Η τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος και οι επιπτώσεις της στο βρέφος!
Η τεχνική αυτή, σχετίζεται με την “εκπαίδευση” του παιδιού στον ύπνο και βασίζεται σε ένα δυστυχώς πασίγνωστο βιβλίο το οποίο συμβουλεύει με λίγα λόγια τους γονείς να αφήνουν το παιδί τους να κλαίει για να “μάθει” να κοιμάται μόνο του. Πριν αναφερθώ στις ολέθριες συνέπειες της τεχνικής αυτής στον ψυχισμό του βρέφους, ας το δούμε με μια εικόνα.
Φανταστείτε τον εαυτό σας ότι έχετε πάει με μια ομάδα πεζοπορία σε ένα δάσος με πυκνή τροπική βλάστηση. Ξαφνικά ξεφεύγετε καταλάθος και χάνεστε. Μόλις το συνειδητοποιείτε προσπαθείτε να καλέσετε βοήθεια. Ποια θα είναι η πιθανή πορεία των γεγονότων; Στην αρχή θα προσπαθήσετε να φωνάξετε με όλη τη δύναμη της φωνής σας μήπως και σας ακούσει κάποιος από την ομάδα. Μόλις δείτε ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση, θα προσπαθήσετε να βρείτε τρόπους να καλέσετε σε βοήθεια, όπως να ανάψετε φωτιά ή να βρείτε άλλα μέσα μήπως και σας δει κάποιος. Παράλληλα συνεχίζετε όμως να φωνάζετε, αλλά κάπως λιγότερο καθώς συνειδητοποιείτε ότι η φωνή σας κλείνει. Όταν πια βλέπετε ότι όλα όσα κάνετε είναι μάταια και δεν πρόκειται να σας ακούσει κανείς, παραιτείστε από κάθε προσπάθεια. Στόχος είναι τώρα η εξοικονόμηση δυνάμεων για να μην εξαντληθείτε.
Οι κύκλοι ύπνου στα βρέφη και στους ενήλικες και οι διαφορές
Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τα βρέφη με την τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος και ονομάζεται Σύνδρομο Γενικευμένης Προσαρμογής. Όπως και στο παραπάνω παράδειγμα με τον άνθρωπο που χάνεται στο δάσος, ο οργανισμός του μωρού μας περνάει από 3 στάδια: α) Στάδιο Συναγερμού: το σώμα κινητοποιεί τις πηγές ενέργειας του για να αντιμετωπίσει ένα στρεσογόνο παράγοντα, β) Στάδιο Αντίστασης: το σώμα φαίνεται να προσαρμόζεται στην ύπαρξη του στρεσογόνου παράγοντα (ή τουλάχιστον κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες προσαρμογής) και γ) Στάδιο Εξουθένωσης: όπου και εξαντλούνται οι πηγές ενέργειας του σώματος (Selye, 1956). Οι άμεσες επιπτώσεις του οργανισμού μας όταν αντιμετωπίζει ένα στρεσογόνο ερέθισμα είναι: α) αύξηση καρδιακού ρυθμού, β) αύξηση πρόσληψης οξυγόνου, γ) αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, δ) αύξηση της ροής αίματος στους μυς, στ) αυξημένη επαγρύπνιση, ζ) αναστολή της πέψης και της αποτελεσματικότητας της άμυνας του οργανισμού (αναστολή λειτουργίας ανοσοποιητικού), η) απελευθέρωση ενδορφινών (τα φυσικά παυσίπονα του οργανισμού μας) και θ) διαστολή της κόρης των ματιών.
Συνεπώς, την επόμενη φορά που κάποιος θελήσει να χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο, πρέπει να έχει υπόψη του ότι όταν το παιδί κοιμηθεί μετά από συνεχόμενο κλάμα, χωρίς ανταπόκριση από τη μάνα του δεν είναι γιατί “έμαθε”, αλλά γιατί τελικά εξαντλήθηκαν οι πηγές ενέργειας του σώματος του να αντιμετωπίσει τον στρεσογόνο παράγοντα που είναι η απώλεια της μητέρας του τη στιγμή που πραγματικά το έχει ανάγκη!! Ας είμαστε δίπλα στα παιδιά μας όταν μας χρειάζονται για να βάλουμε τις σωστές βάσεις για το μέλλον τους, ώστε να γίνουν αργότερα ισορροπημένοι ενήλικες. Η δημιουργία ασφαλούς δεσμού με τα πρόσωπα αναφοράς μας, τους γονείς μας, μας οδηγεί στο να κάνουμε τις σωστές επιλογές και σε άλλους τομείς της ζωής μας, όπως το επαγγελματικό, τον φιλικό, αλλά και τον διαπροσωπικό, όπως το να επιλέγουμε τον σωστό σύντροφο για να είναι δίπλα μας!Επενδύστε στα παιδιά σας με άνευ όρων αποδοχή και δεν θα χάσετε!
Μαρίνα Κρητικού
Ψυχολόγος Υγείας – Συστημική Σύμβουλος
Πηγή: kritikou-healthpsy.gr