Όλα σχεδόν τα βρέφη, από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής τους, έχουν εξάρτηση από την παρουσία της μητέρας τους.
Μετά από τους 6 μήνες που έχει αρχίσει το βρέφος να αναγνωρίζει και να κατανοεί το περιβάλλον του, θέλοντας να αμβλύνουμε την επικέντρωση του βρέφους στη μητέρα, εισαγάγουμε και άλλους ανθρώπους του κοντινού οικογενειακού περιβάλλοντος.
Με αυτό τον τρόπο, το βρέφος θα αρχίζει να εμπιστεύεται και άλλους ανθρώπους, εκτός από συγγενείς. Δίνουμε στο βρέφος ένα αντικείμενο, συνήθως ένα μαλακό λούτρινο κουκλάκι ή ένα κομμάτι κουβέρτας, το οποίο επιστημονικά ονομάζεται μεταβατικό αντικείμενο.
Με αυτό τον τρόπο και η συναισθηματική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του βρέφους και του αντικειμένου το βοηθά να χαλαρώνει και να νιώθει ασφάλεια όταν πάει για ύπνο ή όταν είναι πολύ αναστατωμένο.
Μέχρι την ηλικία των τριών ετών, κάποια παιδιά μπορεί να θέλουν να έχουν το αντικείμενο μαζί τους όταν βρίσκονται και εκτός σπιτιού γιατί τα βοηθά να αντιμετωπίσουν το φόβο προς το εξωτερικό περιβάλλον. Η προσκόλληση με τα αντικείμενα αποτελεί φυσιολογικό αναπτυξιακό στάδιο του βρέφους.
Παρόλα αυτά, όμως , η έντονη εξάρτηση μετά την ηλικία των 3,6 χρονών, σε εξωτερικούς χώρους, δεν είναι πολύ καλό σημάδι. Οι γονείς θα πρέπει να ελέγξουν μήπως το παιδί νιώθει συναισθήματα ανασφάλειας και έλλειψη αγάπης.
Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας, πάνω από 3,6 χρονών, αρχίζει να αναπτύσσει στενή εξάρτηση από κάποιο αντικείμενο, εκτός από το χώρο του δωματίου του και τον ύπνο, προσπαθήστε να:
– Μην επιτρέπετε να το παίρνει μαζί του στις εξόδους σας ή σε κάθε δωμάτιο που βρίσκεται μέσα στο σπίτι, παρά μονό στον ύπνο και στην κρεβατοκάμαρά του
– Όταν κλαίει και ζητάει το αγαπημένο του αντικείμενο, προσπαθήστε να του στρέψετε αλλού το ενδιαφέρον
– Προσπαθήστε να το ενισχύσετε συναισθηματικά με πολλά χάδια τρυφερότητα και δημιουργικό χρόνο, που θα ενθαρρύνει τη σχέση σας με το παιδί
– Εάν ένας γονέας παρατηρήσει ότι το παιδί του παρουσιάζει υπερβολική εξάρτηση από ένα αντικείμενο, σε σημείο να κλαίει και να το ζητάει συνεχώς, τότε ίσως να υπάρχουν συναισθηματικές αιτίες για αυτή του τη συμπεριφορά. Ζητήστε τη βοήθεια του παιδιάτρου σας και επισκεφτείτε άμεσα ένα Αναπτυξιακό Κέντρο, ώστε να σας καθοδηγήσουν και να σας συμβουλεύσουν σε οτιδήποτε σας απασχολεί σχετικά με αυτό.
του Αναπτυξιακού Εργοθεραπευτή, Στέλιου Μαντούδη-onmed.gr