Η Αμφισβήτηση της Αποτελεσματικότητας και της Ασφάλειας των Εμβολίων

Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης

Η ενεργητική ανοσοποίηση  αποτελεί  μία από τις μεγαλύτερες, αν όχι τη μεγαλύτερη πρόοδο της ιατρικής επιστήμης.

Δισεκατομμύρια ανθρώπινες ζωές έχουν σωθεί, όταν μετά την εφαρμογή του  εμβολίου της ευλογιάς το 1805 και της φυματίωσης το 1918, άρχισε στη δεκαετία του 1940, η ραγδαία παραγωγή εμβολίων, που συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό μέχρι σήμερα. Παράλληλα υπάρχει μια συνεχής παρακολούθηση και ποιοτική αναβάθμιση των εμβολίων με τη χρήση της νεότερης τεχνολογίας, ώστε να γίνονται όλο και περισσότερο ασφαλή και συγχρόνως αποτελεσματικότερα.

Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

ΕΥΛΟΓΙΑ Το 1840, μετά την επιτυχία του εμβολίου της ευλογιάς το οποίο είχε αρχίσει να εφαρμόζεται από το 1805, ήρθε η πρώτη αμφισβήτηση που ξεκίνησε από γιατρούς που έβλεπαν τις λιγοστές εγκεφαλίτιδες από το εμβόλιο και δεν ελάμβαναν υπ’όψιν τους τις εκατόμβες των θυμάτων από την ευλογιά, πριν από την χρήση του εμβολίου.

ΙΛΑΡΑ: Το 1998, ένας Άγγλος «γιατρός» γαστρεντερολόγος, “irregular physician..” όπως τον χαρακτήρισαν, ο Wakefield. A, δημοσίευσε στο πολύ έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Lancet μια κατά φαντασία μελέτη, όπου αναφέρει ότι 12 παιδιά με αυτισμό είχαν εμβολιασθεί με εμβόλιο MMR, (το 94% των παιδιών στην Αγγλία εκείνη την εποχή είχε εμβολιασθεί με MMR) και για να στηρίξει την υπόθεσή του κατασκεύασε ένα παραμύθι, ότι, δήθεν, με το εμβόλιο αλλάζει η συμπεριφορά του εντέρου και απορροφώνται παθολογικές πρωτεϊνες, οι οποίες δια μέσου της κυκλοφορίας μεταφέρονται στον εγκέφαλο, όπου δρουν βλαπτικά και δημιουργούν αυτισμό.

Ο μηχανισμός πρόκλησης του αυτισμού ήταν γέννημα της νοσηρής φαντασίας του, χωρίς καμία επιστημονική απόδειξη. Δύο μεγάλες μελέτες από τους Ray Petal  και τον Smeath L το 1998 και το 2004, αντίστοιχα έδειξαν ότι δεν έχει καμία σχέση ο αυτισμός με το MMR, όμως  τα «παπαγαλάκια» συνέχισαν να αναπαραγάγουν την είδηση, έως και σήμερα!

Ο εμβολιασμός έπεσε για τα επόμενα δύο χρόνια στο 72%, χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, παιδιά έμειναν ανάπηρα από εγκεφαλίτιδα, η μελέτη αποσύρθηκε ως αναληθής, το δίπλωμα του «συναδέλφου» αφαιρέθηκε, οι συνεργάτες του στην εργασία ζήτησαν συγγνώμη από τους γονείς των παιδιών και από το περιοδικό, αλλά το κακό είχε γίνει.

ΚΟΚΚΥΤΗΣ: Πάλι γιατρός, πάλι από την Αγγλία, συσχετίζει εγκεφαλίτιδες και γενικότερα βλάβες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος με το ολοκυτταρικό εμβόλιο του κοκκύτη. Πράγματι υπήρξαν επεισόδια σπασμών, κυρίως, μετά από εμβολιασμό. Η συγκέντρωση των περιστατικών και η ανάλυση έδειξε ότι το μεγάλο ποσοστό των παιδιών αυτών ανήκε στις κατηγορίες των παιδιών που ήταν στις αντενδείξεις εμβολιασμού με κοκκύτη. Ήταν παιδιά με πυρετικούς σπασμούς, νευρολογική συνδρομή σε εξέλιξη, επιληψία, κληρονομικά (γονιδιακά) νευρολογικά νοσήματα κ.ά.

Το 1996 αντικαταστάθηκε το ολοκυτταρικό εμβόλιο με ακυτταρικό, που δεν είχε αυτούς τους κινδύνους και τότε το νέο εμβόλιο άρχισε να πλαγιοκοπείται από τους «στρατευμένους» αρνητές των εμβολιασμών με τη δικαιολογία ότι δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο το ολοκυτταρικό και ούτε η ανοσία που προκαλεί δεν διαρκεί το ίδιο. Αυτό και μόνο δείχνει τη διάθεσή τους που δεν είναι ειλικρινής, μια και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ξαφνικά οι αρνητές άρχισαν να γίνονται υπέρμαχοι της αποτελεσματικότητας. Αν κανείς ανοίξει τη σελίδα www.mercola.com, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα σύνολο ιδεών που χρήζουν ψυχιατρικής ανάλυσης, για να μην πω εισαγγελικής παρέμβασης.

Πάλι ο Αγγλικός παιδικός πληθυσμός πλήρωσε την άρνηση για εμβολιασμό και η ιστορία επαναλήφθηκε όπως ακριβώς και με την Ιλαρά.

HPV:Επίθεση από την έναρξη της εφαρμογής του.

Μερικά «συνθήματα»

*Οδηγεί τα κορίτσια σε πρόωρη σεξουαλική απελευθέρωση (λες και αυτό περίμεναν ή δεν υπάρχουν άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα)

*Πρόκειται για οικονομική εκμετάλλευση εκ μέρους των εταιρειών  που παράγουν τα εμβόλια

*Όλοι οι Μαιευτήρες- Γυναικολόγοι, δεν συμφωνούν

*Είναι αδοκίμαστο, όταν ήδη είχαν ξεπεράσει οι δόσεις τα 50 εκατομ

*Ένας αιφνίδιος θάνατος από ανακοπή σε έφηβη στην Αγγλία δύο ώρες μετά τον εμβολιασμό, έκανε και συνεχίζει να κάνει το γύρο του κόσμου. Συνεχίζει, ενώ νεκροτομικά αποδείχθηκε ότι το κορίτσι είχε ένα όγκο στο μεσοθωράκιο και ήδη είχε αρχίσει να παρουσιάζει κλινικές εκδηλώσεις και λιποθυμικά επεισόδια πριν τον εμβολιασμό, που δεν αξιολογήθηκαν.

Αναφέρουν και άλλοι σποραδικά περιστατικά ανακοπών, καθώς και θρομβοεμβολικά επεισόδια , που απέδωσαν στον HPV, όμως αυτό δεν αποδείχθηκε από επιδημιολογικές μελέτες. Η συχνότητα των διαταραχών του ρυθμού και τα θρομβοεμβολικά επεισόδια δεν αυξήθηκαν σε κορίτσια 12-14 ετών μετά την έναρξη του εμβολιασμού.

ΤΕΤΡΑΔΥΝΑΜΟ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΟΚΟΚΚΟΥ: Πιθανή συσχέτιση με σύνδρομο Guillain – Barre, κάτι που σε case-control μελέτη δεν αποδείχθηκε, όμως έπρεπε να δεχθεί και αυτό τα πυρά της αμφισβήτησης.

ΓΡΙΠΗΣ Η1ΝΙ (2009-2010): Αυτό ήταν που έβγαλε τη σκόνη πάνω από τις συσσωρευμένες αντιρρήσεις. Τότε έμαθαν όλοι τη thimerosal ως συντηρητικό, τα άλατα αργιλίου ως ανοσοενισχυτικό, την απουσία κλινικών δοκιμών, την ταχεία μαζική παραγωγή , τις χαλαρές παραλύσεις κ.ά. Κάποια   από αυτά ήταν σωστά, όμως διογκώθηκαν σκόπιμα και τα εμβόλια δέχθηκαν ολομέτωπη επίθεση.

Ethylmercury  ουδέποτε υπήρξε στα εμβόλια MMR, VARICELLA, POLIO, PNEYMOCOCCAL, ενώ από το HIB, HEP.B και DTAP, όπου υπήρχε σε ελάχιστα ποσά, μικρότερα των 0,25 μικρογραμ., αφαιρέθηκε τελείως.

Γεγονός είναι ότι η Διεθνής κοινότητα είναι υποχρεωμένη να τρέχει πίσω από τους συκοφάντες για να αποδεικνύει ότι δεν έχουν δίκαιο, αντί να αποδεικνύουν αυτοί με μελέτες την αλήθεια αυτών που διαδίδουν.

ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Αυτισμός

Αυξήθηκε η συχνότητα εμφάνισης αυτιστικών διαταραχών από το 1980 και μετά, με αποτέλεσμα σήμερα 1/90 παιδιά ηλικίας 9 ετών να εμφανίζει κάποιο αυτιστικό στοιχείο και όπως αποδείχθηκε από πολύ καλά σχεδιασμένες μελέτες (1999 και 2004 case control μελέτες με περίπου 6.500 παιδιά), αυτό οφείλεται στους δύο παρακάτω λόγους:

1. Από το 1980 έχει αλλάξει πολλές φορές ο ορισμός του αυτιστικού συνδρόμου, όπου περιελήφθησαν ακόμη και  πολύ ήπιες μαθησιακές διαταραχές (ήπιο ΔΕΠΥ) και κατά συνέπεια αυξήθηκε πολύ η επίπτωση της διευρυσμένης συνδρομής. Παρατηρείται δε στην αρχική αυτή φάση των αλλαγών υπερδιάγνωση του συνδρόμου.

2. Ο μεγάλος αριθμός ιατρών Αναπτυξιολόγων, Παιδονευρολόγων, Παιδοψυχιάτρων και Παιδοψυχολόγων, που κινούνται επαγγελματικά γύρω από το σύνδρομο.

 

Thimerosal (αιθυλικό παράγωγο του Υδραργύρου)

Η τοξική δράση της ουσίας που υπερβαίνει έως και 50 φορές την ποσότητα που περιείχαν τα εμβόλια, ακόμη και της γρίπης, προκαλεί βλάβες στα περιφερικά νεύρα, τους νεφρούς, τους πνεύμονες και το δέρμα. Οι εκδηλώσεις από τα περιφερικά νεύρα είναι, αιμωδίες, ακροδυνία, περιφερική νευρίτιδα και αισθητικές διαταραχές, όχι όμως συμπεριφορικές διαταραχές από το ΚΝΣ, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και ο αυτισμός. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμη σήμερα το ΚΕΕΛΠΝΟ  συλλέγει πληροφορίες  ανά μήνα για τυχόν χαλαρές παραλύσεις , από τα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Επιβάρυνση του ανοσοποιητικού συστήματος

Προ του 1980, τα μικρότερα των 2 ετών παιδιά, ελάμβαναν με τα εμβόλια περίπου 3.000 αντιγόνα , ενώ σήμερα λιγότερα από 300.

Σε 1047 παιδιά που εκτέθηκαν μέχρι την ηλικία των 2 ετών σε περισσότερα από 10.000 αντιγόνα, δεν παρατηρήθηκαν νευρομυϊκές διαταραχές, αυτιστική συμπεριφορά, διαταραχές ομιλίας, βάδισης, μάθησης, καθώς και ευαισθησία στις λοιμώξεις.

Το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών μπορεί να επεξεργασθεί περισσότερα από 100 αντιγόνα ταυτόχρονα, για το λόγο αυτό με ήπιες λοιμώξεις και χαμηλό πυρετό, δεν πρέπει να καθυστερεί ο εμβολιασμός.

Τα πολλαπλά εμβόλια σε κοινή συσκευασία αποδίδουν το ίδιο καλά.

Τέλος, εμβολιασμένα και μη εμβολιασμένα παιδιά, αντιδρούν  εξ ίσου καλά  σε λοιμογόνους παράγοντες που δεν περιέχονται στα αντιγόνα του εμβολίου.

 

Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΤΟΠΙΟ ΤΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

Στις επόμενες διαφάνειες απεικονίζεται η μεταβολή των λοιμωδών νοσημάτων που αντιμετωπίζονται με εμβολιασμό. Η κάθετη μπλε ρήγα αντιστοιχεί στο έτος εφαρμογής του εμβολίου. Τα στοιχεία προέρχονται από τις ΗΠΑ.

 

 

Και σήμερα αντί να θριαμβολογούμε  για τα αποτελέσματα των εμβολιασμών και την εξαφάνιση σχεδόν, των σημαντικότερων λοιμωδών νοσημάτων, υπάρχουν κατά καιρούς φωνές διαμαρτυρίας σε βάρος των εμβολίων και δυστυχώς αυτές οι φωνές ξεκινούν πάντοτε από γιατρούς και πυροδοτούν αντιδράσεις.

Παρά ταύτα εμείς θα επιμείνουμε και παρακάτω παραθέτουμε κάποιες πληροφορίες που σκοπό έχουν να δείξουν πως θα ήταν σήμερα ο κόσμος από πλευράς λοιμωδών νοσημάτων, αν δεν υπήρχαν τα εμβόλια, διότι τα εμβόλια έφεραν την αλλαγή.

Τα στοιχεία αυτά είναι για να ανακαλέσουν μνήμες οι παλαιοί και να μάθουν οι νεώτεροι.

Τι θα συμβεί αν θεωρητικά όλοι οι γονείς αποφασίσουν να μην προχωρήσουν σε εμβολιασμό των παιδιών τους.

Τα στοιχεία που ακολουθούν προέρχονται από τον ΠΟΥ.

Το περίεργο είναι ότι, αντί οι υπονομευτές να αποδείξουν την ακρίβεια των απόψεών τους με τεκμηριωμένες μελέτες, «τρέχει» πίσω τους η Διεθνής Επιστημονική Kοινότητα για να αποδείξει ότι οι απόψεις αυτές δεν στηρίζονται

επιστημονικά και ότι είναι σκόπιμα αναληθείς.

Το σημαντικότερο δε είναι ότι οι φωνές αυτές βρίσκουν «ευήκοα ώτα» στο ευρύ κοινό.  Ευτυχώς όμως  η απήχηση είναι προς το παρόν περιορισμένη.

Επισημαίνεται, ότι τόσο οι γιατροί που διαδίδουν ανακρίβειες σε βάρος των εμβολίων, όσο και οι γονείς που τις αποδέχονται και τις αναπαράγουν, είναι ηλικίας μικρότερης των 50 ετών. Ανήκουν δηλαδή στη γενιά των γιατρών και των γονέων που δεν έζησαν επιδημίες λοιμωδών νοσημάτων. Έτσι δεν μπόρεσαν και δεν θα μπορέσουν να αντιληφθούν τι προσέφεραν τα εμβόλια στην ανθρωπότητα και πιθανόν να θεωρούν ότι τα νοσήματα αυτά και οι θάνατοι  εξαφανίστηκαν «μαγικά», από κάποια αόρατη δύναμη.

Η ελλιπής σοβαρή ενημέρωση του κοινού,  η κινδυνολογία που κεντρίζει μυαλά ευαίσθητα και ευάλωτα.

Η χαμηλής ευθύνης κοινωνική δικτύωση με το διαδίκτυο, οι εικόνες στο διαδίκτυο παιδιών με τετραπληγία και νοητική στέρηση που οι γονείς με προσωπική επιλογή απέδωσαν σε κάποιο εμβόλιο.

Οι δημοσιογραφικές αναφορές στα θέματα αυτά όπου συνήθως είναι διάχυτη η άγνοια. Στις αναφορές αυτές υπεισέρχεται και ο παράγοντας χρόνος (TV), χώρος (τύπος). Είναι υποχρεωμένοι να γράψουν δύο φανταχτερές προτάσεις που να εντυπωσιάσουν, για να πουλήσουν φύλλα ή να δείξουν  υπό την μορφή διαφημιστικών spots κάποιες εικόνες, προκειμένου να αυξήσουν  την ακροαματικότητα.

Η ευκολία που ο κάθε αδαής και ανεύθυνος μιλάει για θέματα υγείας κάνοντας χρήση της αναγνωρισιμότητάς του (το είπε και ο τάδε δημοσιογράφος, τραγουδιστής, ηθοποιός, ποδοσφαιριστής και πάει λέγοντας). Είναι οι ίδιοι που λύνουν όλα τα προβλήματα της Κοινωνίας, πολιτικά, οικονομικά, εξωτερικής πολιτικής, παιδείας κ.ο.κ., με την ίδια ανεύθυνη άνεση.

Όλοι οι παραπάνω και αυτά που εκστομίζουν ή γράφουν, κεντρίζουν τις συναισθηματικές χορδές κάποιων  συνανθρώπων μας που είναι φτιαγμένοι από τέτοιο γενετικό υλικό, ώστε να θέλουν να είναι πάντοτε και σε οποιοδήποτε θέμα στην αντίπερα όχθη. Από τη μία πλευρά δηλαδή το 99% του πληθυσμού και από την άλλη το 1% να λοιδορεί τους απέναντι, τους πολλούς δηλαδή, που δεν ξέρουν και ως εκ τούτου, δεν επιτρέπεται να έχουν άποψη. Αυτό το κοινωνικό φαινόμενο που το συναντούμε  σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, δεν αντέχει ούτε στην πιο καλοπροαίρετη λογική και κριτική.

Όμως υπάρχουν – κινούνται μεταξύ μας αυτοί οι άνθρωποι που από τη φύση τους είναι δύσπιστοι, καχύποπτοι, φοβικοί και ευάλωτοι σε κάθε κίνδυνο ακόμα και θεωρητικό.

Οι περισσότερες μελέτες του φαινομένου της άρνησης ή της αντίστασης ή της επιλεκτικής επιλογής εμβολιασμών, έχoυν γίνει στις ΗΠΑ όπου το φαινόμενο έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.

Η αμφισβήτηση και οι φήμες που ακολούθησαν  το εμβόλιο της γρίπης των χοίρων Η1Ν1 την περίοδο 2009 – 2010, δημιούργησαν συνθήκες κατάλληλες για ολομέτωπη επίθεση στα εμβόλια. Περισσότερο έντονη, αλλά και μαχητική είναι η αντίδραση που προέρχεται από κλειστές κοινότητες ομαδικής διαβίωσης, θρησκευτικού ή φιλοσοφικού χαρακτήρα. Οι κοινότητες αυτές είναι «αποδεκτές» από την Αμερικάνικη κοινωνία, μια και ο νόμος δεν απαγορεύει την παρουσία τους και αποδέχεται ακόμη και την άρνηση τήρησης βασικών  κανόνων υγείας.

Η ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ Ή ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

 

Στις ΗΠΑ υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των Πολιτειών. Η άρνηση κυμαίνεται μεταξύ 2.5%-6%, ενώ η θέση για μερικό εμβολιασμό ή η αντίσταση και η αναποφασιστικότητα φθάνει και το 13%.

Στην Ευρώπη τα ποσοστά της άρνησης είναι χαμηλότερα, περίπου 0.8-1.2%, ενώ στη χώρα μας το ποσοστό άρνησης είναι σύμφωνα με μελέτη της Ελένης Μαλτέζου  περίπου 0.65%.

Έχει δειχθεί ότι στην Ευρώπη η άρνηση για φιλοσοφικούς λόγους, είναι συχνότερη από ότι στις ΗΠΑ.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι λόγοι που προβάλλονται από τους αρνητές του εμβολιασμού είναι:

1. Εξαιρέσεις για Ιατρικούς λόγους
2. Θρησκευτικής φύσεως απαγορεύσεις
3. Φιλοσοφικού – συναισθηματικού και ηθικού χαρακτήρα εξαιρέσεις.

Στις 20 από 50 πολιτείες των ΗΠΑ γίνονται δεκτοί  μαθητές για εγγραφή με όλες τις παραπάνω εξαιρέσεις και σ’αυτές τις πολιτείες οι επιδημίες Ιλαράς, Κοκκύτη και θανατηφόρα κρούσματα από Αιμόφιλο τύπου Β και Πνευμονιόκοκκο, είναι συχνά φαινόμενα.

Εξετάζεται από το CDC να αντιμετωπισθεί το θέμα νομικά και να υπάρχουν μόνο οι εξαιρέσεις για ιατρικούς λόγους. Η λογική του νόμου θα στηρίζεται στην προστασία παιδιών που ένεκα της μικρής ηλικίας δεν έχουν ακόμη εμβολιασθεί, παιδιών ή ενηλίκων που βρίσκονται σε ανοσοκαταστολή και παιδιών που για άλλους ιατρικούς λόγους δεν εμβολιάστηκαν. Όλες οι παραπάνω κατηγορίες συνανθρώπων μας κινδυνεύουν να νοσήσουν από διασπορά λοιμώξεων από ανεμβολίαστα παιδιά. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το φαινόμενο της άρνησης για λόγους μη ιατρικούς, περικλείει σε κάποιο βαθμό και κοινωνική αναλγησία

Δημογραφικά:τα εντελώς ανεμβολίαστα παιδιά ανήκουν στο μεγαλύτερο ποσοστό σε μητέρες παντρεμένες, ηλικίας 35-40 ετών, με ανώτερη μόρφωση, κοινωνικό  επίπεδο άνω του μέσου και με οικονομικό επίπεδο καλό.

Τα ατελώς ή μερικώς εμβολιασμένα παιδιά, ανήκουν συχνά σε ανύπαντρες μητέρες, μητέρες περιορισμένης  μόρφωσης και χαμηλού κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου.

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

• Θερμοί υποστηρικτές (33%)
• Είμαστε μαζί με τους πολλούς για ασφάλεια (26%)
• Είμαστε θετικοί, αλλά όχι βέβαιοι για την ασφάλεια τους (25%)
• Λίγο πιστεύουν ότι τα εμβόλια είναι αναγκαία και ασφαλή (13%)
• Λίγο πιστεύουν ότι χρειάζονται και ισχυρά πιστεύουν ότι δεν είναι ασφαλή (3%)

 

Οι λόγοι που προβάλλονται για την άρνηση

• τα εμβόλια δεν είναι προστατευτικά

• έχουν ιατρικούς λόγους να τα αποφεύγουν

• αντιεξουσιαστική στάση

• Πιστεύουν ότι τα λοιμώδη νοσήματα δεν είναι επικίνδυνα (τι έπαθε η γιαγιά μου που πέρασε Ιλαρά, κοκκύτη και ανεμοβλογιά;  Η περίπτωση της γιαγιάς είναι όλη η Παγκόσμια στατιστική!)

• Προτιμούν τη νόσο στα παιδιά για να έχουν φυσική ανοσία.

• Αυξάνει ο κίνδυνος για αυτοάνοσα νοσήματα

• Επιβάρυνση του ανοσοποιητικού συστήματος

• Υψηλό το κόστος

• πιστεύουν ότι το δικό τους παιδί δεν κινδυνεύει από νόσο.

Σε ότι αφορά τον επιλεκτικό εμβολιασμό προτιμούν να εμβολιασθούν με τα εμβόλια που άμεσα κινδυνεύουν (Hemoph.Type B, Pneumoniococcous) και όχι αυτά που δεν έχουν άμεσο κίνδυνο. Πρόκειται για τη φιλοσοφία: «Γιατί να εμβολιασθώ όταν ακούω ότι το νόσημα δεν υπάρχει»; Η απάντηση: «Δεν υπάρχει το νόσημα, όμως το μικρόβιο ή ο ιός που το προκαλεί καιροφυλακτεί και ψάχνει να βρει άτομο που δεν έχει εμβολιασθεί, για να πολλαπλασιασθεί»

Τα εμβόλια που κυρίως αποφεύγουν οι γονείς

• Εμβόλιο Ιλαράς. Δικαιολογία: αυτιστική συνδρομή που οφείλεται στην παρουσία thimerosal και όχι μόνο.
• HPV. Δικαιολογία: Σεξουαλική απελευθέρωση και ασυδοσία των θηλέων εφήβων, εκμετάλλευση από τις φαρμακευτικές εταιρείες, ένας αιφνίδιος θάνατος σε έφηβη στη Μ.Βρετανία δύο ώρες μετά το εμβόλιο. Ενώ η νεκροψία έδειξε ευμεγέθη όγκο του μεσοθωρακίου, το γεγονός διαδόθηκε με τα ΜΜΕ και συνεχίζεται η δυσφήμηση.
• Μηνιγγιτιδόκοκκος: Σύνδεση του τετραδύναμου με πολυριζονευρίτιδα (Guillain Barre) που ποτέ δεν αποδείχθηκε, διότι το σύνδρομο G.B εμφανίζεται με συχνότητα 1-2 περιπτώσεις /10⁵ πληθυσμού το χρόνο και η σχέση αυτή  δεν μεταβλήθηκε με τη χρήση του Menactra ή του Menveo.
• Influenza. Δικαιολογία: ασαφής σύνδεση με Guillain – Barre, παρουσία Τhimerosal(συντήρηση), παρουσία αλάτων αργιλίου(ανοσοενίσχυση), όχι πλήρης έλεγχος της ασφάλειας της ετήσιας παραγωγής και τέλος, χορηγείται για μία ήπια νόσο για τη οποία υπάρχουν και φάρμακα.
• Κοκκύτη: είχε συνδεθεί το ολοκυτταρικό με εγκεφαλίτιδα στην Μ. Βρετανία. Ο Βρετανικός λαός πλήρωσε με ανθρώπινες ζωές αυτή την άρνηση. Όταν το εμβόλιο αντικαταστάθηκε από ακυτταρικό, τότε οι αντιδράσεις άρχισαν να αναφέρονται στην μικρότερη χρονική διάρκεια προστασίας, καθώς  και στην μικρότερη αντιγονική ισχύ. Το παραπάνω παράδειγμα αποδεικνύει ότι αυτοί που αντιδρούν, δεν θα πάψουν να αντιδρούν ότι στοιχεία και να παρουσιάσει ο επιστημονικός κόσμος.

Προσέγγιση από το γιατρό των γονέων που εκφράζουν άρνηση

• Διατήρησε την ψυχραιμία σου, δείξε ότι και άλλοι έχουν τις ίδιες αντιρρήσεις και μην δείχνεις δυσαρέσκεια λεκτικά ή με μορφασμούς.
• Προσπάθησε να αναπτύξεις ευθεία, ανοιχτή και ελεύθερη αλλά κατευθυνόμενη προς την αντίρρηση συζήτηση, χωρίς κινδυνολογίες.
• Μην αναφέρεις ποτέ υπερβολικές απόψεις και κυρίως μην αναφέρεις στατιστικά στοιχεία για τα οποία δεν είσαι βέβαιος
• Μην τους αναγκάζεις να αμυνθούν
• Να κατευθύνεις τους γονείς ώστε να ενημερωθούν από επίσημες ιστοσελίδες, όπως αυτές που παρατίθενται στο τέλος του κειμένου, ώστε οι γονείς να μην ενημερώνονται από Blogs και το Facebook.
• Διατήρησε την επαφή με εμμονή στη σωστή ενημέρωση.

 

Ταξινόμηση των γονέων σύμφωνα με τη στάση τους απέναντι στα εμβόλια

 

1. Απληροφόρητοι αλλά εκπαιδεύσιμοι
2. Ατελώς ή λάθος πληροφορημένοι, αλλά επανορθώσιμοι
3. Κατατοπισμένοι, μορφωμένοι, με ανοιχτό μυαλό.
4. Ικανοποιημένοι από την άρνησή τους που την έχουν εμπεδώσει και δεν μετακινούνται από αυτή. Συνήθως δεν καταθέτουν επιχειρήματα, απλά λένε, όχι.
5. Φανατικοί και «στρατευμένοι» κατά του εμβολίου.

 

 

 

Εκπαίδευση

• Στοχευμένη στις αντιρρήσεις των γονέων, με σιγουριά, αυτοπεποίθηση και ηρεμία.

• Τίποτα δεν είναι απόλυτο στη ζωή, όμως η ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά των εμβολιασμών, χωρίς αμφιβολία.

• Κατάρριψη των λανθασμένων πληροφοριών και παρερμηνειών

• Επί μέρους κεφάλαια προς συζήτηση. Αυτισμός, χαλαρές παραλύσεις, επιβάρυνση του ανοσοποιητικού, τα μικρόβια υπάρχουν, τα ανεμβολίαστα από επιλογή παιδιά είναι τα ευάλωτα που θα νοσήσουν και θα μεταδώσουν το νόσημα σε εκείνα που δεν ευθύνονται για τον μη εμβολιασμό τους.
• Τα λοιμώδη νοσήματα τείνουν να εξαφανισθούν με τους εμβολιασμούς, όμως τα βακτηρίδια και οι ιοί υπάρχουν στη φύση έτοιμα να επαναδραστηριοποιηθούν.
• Καταπολέμηση του επιλεκτικού εμβολιασμού.
• Αν όλα αποτύχουν τότε δείξε ότι η πλάστιγγα γέρνει εντυπωσιακά υπέρ των εμβολίων και το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου βρίσκεται δίπλα στα εμβόλια

Στην Ελλαδα

 

Το φαινόμενο σύμφωνα με πολυκεντρική μελέτη του ΚΕΕΛΠΝΟ και συμμετοχή όλων των διαμερισμάτων της χώρας είναι περιορισμένο, όμως παρουσιάζει δυναμική αύξησης.

Οι Παιδίατροι

Είναι  προτιμότερο και προλάβουμε το φαινόμενο της άρνησης  παρά να την αντιμετωπίσουμε όταν εμφανισθεί.

Να προγραμματίζουμε το σχήμα εμβολιασμών στην πρώτη επαφή με το παιδί  (χρονοδιάγραμμα εμβολιασμών) στο βιβλιάριο Υγείας του και να αρχίζουμε τον εμβολιασμό από το δεύτερο μήνα. Να αποφεύγουμε οποιαδήποτε συζήτηση ακόμη και για τις ήπιες τοπικές ενοχλήσεις από τα εμβόλια και αν προκληθούμε, να προηγούνται και να τονίζονται τα θετικά στοιχεία των εμβολιασμών.

Το χρονοδιάγραμμα να περιλαμβάνει όλα τα εμβόλια που έχουν αποφασισθεί από την εθνική επιτροπή εμβολιασμών.

Το κράτος

 

• Να θέσει ως προαπαιτούμενους τους εμβολιασμούς για εγγραφή από το νηπιαγωγείο και να δέχεται μόνο τις τεκμηριωμένες ιατρικές εξαιρέσεις.

• Να καταργήσει τη φυματινοαντίδραση ως προαπαιτούμενο για εγγραφή και ακόμη να καταργηθεί το BCG στο γενικό παιδικό πληθυσμό.