Φοβισμένη αλλά δυνατή, χάρη στην επιλόχειο κατάθλιψη…
Περπάτησα μπροστά της σήμερα. Στη βιασύνη μου να φροντίζω τα άρρωστα μωρά, να καθαρίζω, να μαγειρέψω, και στη συνέχεια να ξεκινήσω τη δουλειά μου, σχεδόν δεν την παρατήρησα.
[babyPostAd]Όμως, κρατούσε ένα μωρό που άπλωνε τα χεράκια του κατά το μέρος μου. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Τα μαλλιά της απλά, τα ρούχα της αταίριαστα, κρύβοντας τα περιττά κιλά και τα σημάδια, το δέρμα της λίγο θαμπό. Τίποτα πάνω της δεν ζήτούσε προσοχή, όμως δεν μπορούσα να σταματήσω να κοιτάζω.
Με ένα παιδί στην αγκαλιά της, έμοιαζε τόσο ήρεμη. Το στέμμα στο κεφάλι της υπενθύμισε το γλυκό πρωινό που είχε μοιραστεί με τα κορίτσια της. Ο ρόμπα και τα μαλλιά της δείχνουν την αγάπη της να είναι σπίτι. Η όψη της έδειξε χαρά πάνω από την εξάντληση.
Εξακολουθούσα να βλέπω ότι ήμουν εγώ – γεμάτη ηρεμία, γαλήνη, ειρήνη.
Η επιλόχειος κατάθλιψη λέει το ψέμα ότι ποτέ δεν θα είσαι η μαμά που θέλεις να είσαι. Μέσα σε αυτό αισθάνεσαι σαν μια αποτυχία, παγιδευμένη από κάθε ελπίδα που έχεις για πρόοδο. Το όραμα που είχες για τον εαυτό σου ως μητέρα φαίνεται αδύνατο. Θυμώνεις εύκολα. Κλαίς εύκολα. Δεν μπορείς να απολαύσεις απλώς ότι είσαι μαμά, αλλά επιθυμείς να είστε μόνη. Μακριά από την πίεση. Απαλλαγμένη από τη γνώμη άλλων. Αισθάνεσαι να έρχεσαι σε αντίθεση με τον εαυτό σου καθημερινά.
Αλλά μαμά, μην πιστεύεις τα ψέματα. Μην πέσεις θύμα στις αμείλικτες επιθέσεις τους. Κάποια μέρα, εν μέσω της δουλειάς με τα μωρά και το σπίτι θα κοιτάξεις ψηλά και θα δεις πάλι τον εαυτό σου. Δεν θα μοιάζεις με τη γυναίκα που κάποτε ήσουν. Μπορεί να μην αισθάνεσαι τόσο όμορφα. Το αιχμηρό μυαλό σου μπορεί να μπερδευτεί από το τετριμμένο. Και οι ελπίδες και τα όνειρά σου δεν θα σε κάνουν να αλλάξεις τον κόσμο.
Αλλά θα σηκωθείς, ένας νικηφόρος πολεμιστής. Ένας υπέρμαχος. Ένας κατακτητής. Θα κοιτάξεις τον προβληματισμό σου με σαφήνεια και σιγουριά, ευγνώμων που η ομίχλη έφυγε. Και θα δεις τον εαυτό σου διαφορετικό από την εκδοχή που φαντάστηκες, όμως θα τη σεβαστείς. Θα είσαι ευγνώμων γι ‘αυτήν και τις ουλές που έχει υπομείνει το σώμα και η καρδιά σου. Και για πρώτη φορά σε μεγάλο χρονικό διάστημα, θα την εκτιμήσεις. Θα την αγαπήσεις. Θα αγαπήσεις τον εαυτό σου.
Έτσι, συνέχισε να πολεμάς, πολεμιστή! Μην πιστεύεις στα ψέματα. Συνέχισε να κοιτάς μπροστά – σύντομα, θα πάρεις μια γεύση από την καταπληκτική γυναίκα που ο Θεός δημιούργησε. Εκείνη η αντανάκλαση θα δείξει μια γυναίκα ελεύθερη από τη δουλεία της ενοχής και της ντροπής, ελεύθερη να δώσει τον εαυτό της σε όλους εκείνους που αγαπάει περισσότερο, ελεύθερη να αγαπήσει τον εαυτό της ξανά.
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή