Το γράμμα του Άη – Βασίλη σε ένα απογοητευμένο παιδί…
Αγαπητέ Αλέξανδρε,
[babyPostAd]Είμαι ο Άγιος Βασίλης… Σου γράφω αυτό το γράμμα γιατί καταλαβαίνω την απογοήτευσή σου που δεν πήρες τον μαρκαδόρο και τον έξυπνο πίνακα ζωγραφικής που μου ζήτησες. Βλέπεις, τα ξωτικά μου έχουν υπερβολικά πολλά δώρα να φτιάξουν, με συγκεκριμένο ποσό υλικών και χρόνου… Το δώρο που μου ζήτησες απαιτούσε πολλά υλικά και περίπου 297 ώρες ξωτικών στο εργαστήριο. Καταλαβαίνεις ότι αν σου έφερνα το δώρο που μου ζήτησες δεν θα μπορούσαμε να φτιάξουμε τα υπόλοιπα δώρα για τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου.
Ξέρω ότι είσαι ένα αγόρι που πάντα νοιάζεσαι για τους άλλους και θέλεις να υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο. Παρ’ όλο που ξέρω ότι καταλαβαίνεις, είμαι σίγουρος ότι απογοητεύτηκες. Άλλωστε ζεις σε αυτόν τον κόσμο για 7 χρόνια και βλέπεις ότι όλοι πιστεύουν πως με τα υλικά αγαθά έρχεται η ευτυχία.
Επίσης, σε είδα μέσα από την μαγική μου σφαίρα να ρωτάς την μαμά σου «Μαμά, αν ο Άγιος Βασίλης δεν μου φέρει αυτό που ζήτησα, θα μπορέσεις να μου το πάρεις εσύ;» Φάνηκες πολύ απογοητευμένος όταν σου εξήγησε πως δουλεύει με μερική απασχόληση ώστε να φέρνει ίσα ίσα τα απαραίτητα και ότι τα παιχνίδια δεν φέρνουν την ευτυχία. Σε αγκάλιασε και έγνεψες καταφατικά, αλλά ακόμα φαινόσουν μπερδεμένος.
Οπότε, σκέφτηκα να σου θυμίσω μερικά πράγματα που είδα μέσα από την μαγική μου σφαίρα, ώστε να καταλάβεις καλύτερα την αλήθεια σχετικά με τα παιχνίδια και την ευτυχία.
Σε είδα στην παιδική χαρά τις προάλλες να κάνετε έναν διαγωνισμό χορού με τους φίλους σου. Έπαιζαν τραγούδια από το κινητό της μαμάς σου και χορεύατε όλοι με την σειρά. Όταν ήρθε η σειρά σου, έκανες τις καλύτερες φιγούρες σου και η μαμά σου φώναζε μπράβο! Τα γέλια σου ακούστηκαν μέχρι τον Βόρειο Πόλο και μιλούσες για εκείνη τη στιγμή για μια βδομάδα! Αυτή η χαρά και η ελευθερία που ένιωσες δεν μπορούν να αγοραστούν με χρήματα και δεν προέρχονται από καμία πολυτελή συσκευασία παιχνιδιού.
«Βλέπεις ότι βλέπω;» – Γιατί τα παιδιά βλέπουν με την καρδιά τους!
Σε είδα τις προάλλες να ξαπλώνεις στην αγκαλιά της μαμάς σου επειδή μετακόμισε ο καλύτερος σου φίλος σε άλλη πόλη… Καθόσουν για 10 λεπτά έτσι, και η μαμά σου σε αγκάλιασε και σε φιλούσε το κεφάλι, λέγοντάς σου «Λυπάμαι γλυκέ μου… Το ξέρω ότι σου λείπει ο Γιώργος…» Αυτό το αίσθημα λοιπόν της ασφάλειας και της ζεστασιάς που σου πρόσφερε η μαμά σου δεν κοστίζει καθόλου χρήματα και δεν προέρχεται από κανένα πολυκατάστημα…
Σε είδα όταν δέχτηκες να δεις το παιδικό που μισείς, μόνο και μόνο επειδή ο αδερφός σου είχε πνευμονία και ήθελες να του φτιάξεις τη διάθεση… Σε είδα όταν πρόσφερες 20 ευρώ από τον κουμπαρά σου για την γειτονική οικογένεια που χάλασε το αυτοκίνητό τους… Επίσης είδα ότι πήρες 1 ευρώ από τα λεφτά του κουμπαρά σου για να τα βάλεις στο φιλανθρωπικό κουτί που είχε στο σχολείο σου…
Σε είδα πώς έτρεξες να αγκαλιάσεις τον μπαμπά σου μετά από εκείνο το πολυήμερο ταξίδι, και βρέθηκες ανάμεσα στην μαμά και στον μπαμπά σου ενώ φιλιόντουσαν. Από τότε ήθελες πάντα να φιλιούνται οι γονείς σου πάνω από το κεφάλι σου.
Σε είδα τότε που φεύγατε για οικογενειακό ταξίδι και αποφάσισες να φορέσεις 2 διαφορετικά παπούτσια. Όταν ο μπαμπάς σου σε ρώτησε γιατί του είπες «γιατί είναι ωραίο να είσαι διαφορετικός!»
Σε είδα όταν προσπαθούσες να λύσεις τις ασκήσεις των μαθηματικών σου και δεν μπορούσες… Όταν η μαμά σου σου πρότεινε να διαβάσεις αργά την εκφώνηση μέχρι να την καταλάβεις και να προσπαθήσεις μετά την άκουσες και τα κατάφερες! Ένιωσες τόσο περήφανος τότε…
Σε είδα πως κοιτούσες στο πάτωμα όταν ο μπαμπάς σου σου είχε πει πως το να παραδέχεσαι τα λάθη σου τον κάνει περισσότερο περήφανο παρά στεναχωρημένο… Και τότε παραδέχτηκες ότι έψαχνες όντως μήπως βρεις κρυμμένα δώρα στην ντουλάπα της μαμάς…
Αλέξανδρε, ξέρω πως δεν μπορείς να το καταλάβεις ακριβώς τώρα, αλλά όλες αυτές οι στιγμές της ασφάλειας, της χαράς, της αγάπης, της αποδοχής, της αυτοπεποίθησης, είναι οι στιγμές που γεμίζουν τους ανθρώπους συναισθηματικά. Πιθανώς να μην κατάλαβες καν την δύναμη αυτών των εμπειριών, αλλά σου εγγυώμαι πως ότι αυτά είναι τα αληθινά δώρα της ζωής…
Ναι, είμαι αυτός που πετάει μια φορά τον χρόνο πάνω από όλο τον κόσμο και μοιράζει δώρα στα παιδιά. Αλλά θέλω να ξέρεις ότι αυτά τα δώρα είναι υπερεκτιμημένα…
Εύχομαι για σένα και όλα τα παιδιά του κόσμου, να έχετε μια ζωή γεμάτη με εμπειρίες, είτε χαρούμενες είτε όχι, γιατί αυτές οι στιγμές είναι τα πιο σημαντικά δώρα της ζωής μας. Και πίστεψε με, είναι πιο πολύτιμα από οποιοδήποτε δώρο…
Χο, χο, χο!
Με αγάπη,
Άγιος Βασίλης
Πηγή : scarymommy.com
Μετάφραση για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία – Ζωή