Επάγγελμα νοικοκυρά: Μήπως πρέπει να πληρώνομαι;

Έχω στο χέρι μου τη σφουγγαρίστρα και θαυμάζω το καθαρό μου πάτωμα. Εγώ και οι δουλειές του σπιτιού έχουμε μία περίεργη σχέση!

Μου αρέσει να βάζω τα πιάτα στο πλυντήριο, δεν μου αρέσει να τα βγάζω (η χειρότερη δουλειά για μένα).

Μου αρέσει να βάζω τα ρούχα στο πλυντήριο, δεν μου αρέσει να τα απλώνω.

Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά

[babyPostAd]Μου αρέσει να σιδερώνω, δεν μου αρέσει να βάζω τα ρούχα στη θέση τους.

Μου αρέσει να μαγειρεύω, δεν μου αρέσει να πλένω τα πιάτα.

Μου αρέσει να στρώνω το τραπέζι, δεν μου αρέσει να το μαζεύω αφού έχουμε φάει.

Μου αρέσει να στολίζω το χριστουγεννιάτικο δέντρο, δεν μου αρέσει να το ξεστολίζω.

Μου αρέσει να κατεβάζω τα καλοκαιρινά, δεν μου αρέσει να ανεβάζω τα χειμωνιάτικα.

Μην με παρεξηγείτε. Τις κάνω τις δουλειές στο σπίτι, αλλά αγκομαχώντας. Μου αρέσει το συμμαζεμένο σπίτι αλλά δεν έχω καμία φιλοδοξία να είμαι η τέλεια νοικοκυρά.

Αλλά πραγματικά πού και πού θα ήθελα κάποιος να αναγνωρίζει αυτά που έχω κάνει. Όχι, ούτε αυτό είναι αλήθεια. Η περιστασιακή αναγνώριση του κόπου μου δεν μου αρκεί για να συνεχίσω να κάνω αυτή τη δουλειά για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου!

Για να πω την αλήθεια, μία από τις κρυφές μου φαντασιώσεις είναι να γίνω υπουργός Εργασίας και να περάσω έναν νόμο σύμφωνα με τον οποίο το νοικοκυριό θα αμείβεται! Ναι, θα αμείβεται. Και δεν θα είμαι σεξίστρια. Αν ο άντρας αναλαμβάνει το νοικοκυριό, θα αμείβεται εκείνος.

Γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, που απολαμβάνει τις δουλειές του σπιτιού για παραπάνω από 10 χρόνια. Ίσως οι περισσότεροι έχουν μάθει να κάνουν ευχάριστα κάποιες από αυτές. Αν όμως υπήρχε μία αμοιβή, έστω και ελάχιστη, δεν θα ήταν πιο ευχάριστο να αλλάζεις τα καλαθάκια του μπάνιου; Ή να στρώνεις τα κρεβάτια ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ; Δεν θα ένιωθες χρήσιμη και παραγωγική όταν θα ήξερες ότι η δουλειά σου είναι τόσο σημαντική που κοστολογείται;

Και θα λυνόντουσαν και αρκετά κοινωνικά προβλήματα:

-Οι γυναίκες που δεν δουλεύουν θα είχαν κάποιο εισόδημα, ώστε να μη νιώθουν πλήρως εξαρτώμενες.

-Οι άντρες που έχασαν τη σύζυγό τους θα μπορούσαν να πληρώνουν κάποιον επαγγελματία για να αναλαμβάνει τις δουλειές του σπιτιού έτσι ώστε να αφοσιωθούν στην εργασία τους.

Και θα μου πείτε, πού θα βρεθούν τα χρήματα για να καλυφθεί η αμοιβή για το νοικοκυριό; Και αυτό το σκέφτηκα! Τόσα πληρώνουμε στο ταμείο αλληλεγγύης ή υπέρ των συντάξεων διαφόρων εργαζομένων, χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε (π.χ. αγγελιόσημο για τη σύνταξη των δημοσιογράφων κ.λπ.). Κάποιος τρόπος θα υπάρχει να βρεθούν τα κονδύλια και για τις νοικοκυρές ή τους νοικοκύρηδες!

Είμαι σίγουρη ότι την πρότασή μου θα την επικροτούσαν ψηφοφόροι όλων των κομμάτων και θα έμενα στην ιστορία για τον κοινωνικό μου αγώνα. Θα άλλαζα τη ζωή χιλιάδων γυναικών στην Ελλάδα, θα ένιωθα σημαντική, θα …

Ουπς, εκείνο το σημείο το άφησα ασφουγγάριστο. Επιστροφή στην πραγματικότητα!