στις σπουδές και στην εργασία τους. Από την άλλη, όμως, είναι πιο πιθανό να χωρίσουν.
Η έρευνα, που αφορούσε περίπου 2.800 άτομα, βρήκε ότι όσα παιδιά είχαν ωραία σχέση με τους γονείς τους, είχαν και υψηλότερα επίπεδα ευημερίας και ικανοποίησης στην μετέπειτα ζωή τους, μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τη δουλειά τους και περισσότερους φίλους. Παράλληλα, όμως, ήταν πιθανότερο να καταλήξουν χωρισμένοι. Μια πιθανή εξήγηση, κατά τους ερευνητές, είναι ότι επειδή έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, τους είναι ευκολότερο να εγκαταλείψουν μια σχέση που τους δεν φέρνει πια ικανοποίηση.