Δεν θα μιλήσω για συγκεκριμένες αρρώστιες.
Είτε είναι σοβαρές είτε είναι λιγότερο επώδυνες όταν ένα παιδί αρρωσταίνει αναρωτιέμαι. Τι φταίει αυτό το παιδάκι και αρρώστησε;
Δεν είναι άδικο για μια ψυχή αθώα όπως ενός παιδιού να βιώνει μια τόσο δύσκολη δοκιμασία;Γιατί ο Θεός στέλνει αρρώστιες στα παιδιά μας;
Για καιρό προσπαθώ να συμβιβαστώ με την ιδέα πως μια ασθένεια μπορεί απλά να συμβεί σε οποιονδήποτε και ειδικά στο παιδί μου.
Προσπαθώ να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αυτό βιώνω καθημερινά.Δεν θα κλάψω ούτε θα γκρινιάξω.
Απλά θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό.Μπαίνω σε αυτή την διαδικασία γιατί χρειάζομαι ένα στήριγμα.
Είναι πολύ δύσκολο να έχεις ένα άρρωστο παιδί. Είναι μια εξαντλητική καθημερινή πνευματική μάχη.
Κάθε μέρα παλεύεις για το είναι σωστό και τι λάθος για το παιδί σου.Η μέρα σου περιλαμβάνει ερωτήσεις όπως:Πήρε τα φάρμακά του; Αναπνέει κανονικά; Είναι καλά; κλπ.
Έτσι λοιπόν μέσα στην ημέρα μου προσπαθούσα να σκεφτώ τις “θετικές” αιτίες μιας ασθένειας.
Μια αρρώστια μπορεί να σε φέρει πιο κοντά με το παιδί σου και να σου δώσει την ευκαιρία να περάσεις περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί του.Είναι μια ευκαιρία να μείνεις κοντά του και να κοιτάς πόσο όμορφο είναι όταν κοιμάται.
Είναι μια αποστολή. Όλοι μας έχουμε αποστολές που πρέπει να φέρουμε εις πέρας.Εγώ έχω αυτή. Να βοηθήσω το παιδί μου.
Είναι μια ευκαιρία να επικοινωνήσεις με τον Θεό και να του ζητήσεις να σε βοηθήσει. Μια προσευχή μου φέρνει ηρεμία και με κάνει να ξεχνιέμαι νιώθοντας πιο κοντά μου τον Θεό.
Μια ασθένεια σου δίνει ελπίδα. Ελπίδα ότι το παιδί σου θα γίνει καλά και πως ίσως θα είναι το τελευταίο παιδί που βίωσε μια δύσκολη αποστολή.
Εγώ έτσι βρήκα το στήριγμά μου. Το ίδιο εύχομαι και για εσάς.
babyradio.gr- Θ.Γ.
Κλάψε και φύγε… «Φύγε από εκεί που δε χωράς πια.»
Μητρότητα: Όπως την περιγράφουν οι μαμάδες και όχι τα βιβλία