Οι σωστές αναπνοές κατά την διάρκεια του τοκετού
Η μόνη πραγματική ένδειξη ότι αρχίζει ο τοκετός είναι οι ωδίνες. Παρουσιάζονται σταδιακά σε μεγάλα χρονικά διαστήματα (διαφορετικά σε κάθε γυναίκα) και όσο περνάει η ώρα εδραιώνονται περισσότερο, ώσπου να φτάσει στο αποκορύφωμα που
πραγματοποιείται η εξώθηση του μωρού.
Η μήτρα σιγά-σιγά αρχίζει να δουλεύει, να προκαλεί δηλαδή τακτικές συσπάσεις, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν τη διαστολή του τραχήλου.
Στην αρχή είναι ακανόνιστες και ρηχές όμως στην πορεία γίνονται εντονότερες και ρυθμικές.
Σε αυτό το στάδιο χρειάζεται η συνεργασία με τον γιατρό σας.
Δεν παραμελούμε την αναπνοή.
Κάτω από το διάφραγμα υπάρχει μια <<πρησμένη>> μήτρα που πιέζει την κοιλιά. Με κάθε εισπνοή, το διάφραγμα ακουμπάει επάνω στη μήτρα και πιέζοντας την συμβάλλει αποτελεσματικά στη φάση εξώθησης του μωρού.
Η σημασία της σωστής αναπνοής είναι σημαντική στην αντιμετώπιση των διαφόρων φάσεων της διαδικασίας του τοκετού.
Οι γυναίκες που φθάνουν σε αυτή τη στιγμή εντελώς απροετοίμαστες στο διάστημα του τοκετού, ταράζονται, φωνάζουν και αναπνέουν σπασμωδικά χωρίς κανένα ρυθμό. Επειδή η παροχή οξυγόνου είναι περιορισμένη, δημιουργείται μια ανισορροπία στον οργανισμό της κάθε εγκύου που την κουράζει και την εξαντλεί λόγω της συσσώρευσης τοξικών στοιχείων, που προέρχονται από την αυξημένη απώλεια ενέργειας.
Τοκετός στο νερό – Η χαλαρωτική επίδραση του νερού
Πότε και πως να αναπνέετε στη διάρκεια των ωδινών.
Η επιστήμη έχει προχωρήσει σημαντικά και κάθε μέρα γεννιούνται νέα κέντρα προετοιμασίας τοκετού. Εκεί οι μέλλουσες μητέρες μαθαίνουν εκτός των άλλων την τεχνική της αναπνοής που θα εφαρμόσετε κατά το διάστημα των ωδινών και του τοκετού.
Από τους πρώτους κιόλας μήνες της εγκυμοσύνης, μπορείτε να εξασκηθείτε στο σπίτι με τον εξής τρόπο:
Να εισπνέετε βαθιά με τη μύτη, να εκπνέετε με μισάνοιχτο στόμα, ώσπου να βγάλετε όλον τον αέρα που έχετε στους πνεύμονες.
Με αυτό το τρόπο θα συνηθίσετε να κάνετε τους κοιλιακούς μυς να δουλεύουν κάτω από το δικό σας έλεγχο.
Την ώρα των ωδινών φροντίστε να βάλετε σε εφαρμογή την άσκηση. Σκεφτείτε ότι πρέπει να αναπνεύσετε και ρυθμίστε την αναπνοή σας.
Οι συστολές διαρκούν ένα λεπτό, οπότε μπορείτε να ανανεώσετε τον αέρα δύο φορές. Εισπνέετε, κρατάτε την αναπνοή σας και σπρώχνετε. Βγάλτε τον αέρα που έχει απομείνει, παίρνετε πάλι μια γρήγορη αναπνοή και πάλι εξώθηση. Όταν τελειώσει η συστολή χαλαρώνεται χέρια και πόδια σε ανάπαυση και αναπνέετε κανονικά. Πρέπει να είστε σε θέση να ελέγχετε την αυξημένη παροχή οξυγόνου καθόλη τη διάρκεια του τοκετού.
Στο τέλος της κάθε σύσπασης αναπνέετε βαθιά και προσπαθήστε να είστε όσο πιο χαλαρή γίνετε για το καλό του παιδιού σας.
Πηγή: familysland.gr