Γράφει η Εύα Αξιώτου
Καθώς ξεκινώ να γράφω, η πρώτη φράση που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή μας που είναι ικανές να σταματήσουν το χρόνο. Στιγμές που είναι ικανές να τα εγκλωβίσουν, να τα αιχμαλωτίσουν όλα και να κάνουν το χρόνο να πάψει να κυλάει. Στιγμές που είναι ικανές να σε κάνουν να αλλάξεις ολόκληρη την κοσμοθεωρία σου σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Στιγμές που όταν τις ζήσεις πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται πως γι’ αυτές ζούσες τελικά. Ή μάλλον όχι, για να το εκφράσω καλύτερα, πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται πως πριν από αυτές δεν είχες ζήσει απολύτως τίποτα, πως κάπου εδώ είναι για ‘σένα η αφετηρία.
Μια τέτοια στιγμή θεωρώ πως είναι για τη ζωή μιας γυναίκας, η στιγμή που ανακαλύπτει πως θα γίνει μητέρα. Είναι αδιανόητο πως μπορούν τόσες χιλιάδες σκέψεις και συναισθήματα να χωρέσουν σε μερικά μόνο δευτερόλεπτα, μα πιστέψτε με μπορεί να συμβεί. Χιλιάδες εικόνες περνούν από μπροστά της εκείνη τη στιγμή , που όμως δεν αφορούν το παρελθόν τώρα πια, μα το μέλλον. Εικόνες και όνειρα με κοινό παρανομαστή αυτό το τοσοδούλικο πλασματάκι που κουβαλάει μέσα της. Ένα πλασματάκι που δεν έχει ιδέα πως θα μοιάζει μα εκείνη γνωρίζει ήδη πως η μορφή του θα είναι αγγελική.
Δυο κάθετες γραμμές, η μία πλάι στην άλλη, αρκούν για να αλλάξει ο τρόπος που βλέπει πλέον τα πάντα. Ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης είναι αρκετό για να συνειδητοποιήσει πως η ζωή της ποτέ πια δεν θα είναι ίδια. Κάθε γυναίκα ξέρει πως αυτή θα είναι πιθανόν η πιο μεγάλη αλλαγή στη ζωή της. Κι ίσως ακούγεται υπερβολικό μα νομίζω πως μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή ενός ανθρώπου από το να γίνεται γονιός, δεν υπάρχει. Είναι το υπέρτατο δώρο που μπορεί να μας χαριστεί. Από τη φύση, από το Θεό, από το σύμπαν, καμιά σημασία δεν έχει, αυτό που έχει σημασία είναι πως είναι ένα θαύμα που κάνει τη ζωή του κάθε ανθρώπου να αποκτά ουσία και νόημα.
Κι αυτό το αισθάνεται μια γυναίκα από την αρχή κιόλας μιας εγκυμοσύνης της. Από ένα θετικό τεστ, από ένα υπερηχογράφημα όπου μπορεί να ακούσει μια καρδούλα να χτυπάει μέσα της. Υπάρχει ομορφότερη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας από αυτό; Ναι, υπάρχει. Η στιγμή που θα το κρατήσει για πρώτη φορά στην αγκαλιά της, που θα αισθανθεί το δέρμα του επάνω στο δικό της, που θα το ακουμπήσει στο στήθος της και θα νιώσουν μαζί το θείο δώρο του θηλασμού. Μα μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή, μοναδική προτεραιότητα και έγνοια της, είναι να μπορέσει να το κρατήσει ασφαλές μέσα της και να αφήσει τον εαυτό της να ζήσει στο έπακρο αυτή την απύθμενη ευτυχία, αυτό το θεόσταλτο δώρο που της χαρίστηκε.