Οι εννέα μήνες κύησης έχουν περάσει και έφτασε η ώρα να πάρετε στην αγκαλιά σας το μικρό μωράκι σας, που το περιμένετε με μεγάλη ανυπομονησία. Εσείς έχετε προετοιμαστεί ψυχολογικά για την ώρα του τοκετού και περιμένετε τα πρώτα σημάδια έναρξής του. Έχετε αναρωτηθεί πως νιώθει το μωρό σας τη στιγμή της γέννησής του;
Η γέννηση είναι μία από τις πιο συγκλονιστικές και ξεχωριστές εμπειρίες για τη μαμά και το μωρό και απαιτεί και από τους δυο να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια.Ύστερα από εννέα μήνες στην κοιλιά της μαμάς, το μωρό είναι έτοιμο να έρθει στον κόσμο. Ας παρακολουθήσουμε, λοιπόν, αυτή τη μεγάλη έξοδο βήμα-βήμα.
Το μωρό σας στις 39 εβδομάδες κύησης είναι έτοιμο να αφήσει το ζεστό περιβάλλον του αμνιακού σάκου στην κοιλιά της μαμάς του και να νιώσει τα χάδια σας και την αγκαλιά σας. Έχει μεγαλώσει ήδη αρκετά και νιώθει να περιορίζεται στο λιγοστό χώρο που του έχει μείνει.
Όταν εσείς ξεκινάτε να νιώθετε τις πρώτες συσπάσεις που είναι ένδειξη ότι ξεκινά ο τοκετός το μωρό σας νιώθει δονήσεις και αναταραχές που σταδιακά γίνονται όλο και πιο έντονες. Όλο και πιο συχνά νιώθει τη φωλίτσα του, που μέχρι πρότινος ήταν το πιο γαλήνιο καταφύγιο του κόσμου, να ταράζεται σαν να γίνεται σεισμός. Αισθάνεται ένα περίεργο τράβηγμα και αφήνεται σε αυτή την απερίγραπτη και άγνωστη δύναμη, που το πιέζει και το μετακινεί προς τα κάτω, προς τις άκρες της σπηλιάς του, εκεί όπου είναι ακόμη πιο στενά. Στην προσπάθειά του να ξεπεράσει το εμπόδιο που του φράζει το δρόμο, προσπαθεί να γίνει πιο ευέλικτο και γι’ αυτό κουλουριάζεται και γίνεται σαν μία μικρή μπαλίτσα. Έτσι, μαζεύει το κεφάλι του πάνω στο στήθος του και προσπαθεί πιέζοντας να «κατέβει». Καί τα καταφέρνει να προσπεράσει το εμπόδιο που έχει!
Τώρα είναι η στιγμή που το μωρό έχει ξεκινήσετε και ξεπροβάλλει και ο γυναικολόγος ή η μαία ζητούν να προχωρήσετε στο στάδιο των εξωθήσεων. Το μωράκι σας ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Εσείς το βοηθάτε να βγει με τις εξωθήσεις που κάνετε και το μωρό αισθάνεται πως ανοίγει η σπηλιά του. Ακόμη, όμως, είναι πολύ μικρή και στενή για το μωρό η πύλη για τον έξω κόσμο, κι έτσι όλο και γλιστρά και πάλι πίσω. Όμως, η αντίσταση όλο και χαλαρώνει, και τελικά το μωρό, ύστερα από προσπάθειες και πιέσεις, τα καταφέρνει να περάσει το κεφαλάκι του από την πύλη. Η τελευταία δυσκολία είναι να καταφέρει να περάσει και το υπόλοιπο σώμα του από την έξοδο. Κανένα πρόβλημα! Με αρμονικές λεπτές κινήσεις, το μωράκι στριφογυρνά τους ώμους του μέχρι να χωρέσουν στο άνοιγμα. Γλιστρά έξω από το σκοτάδι, τη ζέστη, τον περιορισμένο παλιό του κόσμο, στο φως, στο κρύο, στον απέραντο κόσμο και συναντά την αγκαλιά σας!!
Η καλή διάθεση της μαμάς αλλά και η συνεργασία του μωρού σας κάνουν τα πράγματα πιο εύκολα ωστόσο παραμένουν να είναι, όσα γίνονται εκείνη την ώρα μεγαλειώδη και ανεπανάληπτα!