Βέβαια, άλλα παιδιά ακολουθούν περισσότερο αυτά που τους λένε, κι άλλα λιγότερο. Και το μεγάλο ερωτηματικό είναι: Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Είναι τόσο ανίκανος ο γονιός; Είναι πολύ «ξεροκέφαλο» το παιδί; Η απάντηση είναι ΟΧΙ!

Στην πράξη υπάρχουν πολλά κόλπα έτσι ώστε τα λόγια του γονιού, τα γεμάτα αγάπη και πείρα, να τα ακολουθήσει το παιδί.

1- Σκεφτείτε, συζητήστε, προβληματιστείτε με τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού σας. Διαβάστε τις προτάσεις των ειδικών και ρωτήστε τους, γιατί ό,τι γράφουν, είναι πορίσματα εμπειρίας και έρευνας και πολύχρονης μελέτης για τα παιδιά.

2- Το βρέφος – παιδί έως τριών χρονών – να το καθοδηγείτε μέσα από το παράδειγμα. Να κάνετε αυτό που του λέτε. Μόνο έτσι, με λίγες λέξεις και με παράδειγμα, θα καταλάβει τον τρόπο και τα όρια της συμπεριφοράς του. Στο νήπιο η καθοδήγηση εμπλουτίζεται με διάλογο, εκτενή και δημοκρατικό.

3- Να είστε σταθεροί. Το παιδί, από τους 18 μήνες, δείχνει έντονα ξεσπάσματα θυμού στις περιπτώσεις που δεν παίρνει αυτό που θέλει. Καθόλου να μην ενδώσετε. Γιατί έτσι του δείχνετε ότι με αυτό τον τρόπο δε θα πάρει αυτό που θέλει.

4- Να αποφεύγετε τις φωνές και τους καβγάδες. Όταν προσπαθείτε να συνεννοηθείτε με τη δυνατή φωνή ή με τον καβγά, τότε διδάσκετε το παιδί ότι αυτός είναι ο τρόπος επικοινωνίας. Αντίθετα, διατηρείστε χαμηλόφωνη παρατήρηση ή σχολιασμό, εκτός κι αν υπάρχει κάποια επικίνδυνη κατάσταση.

5- Να παραμένετε θετικοί, όχι με αρνητικές παρατηρήσεις. Αποφεύγετε τις λέξεις: «σταμάτα», «όχι», «κόφ’ το», «μη». Καλύτερα πείτε στο παιδί τι πρέπει να λέει, πώς πρέπει να μιλά στην κάθε περίπτωση. Για να μη μιλήσει έτσι έξω από το σπίτι, πρέπει να μην το επιτρέπετε ούτε μέσα στο σπίτι.

Αληθινή ιστορία: Διαφορετικές τεχνικές πειθαρχίας σε δίδυμα…

6- Να χρησιμοποιείτε στα παιδιά τις λέξεις «παρακαλώ» και «ευχαριστώ». Υπάρχουν παραμύθια που δείχνουν στα παιδιά τη μαγική δύναμη αυτών των δύο λέξεων. Να υπενθυμίζετε στο παιδί να ζητά με ευγένεια αυτό που θέλει και πάντα να δείχνει την ευχαρίστηση σε αυτόν που του έκανε την ευγενική χειρονομία. Αυτό προετοιμάζει το παιδί για τη μετέπειτα εκπαίδευση της «εκτίμησης» του άλλου και της «κοινωνικότητας».

7- Να προσφέρετε δυνατότητα επιλογής. Αντί να πείτε στο παιδί «όχι» σε μια προτίμησή του, προσπαθήστε να του δώσετε δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο δυνατότητες. Παρ’ όλο που αυτή η μέθοδος δεν είναι εύκολη πάντα, η προσπάθεια επιλογής θα δώσει στο παιδί το αίσθημα ευθύνης, δύναμης ψυχής, ανεξαρτησίας και ωριμότητας.

8- Αποσπάτε την προσοχή του παιδιού όταν η συμπεριφορά του είναι ανεπιθύμητη. Κάποιες φορές, η απόσπαση προσοχής δεν είναι εύκολη. Αλλά έτσι διδάσκεται το παιδί με σωστό, θετικό τρόπο συμπεριφοράς.

9- Ζητάτε από το παιδί να έχει συνέπεια στη συνεννόηση και συμφωνία που έχετε ήδη κάνει. Στην αντίθετη περίπτωση, πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις, όχι έξω από όρια, στερώντας του προνόμια – π.χ. όχι σινεμά την επόμενη εβδομάδα, όχι το επόμενο παγωτό, όχι βόλτα στο πάρκο.

Αγάπη και εκτίμηση είναι η βάση της εκπαίδευσής σας στο παιδί. Το παιδί «ανταποδίδοντας» θα προσπαθεί να σας ευχαριστεί και να έχει καλή συμπεριφορά.

Οδηγίες απλές, ευκρινείς και εύληπτες, με γλυκιά και σταθερή φωνή να θυμάστε να δίνετε στα παιδιά όταν τα εκπαιδεύετε στην πειθαρχία.

Δε θέλουν να μοιράζονται τα βρέφη στην ηλικία των δύο ετών. Θέλουν να μοιράζονται τα νήπια στην ηλικία των έξι. Να το θυμάστε αυτό, για να είναι ανάλογη η εκπαίδευσή σας.

Ο έλεγχος της ενούρησης αρχίζει στην ηλικία των δύο ετών. Ποτέ μην τιμωρήσετε το παιδί σας επειδή είχε κάποιο «ατύχημα». Αντίθετα, να θυμάστε να το επαινείτε κάθε φορά που πηγαίνει στην τουαλέτα.

Εκτιμήστε και πάλι τις περιπτώσεις στις οποίες η πειθαρχία δεν έφερε αποτέλεσμα. Μήπως αντιδράτε πολύ σκληρά και επομένως αναποτελεσματικά; Μήπως το παιδί σας αντιδρά με τρόπο που υποδηλώνει ότι έχει άγχος ή ότι χρειάζεται περισσότερη στοργή;

Ενισχύετε θετικά το παιδί σας όταν δεν έχει υπερβεί τα όρια: «Μπράβο το παιδί μου. Κοίταξε πόσο προσπάθησες να ελέγξεις τον εαυτό σου! Είμαστε πολύ περήφανοι για σένα!»