To γράμμα ενός μπαμπά στην γυναίκα του που γέννησε με καισαρική
Είσαι υπέροχη.
Αυτή είναι μια φράση που την έχω επαναλάβει τόσες πολλές φορές τις τελευταίες 72 ώρες – από την ώρα που γεννιόταν ο γιος μας – που θα γίνει συνήθεια. Νομίζεις ότι με το να την χρησιμοποιώ τόσο συχνά χάνει το νόημα της – οτι οι ήχοι και οι συλλαβές θα γίνουν μια άμορφη μάζα που δεν θα βγαίνει άκρη του τι εννοώ και θα ακούγεται απλά σαν μια λέξη. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ! Το εννοώ κάθε φορά που τη χρησιμοποιώ και δεν πρόκειται να χάσει ποτέ τη σημασία της.
[babyPostAd]Το ήξερα οτι είσαι υπέροχη από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα. Η δύναμη σου και η υπομονή σου πάντα θα με εκπλήσσουν. Με εμπνέεις. Καμιά φορά εκπλήσσομαι πώς με αντέχεις. Με εκπλήσσεις καθώς μεγαλώνουμε μέσα από τη σχέση μας. Με εξέπληξες όταν οργάνωνες το γάμο μας. Έχεις καταφέρει να μς εκπλήσσεις κάθε μέρα, από την πρώτη μέρα που σε γνώρισα. Και το εννοώ.
Το εννοούσα όταν στο είπα τη στιγμή που πονούσες κατά τη γέννα και δεν μπορούσα να σε βοηθήσω. Το εννοούσα όταν μετά από 13 ώρες προσπαθειών ο γιατρός είπε οτι θα χρειαστεί καισαρική. Το εννοούσα όταν επέμενες οτι δεν φοβάσαι την επέμβαση, παρ’ όλο που το έμαθες μόλις μισή ώρα πριν. Το εννοούσα όταν σου κρατούσα το χέρι κατά τη διάρκεια της επέμβασης και είχες εκείνο το γενναίο σου ύφος. Το εννοούσα όταν κοίταξα τον γιο μας για πρώτη φορά και κατάλαβα οτι είναι υπέροχος. Το εννοούσα όταν φίλησες για πρώτη φορά το γιο μας στο μάγουλο ενώ ήσουν ακόμα ανοιχτή. Το εννοούσα όταν σε άφησα γιατί έκαναν εξετάσεις στο μωρό μας. Το εννοούσα όσο ανάρρωνες, όσο τον κρατούσες και όσο θήλαζες για πρώτη φορά. Ήταν μόλις λίγων ωρών και έβαζες ήδη την ύπαρξη του πάνω από την δική σου.
Το εννοούσα όσο επέμενες να ανέβω και εγώ στο κρεβάτι για να έχουμε μια στιγμή οι 3 μας, αν και ξέρω πόσο πονούσες. Ήταν η πρώτη φορά που νιώσαμε σαν οικογένεια.
Τώρα, το εννοώ κάθε φορά που ο γιος μας κλαίει και ηρεμεί μόλις τον κρατάς εσύ.
Ήσουν υπέροχη σε όλη αυτήν την διαδικασία… μια διαδικασία στην οποία ήμουν ουσιαστικά θεατής για εννέα μήνες, και έπειτα έπρεπε να πάρω μέρος. Αναγνωρίζω πόσο τυχερός είμαι από την άποψη αυτή και ότι, παρά το πόσο εύκολο φαίνεται, η εγκυμοσύνη και η γέννα φορολογούνται σωματικά και συναισθηματικά. Και ξέρω ότι θα το έκανες ξανά και ξανά χωρίς αμφιβολία, λόγω του τρόπου που κοιτάς τον γιο μας. Είναι ένα βλέμμα που λέει ότι πιστεύεις ότι είναι υπέροχος.
Είναι δύσκολο να εξηγηθεί ο τοκετός και η επακόλουθη μετάβαση στην πατρότητα σε οποιονδήποτε δεν έχει περάσει από αυτήν. (Η λέξη “υπέροχο” έρχεται στο μυαλό …) Αλλά παρόλο που είναι κάτι που χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν καθημερινά, είναι ακόμα τόσο βαθιά προσωπικό. Αυτό είναι το παιδί μας. Αυτή είναι η χαρά μας. Και όταν γεννήθηκε, ήμασταν αυτοί που τον καλωσορίσαμε στον κόσμο. Ήμασταν αυτοί που είναι γεμάτοι από αγάπη όταν τον βλέπουμε. Και ενώ άλλοι άνθρωποι έχουν παιδιά και βιώνουν αυτή την αγάπη, κανένας άλλος δεν το έχει. Κανείς άλλος δεν σας έχει. Και είμαι τόσο ευγνώμων που σας είχα με το μέρος μου όλη αυτή την ώρα. Είμαι τόσο ευγνώμων που έχω πάει σε αυτό το ταξίδι μαζί σας. Σε είδα να μεταμορφώνεσαι σε μητέρα τόσο γρήγορα και επιδέξια. Σε έχω παρακολουθήσει να πολεμάς από τον πόνο για να σιγουρευτείς ότι ο γιος μας είναι ταϊσμένος και καθαρός και νιώθει οτι τον αγαπούν.
Συνηθίζω να χρησιμοποιώ αυτή τη φράση – “είσαι υπέροχη” – όλη την ώρα. Ξέρω ότι θα μου δώσεις νέους λόγους για να το χρησιμοποιώ κάθε μέρα. Ξέρω ότι δεν θα κουραστώ ποτέ να το λέω και ξέρω ότι ποτέ δεν θα χάσει το νόημά του.
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή