Υπολογίζεται πως μία στις δύο γυναίκες που θα αποκτήσει μωρό, θα εμφανίσει μετά τη γέννα, πόνο στην πύελο και μάλιστα χωρίς να μπορεί να αποδοθεί σε κάποιο οργανικό πρόβλημα υγείας από τον γυναικολόγο της. Πολλές από αυτές τις γυναίκες νοσούν από ένα σύνδρομο που τους δημιουργεί αυτόν τον πόνο και ονομάζεται σύνδρομο πυελικής συμφόρησης.
Τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου
Χαρακτηρίζεται από την παρουσία διατεταμένων φλεβών, δηλαδή κιρσών, στην πύελο. Οι κιρσοί αυτοί μπορεί να σχηματιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λόγω διάτασης και ανεπάρκειας της ωοθηκικής φλέβας και που αναπτύσσεται για διάφορους λόγους όταν κυοφορούν. Ο συνολικός όγκος αίματος αυξάνεται κατά τουλάχιστον 50% και ο οργανισμός της εγκύου κατακλύζεται από οιστρογόνα, τα οποία δρουν και στο τοίχωμα των φλεβών και το αδυνατίζουν. Τέλος, η κυοφορούσα μήτρα παίζει και αυτή το ρόλο της, τόσο λόγω του όγκου της όσο και λόγω της σημαντικής αύξησης της κυκλοφορίας του αίματος σε αυτή, η οποία διοχετεύεται προς την καρδιά μέσω της ωοθηκικής φλέβας.
Η έγκυος είναι πιθανό να αντιληφθεί όλες αυτές τις αλλαγές από την εμφάνιση κιρσών στο αιδοίο της, οι οποίοι μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικοί. Όταν μάλιστα προϋπήρχαν και κιρσοί στα κάτω άκρα, αυτοί επιδεινώνονται σημαντικά. Όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα που εκτός ότι προκαλεί βάρος, πόνο και αυξάνει τον κίνδυνο θρόμβωσης, προσθέτει ιδιαίτερο άγχος στην ήδη φορτισμένη συναισθηματικά έγκυο γυναίκα. Αν και μετά τη γέννα, οι ωοθηκικές φλέβες και οι κιρσοί στην πύελο και στο αιδοίο υποστρέφουν, υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες οι ωοθηκικές φλέβες παραμένουν διατεταμένες και έτσι αναπτύσσεται σταδιακά το σύνδρομο πυελικής συμφόρησης. Αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί μόνο σε όσες τεκνοποίησαν.
Τα χαρακτηριστικά που αποδεικνύουν φλεβική προέλευση του πόνου είναι η επιδείνωσή κατά την ορθοστασία. Επιπρόσθετα, ο πόνος είναι πιο έντονος κατά την έναρξη της περιόδου. Συχνά οι γυναίκες αναφέρουν πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή αμέσως μετά από αυτή.
Ο ρόλος των κιρσών στο αιδοίο
Οι κιρσοί στο αιδοίο είναι ένα ακόμη πολύ σημαντικό στοιχείο που θα πρέπει να υποψιάσει για την πιθανότητα ύπαρξης συνδρόμου πυελικής συμφόρησης. Συχνά, οι κιρσοί του αιδοίου τροφοδοτούν κιρσούς στο κάτω άκρο. Οι κιρσοί σε αυτή την περίπτωση ξεκινούν από το περίνεο, πορεύονται στην έσω επιφάνεια του μηρού και σε κάποιο σημείο καταλήγουν στην μείζονα σαφηνή, προκαλώντας της ανεπάρκεια. Η συνέχεια είναι λίγο ή πολύ γνωστή, καθώς η ανεπαρκούσα μείζον σαφηνής τροφοδοτεί κιρσούς στην γαστροκνημία. Αυτό το μοτίβο σε όσους έχουν εμπειρία στην θεραπεία της φλεβικής ανεπάρκειας είναι αρκετά οικείο. Οι ασθενείς με κιρσούς στο αιδοίο και κιρσούς στα κάτω άκρα μπορεί να μην εμφανίζουν πόνο στην πύελο αλλά να αναζητήσουν ιατρική συμβουλή λόγω των κιρσών. Οι κιρσοί στο αιδοίο αποτελούν συχνή αιτία για υποτροπή μετά από θεραπεία του άκρου για τους κιρσούς. Και αυτό γιατί, αν δεν γίνουν αντιληπτοί κατά τo χειρουργείο και δεν θεραπευτούν, το πόδι και αργά ή γρήγορα θα εμφανίσει νέους κιρσούς επειδή επειδή η «πηγή» του προβλήματος, δηλαδή, η παρουσία των κιρσών του αιδοίου που τροφοδοτούν την μείζονα δεν θα έχει εξαλειφθεί.
Ποιες διαγνωστικές εξετάσεις απαιτούνται
Για όσες γυναίκες αναφέρουν τα παραπάνω συμπτώματα και ο πόνος παραμένει άνω των έξι μηνών οφείλουν να υποβάλλονται σε διακολπικό υπερηχογράφημα, το οποίο μπορεί να αναδείξει τις διατεταμένες φλέβες στην πύελο και ιδιαίτερα στον στρογγύλο σύνδεσμο της μήτρας. Το διακολπικό υπερηχογράφημα θα πρέπει να συμπληρώνεται από διακοιλιακό υπερηχογράφημα το οποίο θα δείξει την διάταση της ωοθηκικής φλέβας και κυρίως την παλινδρόμηση του αίματος σε αυτή. Άλλες απεικονιστικές εξετάσεις που μπορεί να φανούν χρήσιμες στη διάγνωση είναι η μαγνητική τομογραφία και η μαγνητική φλεβογραφία, δηλαδή μια μαγνητική τομογραφία με ταυτόχρονη έκχυση σκιαγραφικού για την σκιαγράφηση των φλεβών της πυέλου. Επίσης η διενέργεια φλεβογραφίας είναι σημαντική, ειδικά όταν έχει αποφασισθεί επεμβατική θεραπεία.
Θεραπευτικές λύσεις στο πρόβλημα
Εφόσον υπάρχουν συμπτώματα από την πύελο, η θεραπεία κατευθύνεται προς την θεραπεία της ανεπάρκειας της ωοθηκικής φλέβας. Αυτή μπορεί να είναι χειρουργική, μπορεί όμως και να είναι ελάχιστα επεμβατική, ενδοαγγειακή. Στην ενδοαγγειακή θεραπεία της ωοθηκικής φλέβας γίνεται εμβολισμός της φλέβας, έτσι ώστε να κλείσει και να μην επιστρέφει αίμα προς την πύελο. Αυτό είναι αρκετό για τη δραματική βελτίωση των συμπτωμάτων. Εξίσου σημαντικό είναι ότι δεν επηρεάζει την γονιμότητα των ασθενών.
Σημαντικό ποσοστό των γυναικών με σύνδρομο πυελικής συμφόρησης δεν αναφέρουν πόνο στην πύελο. Αντιθέτως, αυτό που είναι σημαντικό γι’ αυτές είναι η παρουσία κιρσών στο αιδοίο και στα κάτω άκρα. Σε αυτές τις γυναίκες συνήθως δεν είναι απαραίτητη η θεραπεία των ωοθηκικών φλεβών. Αυτό που χρειάζονται είναι η θεραπεία των κιρσών του αιδοίου, έτσι ώστε να εξαλειφθεί η «πηγή» μέσω της οποίας αίμα παλινδρομεί προς τα πόδια και εν συνεχεία θεραπεία των κιρσών στα κάτω άκρα.
Η θεραπεία των κιρσών του αιδοίου επιτυγχάνεται με την έκχυση σκληρυντικού αφρού υπό την υπερηχογραφική καθοδήγηση. Η σκληρυντική ουσία που χρησιμοποιείται είναι η πολιδοκανόλη (Aethoxysclerol), συνήθως σε συγκέντρωση των 2%, η οποία είναι γνωστή για την αποτελεσματικότητά της και την έλλειψη επιπλοκών. Η θεραπεία ολοκληρώνεται με την αντιμετώπιση των κιρσών των κάτω άκρων. Η μείζον σαφηνής θεραπεύεται με ενδοαυλικό laser και οι υπόλοιποι κιρσοί στο πόδι αφαιρούνται μέσω μικρο-φλεβεκτομών ή σκληρυντικό αφρό.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι υγιή και όμορφα πόδια σε γυναίκες που συνήθως έχουν ταλαιπωρηθεί από ανεπιτυχείς προσπάθειες θεραπείας.
Για περισσότερες πληροφορίες και υπεύθυνη ενημέρωση επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: www.veins.gr ή επικοινωνήστε με τον κο Αλέξανδρο Ματθαίου, Αγγειοχειρουργός, Τηλ.: 2130035757, 6973821847
Πηγή: www.queen.gr