Πέρισυ τέτοια εποχή μου τηλεφωνησε ενας πολύ φίλος μου και με παρακάλεσε αν μπορω να του φτιάξω ενα βιντεάκι για τα γενέθλια της μικρούλας κόρης του.Ηθελε να της το κάνει έκπληξη.Το παιδί ήταν 4 ετών.Αν ήταν ποτέ δυνατόν να χαλάσω το χατηρι ενός φίλου και μάλιστα όταν πρόκειται για ένα τοσο τρυφερό θέμα.
Το’φτιαξα.
Του το στειλα.
Την επομενη του τηλεφωνησα:
-Της άρεσε;
-Αμέ! Σ ευχαριστω.
-Σιγά το πράγμα. Πώς αντέδρασε;
-Εμ, φυσιολογικά… τα παιδιά στην εποχή μας έχουν τόσο “εικόνα” που μάλλον εντυπωσιάζονται πολύ δύσκολα.
-Σωστά.
Φέτος μου ξανατηλεφωνησε.
-Ρε συ δεν θα το πιστέψεις…
-Τί πράγμα;
-Η κόρη μου έχει άυριο γενέθλια και τι νομίζεις ότι μου είπε;
-Τί; (πρέπει να παραδεχθώ ότι είχα ξεχάσει το βιντεο)
-Μπαμπά, φέτος τί βίντεο θα μου φτιάξεις;
-Ελαααααα…
-Είναι απίστευτο τι θυμούνται τα παιδιά.
-Ναι, κι εγω μένω έκπληκτος… κάθιε φορά που το επιβεβαιώνω.
-Θα μου κάνεις και φέτος τη χάρη;
-Το συζητάς;
-Ωραια…σ ευχαριστω.
-Πότε ειναι τα γενέθλια της μικρής;
-Αυριο…
Κοίταξα το ρολόϊ μου… Ήταν 10 το βράδι. Είχα πολύ δουλειά και το χειρότερο: ηταν χαλασμένος ο υπολογιστής μου και ενα παλιό μικρό λαπτοπ ήταν πιο αργό και από τον Επιτάφιο, που λέει (χαχαχαχαχα) κι ο Αλέφαντος.
-ΟΚ…θα τοχεις αυριο το πρωί στα mail σου …τον διαβεβαιωσα.
Πήγαν οι δουλειές πίσω…μου βγήκαν τα μάτια…. και τα νεύρα μου έγιναν κρόσια από την ποοοοοοολυ α-ρ-γ-η αντιδραση του λαπτοπακίου.
Το πρωί κατα τις 7 ήταν έτοιμο.
Εμένα μ αρεσε το αποτέλεσμα…θα αρεσε ομως στο παιδί;
Το έστειλα με το We Transfer στον μπαμπά φίλο μου.
-Αρεσε στο παιδί; τον ρωτησα το μεσημέρι που ξύπνησα.
-Πόλυ! Λάμψανε τα ματάκια της. Σ ευχαριστω ρε…
Λυπάμαι, αλλά δεν έχω επίλογο.
Η κούραση, τα νεύρα, ο θυμός των προϊσταμένων αμέσως εξαφανίσθηκαν…
Παιδιά χαρούμενα…γονείς χαρούμενοι!
Να περνάτε καλά και να θυμάστε: τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ.
Μάνος Αντώναρος/δημοσιογράφος/μπαμπάς-ihappy.gr