Την προηγούμενη βδομάδα είχα μια συζήτηση με μια φίλη μου σχετικά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών και με την οικογενειακή μας ζωή.
Έλεγα ότι παρόλο που έχω 3 παιδιά προσπαθούμε να τα καταφέρουμε και όλα πάνε καλά.
Εκείνη με κοίταξε με δυσπιστία σαν να της έλεγα ψέματα. “Πως γίνεται να πηγαίνεις στην δουλειά σου και να αφήνεις τον άντρα σου με τα παιδιά σου;”
“Πώς γίνεται να πηγαίνει ο άντρας σου σουπερ μάρκετ με τα παιδιά σου; “
“Δεν φοβάσαι πως δεν θα τα καταφέρει;”
“Όταν έχουν εργασίες για το σχολείο τον αφήνεις να τα βοηθάει;”
Δεν το πίστευα αυτό που άκουγα.Όχι δεν φοβάμαι πως δεν θα βοηθήσει τα παιδιά στις εργασίες τους. Δεν αγχώνομαι όταν πάνε σούπερ μάρκετ παρέα. Ότι αναλαμβάνει απλά τα καταφέρνει.
Τότε άρχισα να αναρωτιέμαι. Γιατί πιστεύουμε εμείς γυναίκες (βάζω και τον εαυτό μου μέσα, άσχετα με αυτά που πιστεύω,) πως οι μπαμπάδες δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτα στο σπίτι και δεν χρειάζεται να έχουν πολλές ευθύνες;
Οι μπαμπάδες είναι άντρες και όχι χαζοί.
Εμείς θεωρούμε πως δεν καταφέρνουν τίποτα και τους απαλάσσουμε από τις ευθύνες τους. Εμείς φορτώνουμε τον εαυτό μας με ευθύνες και υποχρεώσεις επειδή πιστεύουμε πως σαν μαμάδες είμαστε καλύτερες.
Μέγα λάθος κυρίες μου.
Καμία γυναίκα δεν γεννήθηκε έτοιμη μητέρα και κανένας άντρας δεν γεννήθηκε έτοιμος πατέρας. Όπως εμείς μάθαμε να είμαστε μαμάδες έτσι και εκείνοι μάθανε να είναι μπαμπάδες.
Είναι δική μας ευθύνη το πόσο ελεύθερο χώρο θα τους δώσουμε και τι θα τους επιτρέψουμε να κάνουν. Μην φοβάστε να τους πείτε να κάνουν πράγματα και να μοιραστούν την σοφία τους με τα παιδιά σας.
Εσείς είστε οι μαμάδες και αυτοί είναι οι μπαμπάδες…
babyradio.gr– Άννα Κ.
Τι δεν θα έκανε ποτέ ένας υπεύθυνος μπαμπάς;
Τι πρέπει κάθε μπαμπάς να διδάξει στον γιο του;
«Γιατί δεν μπορεί να βρει ο μπαμπάς μια κανονική δουλειά;»